ՅՈՎՀԱՆՆԷՍ 18

Յիսուսի ձերբակալութիւնը
(Մտ 26.47-56, Մր 14.43-50, Ղկ 22.47-53)

¹Յիսուս այս աղօթքը ընելէ ետք՝ իր աշակերտներուն հետ գնաց Կեդրոն կոչուած ձորին միւս կողմը։ Հոն պարտէզ մը կար, ուր Յիսուս մտաւ իր աշակերտներուն հետ։ ²Յուդան՝ մատնիչը, գիտէր պարտէզին տեղը, որովհետեւ շատ անգամ Յիսուս եւ իր աշակերտները հոն կը հաւաքուէին։ ³Ուստի, Յուդա իր հետ առնելով զինուորներու գունդ մը եւ աւագ քահանաներուն ու Փարիսեցիներուն կողմէ ղրկուած սպասաւորները, եկաւ պարտէզ։ Անոնք զինուած էին եւ ունէին ջահեր եւ լապտերներ։ ⁴Յիսուս տեսնելով բոլոր մարդիկը, որոնք իր վրայ կու գային, առաջ անցնելով ըսաւ.
– Ո՞վ կը փնտռէք։
– ⁵Նազովրեցի Յիսուսը,– պատասխանեցին անոնք։
Յիսուս ըսաւ.
– Ես եմ։
Յուդան՝ մատնիչը, անոնց հետ հոն կեցած էր։ ⁶Երբ Յիսուս «Ես եմ» ըսաւ, անոնք ետ–ետ քաշուեցան եւ գետին ինկան։ ⁷Յիսուս դարձեալ հարցուց անոնց.
– Ո՞վ կը փնտռէք։
– Նազովրեցի Յիսուսը,– պատասխանեցին անոնք։
⁸Յիսուս ըսաւ.
– Ձեզի ըսի թէ ե՛ս եմ. արդ, եթէ զիս կը փնտռէք՝ ձգեցէք որ ասոնք երթան։ ⁹Այս ձեւով կ՚իրականանար՝ ինչ որ Յիսուս նախապէս ըսած էր. «Պիտի չկորսնցնեմ ո՛չ իսկ մէկը անոնցմէ որ ինծի տուիր»։ ¹⁰Այն ատեն Սիմոն Պետրոս, որ սուր մը ունէր, քաշեց սուրը եւ զարկաւ Քահանայապետին ծառային՝ կտրելով անոր աջ ականջը։ Ծառային անունը Մաղքոս էր։ ¹¹Յիսուս ըսաւ Պետրոսի.
– Սուրդ իր պատեանը դիր. տառապանքի բաժակը, որ Հայրս տուաւ ինծի, պիտի չխմե՞մ կը կարծես։

Յիսուս Հաննա Քահանայապետին առջեւ

¹²Ապա զինուորները, հազարապետը եւ Հրեայ ղեկավարներուն սպասաւորները բռնեցին Յիսուսը եւ կապեցին ¹³ու նախ տարին Հաննայի մօտ, որ այդ տարուան Քահանայապետին՝ Կայիափայի աներն էր։ ¹⁴Ասիկա այն Կայիափան էր, որ Հրեայ ղեկավարներուն խորհուրդ տուած էր՝ ըսելով, թէ աւելի լաւ է որ մէկ հոգի մեռնի ժողովուրդին համար։

Պետրոս կ՚ուրանայ Յիսուսը
(Մտ 26.69-70, Մր 14.66-68, Ղկ 22.55-57)

¹⁵Սիմոն Պետրոս եւ ուրիշ աշակերտ մը կ՚երթային Յիսուսի ետեւէն։ Այս աշակերտը ծանօթ ըլլալով Քահանայապետին՝ Յիսուսի հետ Քահանայապետին տան գաւիթը մտաւ, ¹⁶մինչ Պետրոս դուրսը՝ դրան քով կեցաւ։ Միւս աշակերտը, որ ծանօթ էր Քահանայապետին, դուրս ելաւ եւ խօսելէ ետք դռնապանին հետ, որ կին մըն էր, ներս առաւ Պետրոսը։ ¹⁷Դռնապան աղախինը հարցուց Պետրոսի.
– Արդեօք դուն ալ այդ մարդուն աշակերտներէն չե՞ս։
– Ո՛չ,– պատասխանեց Պետրոս։
¹⁸Օդը ցուրտ ըլլալուն, ծառաները եւ սպասաւորները կրակ վառած էին հոն ու կը տաքնային։ Պետրոս ալ անոնց քով կեցած էր ու կը տաքնար։

Քահանայապետը կը հարցաքննէ Յիսուսը
(Մտ 26.59-66, Մր 14.55-64, Ղկ 22.66-71)

