ՅՈՎՀԱՆՆԷՍ 13

Յիսուս իր աշակերտներուն ոտքերը կը լուայ

¹Զատիկի տօնին նախօրեակին, Յիսուս գիտնալով թէ հասած է ժամը, երբ այս աշխարհէն իր Հօրը քով պիտի երթայ, սիրեց անոնք որոնք այս աշխարհի մէջ իրեն հետեւորդ էին եւ ծայր աստիճան սիրեց զանոնք։
²Երբ Յիսուս եւ իր աշակերտները ընթրիք կ՚ընէին, Սատանան արդէն իսկ Իսկարիոտացի Սիմոնի որդիին՝ Յուդայի մտքին մէջ դրած էր Յիսուսը մատնելու խորհուրդը։ ³Յիսուս գիտնալով հանդերձ որ Հայրը ամէն իշխանութիւն տուած է իրեն եւ թէ ինք Աստուծմէ եկած է եւ Աստուծոյ կ՚երթայ, ⁴ելաւ սեղանէն, մէկ կողմ դրաւ իր վրայի հագուստը եւ ղենջակ մը առնելով՝ մէջքին կապեց։ ⁵Ապա ջուր առնելով՝ լեցուց կոնքին մէջ եւ սկսաւ աշակերտներուն ոտքերը լուալ եւ մէջքին կապած ղենջակով սրբել։ ⁶Երբ եկաւ Սիմոն Պետրոսի մօտ, անիկա ըսաւ.
– Տէ՛ր, դո՞ւն իմ ոտքերս պիտի լուաս։
⁷Յիսուս պատասխանեց.
– Ինչ որ կ՚ընեմ՝ դուն հիմա չես հասկնար, բայց յետոյ պիտի հասկնաս։
⁸Պետրոս ըսաւ.
– Երբե՛ք դուն իմ ոտքերս պիտի չլուաս։
Յիսուս պատասխանեց.
– Եթէ ոտքերդ չլուամ՝ ինծի հետ բաժին պիտի չունենաս։
– ⁹Տէ՛ր,– ըսաւ Սիմոն Պետրոս,– ուրեմն ո՛չ միայն ոտքերս լուա, այլ նաեւ ձեռքերս եւ գլուխս։
¹⁰Յիսուս պատասխանեց.
– Ան որ լուացուած է՝ մաքուր կ՚ըլլայ, հետեւաբար միայն ոտքերը լուալ պէտք է։ Դուք մաքուր էք, բայց ո՛չ բոլորդ։
¹¹Քանի Յիսուս գիտէր թէ ո՛վ պիտի մատնէր զինք, ահա թէ ինչո՛ւ ըսաւ՝ «Դուք մաքուր էք, բայց ո՛չ բոլորդ»։
¹²Յիսուս իր աշակերտներուն ոտքերը լուալէ ետք՝ հագաւ իր հագուստները եւ կրկին սեղան բազմեցաւ։ Ապա հարցուց.
– Գիտէ՞ք ինչ ըրի ձեզի։ ¹³Դուք զիս «Վարդապետ» եւ «Տէր» կը կոչէք, եւ ճիշդ կ՚ըսէք, որովհետեւ իրապէս ալ եմ։ ¹⁴Արդ, եթէ ես՝ որ Տէր եւ Վարդապետ եմ՝ լուացի ձեր ոտքերը, դուք ալ պարտաւոր էք իրարու ոտքերը լուալ։ ¹⁵Ես ձեզի օրինակ մը տուի, որպէսզի դուք ալ իրարու ընէք այն՝ ինչ որ ես ձեզի ըրի։ ¹⁶Լա՛ւ գիտցէք, թէ ծառան իր տիրոջմէ մեծ չէ եւ ոչ ալ ղրկուածը՝ զինք ղրկողէն։ ¹⁷Եթէ ասիկա գիտէք, երանելի պիտի ըլլաք՝ եթէ գործադրէք զայն։ ¹⁸Խօսքս բոլորիդ համար չէ, որովհետեւ ես կը ճանչնամ ընտրածներս. այլ որպէսզի իրականանայ Սուրբ գիրքին խօսքը, որ կ՚ըսէ. «Ան որ ինծի հետ հաց կ՚ուտէր՝ դաւաճանեց ինծի»։ ¹⁹Հիմակուընէ իսկ կ՚ըսեմ ձեզի, տակաւին ասիկա չպատահած, որպէսզի երբ պատահի՝ հաւատաք թէ Ես եմ։ ²⁰Լա՛ւ գիտցէք, թէ ով որ կ՚ընդունի ան՝ որ ես պիտի ղրկեմ՝ զիս ընդունած կ՚ըլլայ, եւ ով որ զիս կ՚ընդունի՝ ընդունած կ՚ըլլայ զիս ղրկողը։

