ՅՈՎՀԱՆՆԷՍ 7

Յիսուսի եղբայրները չեն հաւատար

¹Ասկէ ետք Յիսուս Գալիլեայի մէջ կը շրջէր, քանի չէր ուզեր Հրէաստանի մէջ շրջիլ, որովհետեւ Հրեայ ղեկավարները կ՚ուզէին սպաննել զինք։ ²Երբ Հրեաներու Տաղաւարահարաց տօնը մօտեցաւ, ³Յիսուսի եղբայրները ըսին իրեն.
– Հոսկէ ել եւ Հրէաստան գնա, որպէսզի հետեւորդներդ ալ տեսնեն քու կատարած գործերդ։ ⁴Որովհետեւ ով որ կ՚ուզէ հրապարակի վրայ յայտնի ըլլալ՝ գաղտնաբար չի գործեր։ Քանի դուն այս գործերը կը կատարես, դուն քեզ ճանչցուր աշխարհին։
⁵Որովհետեւ նոյնիսկ եղբայրները տակաւին չէին հաւատացած իրեն։ ⁶Յիսուս ըսաւ անոնց.
– Ժամանակս դեռ չէ հասած, բայց ձեզի համար ժամանակի հարց չկայ։ ⁷Աշխարհը ձեզ չի կրնար ատել, բայց զիս կ՚ատէ, որովհետեւ աշխարհի մասին երբ կը խօսիմ՝ կը վկայեմ թէ մարդոց գործերը չար են։ ⁸Դուք գացէ՛ք տօնակատարութեան. ես չեմ երթար, որովհետեւ ժամանակս տակաւին չէ հասած։
⁹Ասիկա ըսաւ եւ մնաց Գալիլեա։ ¹⁰Բայց իր եղբայրները երթալէ ետք՝ ինք ալ գնաց տօնակատարութեան, ո՛չ թէ բացայայտ կերպով, այլ՝ ծածուկ։

Յիսուս Երուսաղէմի մէջ Տաղաւարահարաց տօնին

¹¹Տօնակատարութեան ատեն Հրեայ ղեկավարները Երուսաղէմի մէջ Յիսուսը կը փնտռէին եւ կը հարցնէին.
– Ո՞ւր է։
¹²Ժողովուրդին մէջ իր մասին շշուկ ինկաւ։ Ոմանք կ՚ըսէին.
– Լաւ մարդ է։
Իսկ ուրիշներ կ՚ըսէին.
– Ո՛չ, ընդհակառակը, ժողովուրդը կը մոլորեցնէ։
¹³Բայց ոչ ոք համարձակ կը խօսէր իր մասին, Հրեայ ղեկավարներէն վախնալով։
¹⁴Տաղաւարահարաց տօնակատարութեան մօտաւորապէս կէսին, Յիսուս տաճար ելաւ եւ սկսաւ ուսուցանել։ ¹⁵Հրեաներ կը զարմանային եւ կ՚ըսէին.
– Ի՞նչպէս այս մարդը Սուրբ գիրքերը գիտէ, երբ բնաւ չէ ուսած զանոնք։
¹⁶Յիսուս պատասխանեց անոնց.
– Ինչ որ ձեզի կ՚ուսուցանեմ՝ իմ վարդապետութիւնս չէ, այլ անորը՝ որ զիս ղրկեց։ ¹⁷Ով որ կ՚ուզէ Աստուծոյ կամքը կատարել, պիտի հասկնայ՝ թէ Աստուծմէ՞ է այս վարդապետութիւնը, թէ ես իմ հեղինակութեամբս կը խօսիմ։ ¹⁸Ան որ իր հեղինակութեամբ կը խօսի՝ իր անձին համար փառք կը փնտռէ, իսկ ան որ զինք ղրկողին փառքը կը փնտռէ, ճշմարիտ է եւ խաբէութիւն չկայ անոր մէջ։ ¹⁹Մովսէս ձեզի Օրէնքը չտուա՞ւ. սակայն ձեզմէ ո՛չ ոք կը հնազանդի Օրէնքին։ ²⁰Ինչո՞ւ կ՚ուզէք զիս սպաննել։
Ժողովուրդը պատասխանեց.
– Դիւահա՞ր ես, ի՞նչ ես. ո՞վ կ՚ուզէ քեզ սպաննել։
²¹Յիսուս պատասխանեց.
– Հրաշք մը գործեցի եւ բոլորդ վրդովեր էք։ ²²Մովսէս հրահանգեց թլփատել ձեր զաւակները — թէեւ Մովսէս չէր սկսողը, այլ ձեր նախահայրերը — եւ դուք ձեր զաւակները կը թլփատէք Շաբաթ օրով։ ²³Եթէ մէկը կը թլփատէք Շաբաթ օրով, որպէսզի չբեկանուի Մովսէսի Օրէնքը, ինչո՞ւ զայրացած էք ինծի դէմ, որովհետեւ մէկը ամբողջութեամբ բժշկեցի Շաբաթ օրով։ ²⁴Երեւոյթներէն մի՛ դատէք, այլ արդար դատաստան կատարեցէք։