Յիսուս իր մատնութիւնը կը գուշակէ
(Մտ 26.20-25, Մր 14.17-21, Ղկ 22.21-23)

²¹Այս խօսքերը ըսելէ ետք՝ Յիսուս հոգեպէս խռովեցաւ եւ բացայայտօրէն ըսաւ.
– Լա՛ւ գիտցէք, թէ ձեզմէ մէկը պիտի մատնէ զիս։
²²Աշակերտները իրարու կը նայէին, շուարած՝ թէ որո՞ւն համար կ՚ըսէ։ ²³Աշակերտներէն մէկը, զոր Յիսուս կը սիրէր, բազմած էր Յիսուսի կողքին։ ²⁴Սիմոն Պետրոս նշան ըրաւ անոր՝ հարցնելու թէ որո՞ւն համար կ՚ըսէ։
²⁵Այդ աշակերտը Յիսուսի կողմը դառնալով՝ հարցուց.
– Տէ՛ր, ո՞վ է։
²⁶Յիսուս պատասխանեց.
– Պատառը թաթխելով որո՛ւն որ տամ՝ ան է։
Եւ պատառը թաթխելով տուաւ Իսկարիոտացի Յուդային։ ²⁷Յուդա հազիւ պատառը առած՝ Սատանան իր մէջ մտաւ։ Յիսուս ըսաւ անոր.
– Ինչ որ պիտի ընես՝ շուտով ըրէ։
²⁸Սեղանին շուրջ նստողներէն ո՛չ ոք հասկցաւ, թէ ինչո՛ւ այս խօսքը ըսաւ անոր։ ²⁹Եւ որովհետեւ Յուդայի մօտ կը գտնուէր գանձանակը, աշակերտներէն ոմանք կարծեցին՝ թէ Յիսուս անոր ըսաւ. «Գնա՛ եւ տօնին առիթով ինչ որ մեզի պէտք է՝ գնէ, եւ կամ աղքատներուն բան մը տուր»։
³⁰Յուդա պատառը առնելէ ետք՝ անմիջապէս դուրս ելաւ։ Եւ գիշեր էր։

Նոր պատուիրանը

³¹Յուդայի մեկնելէն ետք, Յիսուս ըսաւ.
– Այժմ փառաւորուեցաւ Մարդու Որդին եւ Աստուած փառաւորուեցաւ անով։ ³²Եւ եթէ Աստուած փառաւորուեցաւ անով, Աստուած ալ զայն պիտի փառաւորէ իրմով. եւ շուտով պիտի փառաւորէ զայն։ ³³Որդեակնե՛ր, կարճ ժամանակ մըն ալ ձեզի հետ եմ. պիտի փնտռէք զիս։ Եւ ինչպէս որ Հրեայ ղեկավարներուն ըսի՝ ձեզիալ կ՚ըսեմ. «Հոն՝ ուր ես կ՚երթամ, դուք չէք կրնար գալ»։ ³⁴Նոր պատուիրան մը կու տամ ձեզի.– Սիրեցէ՛ք իրար։ Ինչպէս ես ձեզ սիրեցի՝ դուք ալ իրար սիրեցէք։ ³⁵Ձեր իրար սիրելով է որ մարդիկ պիտի գիտնան, թէ դուք իմ աշակերտներս էք։

Յիսուս կը գուշակէ Պետրոսի ուրացումը
(Մտ 26.31-35, Մր 14.27-31, Ղկ 22.31-34)

– ³⁶Տէ՛ր, ո՞ւր կ՚երթաս,– հարցուց Սիմոն Պետրոս։
Յիսուս պատասխանեց.
– Հոն՝ ուր ես կ՚երթամ, այժմ չես կրնար գալ, բայց յետոյ պիտի գաս ետեւէս։
³⁷Պետրոս ըսաւ.
– Տէ՛ր, ինչո՞ւ հիմա չեմ կրնար հետեւիլ քեզի։ Կեանքս անգամ կը զոհեմ քեզի համար։
³⁸Յիսուս պատասխանեց.
– Կեա՞նքդ պիտի զոհես ինծի համար։ Լա՛ւ գիտցիր, որ աքաղաղը չկանչած՝ դուն երեք անգամ պիտի ուրանաս զիս։