Վէճ Քրիստոսի անձին շուրջ

²⁵Երուսաղէմի բնակիչներէն ոմանք ըսին.
– Ասիկա չէ՞ այն մարդը որ մեր ղեկավարները կ՚ուզեն սպաննել։ ²⁶Տեսէք, բացէ ի բաց կը խօսի եւ իր դէմ ո՛չ մէկ խօսք կ՚ընեն։ Կրնա՞յ ըլլալ՝ որ անոնք ալ գիտցան թէ իրապէս ասիկա է Քրիստոսը: ²⁷Բայց Քրիստոսը երբ գալու ըլլայ՝ ո՛չ ոք պիտի գիտնայ թէ ուրկէ է, մինչ մենք գիտենք ասոր ուրկէ ըլլալը։
²⁸Յիսուս տաճարին մէջ ուսուցանելու ժամանակ բարձրաձայն ըսաւ.
– Դուք կ՚ըսէք՝ թէ զիս կը ճանչնաք եւ իմ ուրկէ ըլլալս գիտէք։ Բայց ես իմ հեղինակութեամբս եկած չեմ. սակայն ան որ զիս ղրկեց՝ վստահելի է, թէպէտ դուք չէք ճանչնար զայն։ ²⁹Ես կը ճանչնամ զայն, որովհետեւ անոր կողմէ կու գամ եւ ի՛նք զիս ղրկեց։
³⁰Այս խօսքին համար ուզեցին զինք բռնել, բայց ոչ ոք ձեռք զարկաւ, որովհետեւ տակաւին անոր ժամանակը հասած չէր։ ³¹Սակայն ժողովուրդէն շատեր հաւատացին իրեն եւ կ՚ըսէին.
– Քրիստոսը երբ գայ, միթէ աւելի՞ հրաշքներ պիտի կատարէ քան այս մարդը։

Փարիսեցիները կ՚ուզեն Յիսուսը ձերբակալել

³²Փարիսեցիները երբ լսեցին Յիսուսի մասին ժողովուրդին մէջ ինկած շշուկները, իրենք եւ աւագ քահանաները սպասաւորներ ղրկեցին՝ ձերբակալելու համար զայն։ ³³Յիսուս ըսաւ շուրջիներուն.
– Կարճ ժամանակ մըն ալ ձեզի հետ եմ եւ ապա պիտի երթամ անոր՝ որ զիս ղրկեց։ ³⁴Պիտի փնտռէք զիս, բայց պիտի չգտնէք, որովհետեւ չէք կրնար գալ հոն ուր ես կ՚երթամ։
³⁵Հրեայ ղեկավարները իրարու ըսին.
– Ինչու ո՞ւր պիտի երթայ, որ զինք պիտի չգտնենք։ Արդեօք հեթանոսներուն մէջ ցրուած Հրեաներո՞ւն պիտի երթայ, կամ արդեօք հեթանոսներո՞ւն պիտի ուսուցանէ։ ³⁶Ի՞նչ կը նշանակէ ըսած խօսքը, թէ՝ «Պիտի փնտռէք զիս, բայց պիտի չգտնէք, որովհետեւ չէք կրնար գալ հոն՝ ուր ես կ՚երթամ»։

Կեանքի ջուրին աղբիւրը

³⁷Տօնին վերջին եւ հանդիսաւոր օրը, Յիսուս ոտքի կանգնած՝ բարձրաձայն կ՚ըսէր.
– Ով որ ծարաւ է՝ թող ինծի գայ եւ խմէ։ ³⁸Ով որ ինծի կը հաւատայ, ինչպէս Սուրբ գիրքը կ՚ըսէ՝ «Անոր սիրտէն կենսատու ջուրի գետեր պիտի բղխին»։
³⁹Յիսուս ասիկա կ՚ըսէր Հոգիին համար, որ իրեն հաւատացողները պիտի ընդունէին. իսկ Հոգին տակաւին չէր տրուած, քանի Յիսուս փառաւորուած չէր։

Կրկին վէճ Յիսուսի անձին շուրջ

⁴⁰Ժողովուրդէն ոմանք երբ լսեցին այս խօսքերը, ըսին.
– Ասիկա է ճշմարիտ մարգարէն։
⁴¹Ուրիշներ կ՚ըսէին.
– Քրիստոսն է։
Իսկ ոմանք ալ կ՚ըսէին.
– Միթէ Գալիլեայէ՞ն պիտի գայ Քրիստոսը։ ⁴²Սուրբ գիրքը չ՚ը՞սեր՝ թէ Քրիստոս Դաւիթ թագաւորի սերունդէն պիտի ըլլայ եւ Դաւիթի քաղաքին՝ Բեթլեհէմի մէջ պիտի ծնի։
⁴³Եւ Յիսուսի պատճառով տարակարծութիւններ յառաջ եկան ժողովուրդին մէջ։ ⁴⁴Ոմանք ուզեցին ձերբակալել զինք, բայց ոչ ոք համարձակեցաւ ձեռք զարնել։
⁴⁵Երբ տաճարին պահակները վերադարձան, աւագ քահանաներն ու Փարիսեցիները հարցուցին անոնց.
– Ինչո՞ւ զինք հոս չբերիք։
⁴⁶Պահակները պատասխանեցին.
– Այս մարդուն պէս խօսող երբեք չենք տեսած։
⁴⁷Փարիսեցիները ըսին.
– Ի՞նչ, դո՞ւք ալ խաբուեցաք։ ⁴⁸Իշխանաւորներէն կամ Փարիսեցիներէն ոեւէ մէկը հաւատա՞ց անոր։ ⁴⁹Մեր Օրէնքը չգիտցող տգէտ ամբոխը միայն հաւատաց։ Անոնք արդէն իսկ նզովուած են։
⁵⁰Նիկոդեմոս, Փարիսեցիներէն մէկը, որ նախապէս գիշերով եկած էր Յիսուսի մօտ, ըսաւ անոնց.
– ⁵¹Արդեօք մեր Օրէնքը մարդս կը դատէ՞ նախ քան զինք լսելը եւ գիտնալը թէ ի՛նչ ըրած է։ ⁵²Անոնք պատասխանեցին Նիկոդեմոսի.
– Միթէ դո՞ւն ալ Գալիլեայէն ես. քննէ՛ Սուրբ գիրքերը եւ պիտի տեսնես, թէ Գալիլեայէն մարգարէ չ՚ելլեր։
⁵³Ապա ամէն մարդ իր տունը դարձաւ։