¹⁹Քահանայապետը հարցումներ ըրաւ Յիսուսի՝ անոր աշակերտներուն եւ ուսուցումներուն մասին։ ²⁰Յիսուս պատասխանեց.
– Ես հրապարակաւ խօսեցայ բոլորին, ամէն ատեն սորվեցուցի ժողովարաններու եւ տաճարին մէջ, ուր բոլոր Հրեաները կը հաւաքուէին. ես գաղտնի բան բնաւ չեմ խօսած։ ²¹Ինչո՞ւ կը հարցնես ինծի, հարցուր անոնց՝ որոնք լսեցին թէ ի՛նչ ըսի իրենց. ահա անոնք գիտեն թէ ինչ խօսած եմ։
²²Յիսուս հազիւ այս խօսքերը ըսած՝ սպասաւորներէն մէկը, որ հոն կեցած էր, ապտակ մը զարկաւ Յիսուսի, ըսելով.
– Այդպէ՞ս կը պատասխանես Քահանայապետին։
²³Յիսուս ըսաւ անոր.
– Եթէ սխալ բան մը խօսեցայ՝ ցոյց տուր սխալը. իսկ եթէ շիտակ է ըսածս՝ ինչո՞ւ կը զարնես ինծի։
²⁴Յետոյ Հաննա՝ Յիսուսը կապուած վիճակով ղրկեց Կայիափա Քահանայապետին։

Պետրոս դարձեալ կ՚ուրանայ Յիսուսը
(Մտ 26.71-75, Մր 14.69-72, Ղկ 22.58-62)

²⁵Մինչ Սիմոն Պետրոս հոն կեցած էր ու կը տաքնար, հարցուցին իրեն.
– Արդեօք դուն ալ անոր աշակերտներէն չե՞ս։
Անիկա ուրացաւ եւ պատասխանեց.
– Ո՛չ։
²⁶Քահանայապետին ծառաներէն մէկը, ազգականը անոր՝ որուն ականջը Պետրոս կտրած էր, ըսաւ.
– Ես քեզ չտեսա՞յ հոն՝ պարտէզին մէջ, անոր հետ։
²⁷Պետրոս դարձեալ ուրացաւ. եւ իսկոյն աքաղաղը կանչեց։

Յիսուս Պիղատոսի առջեւ
Մտ 27.1-2,11-14, Մր 15.1-5, Ղկ 23.1-5)

²⁸Կայիափայի տունէն Յիսուսը տարին կառավարիչին պալատը։ Առաւօտ կանուխ էր։ Հրեաները պալատ չմտան, որպէսզի իրենց Օրէնքին համաձայն չպղծուին եւ կարենան զատկական ընթրիքը ուտել։ ²⁹Ուստի Պիղատոս դուրս ելաւ եւ հարցուց.
– Ի՞նչ բանով կ՚ամբաստանէք այս մարդը։
³⁰Անոնք պատասխանեցին.
– Եթէ այս մարդը չարագործ չըլլար՝ քեզի չէինք յանձներ զայն։
³¹Պիղատոս ըսաւ.
– Ուրեմն առէք եւ ձեր Օրէնքին համաձայն դատեցէք զայն։
Անոնք պատասխանեցին.
– Մենք իրաւունք չունինք ոեւէ մէկը մահուան դատապարտելու։
³²Այսպիսով կ՚իրականանար Յիսուսի խօսքը, որով կ՚ակնարկէր՝ թէ ի՛նչպիսի մահով պիտի մեռնէր ինք։
³³Պիղատոս կրկին պալատ մտաւ, կանչեց Յիսուսը եւ հարցուց.
– Դո՞ւն ես Հրեաներուն թագաւորը։
³⁴Յիսուս պատասխանեց.
– Այդ հարցումը դուն քեզմէ՞ կ՚ընես, թէ ուրիշներ ըսին քեզի իմ մասիս։
³⁵Պիղատոս ըսաւ.
– Ինչու ե՞ս ալ Հրեայ եմ։ Քու ժողովուրդդ եւ աւագ քահանաները քեզ յանձնեցին ինծի։ Ի՞նչ ըրած ես դուն։
³⁶Յիսուս պատասխանեց.
– Իմ թագաւորութիւնս այս աշխարհէն չէ։ Եթէ իմ թագաւորութիւնս այս աշխարհէն ըլլար՝ անշուշտ հետեւորդներս պիտի կռուէին, որպէսզի Հրեաներուն ձեռքը չիյնամ։ Բայց ո՛չ, իմ թագաւորութիւնս այստեղէն չէ։
³⁷Պիղատոս ըսաւ.
– Այդպէս ուրեմն, թագաւո՞ր ես։
Յիսուս պատասխանեց.
– Ահա դո՛ւն ես ըսողը որ թագաւոր եմ։ Ես ծնած եւ աշխարհ եկած եմ մէկ բանի համար, որպէսզի վկայեմ ճշմարտութեան։ Ով որ կողմնակից է ճշմարտութեան՝ անիկա իմ խօսքս կը լսէ։
³⁸Պիղատոս հարցուց.
– Ի՞նչ է ճշմարտութիւնը։

Յիսուս մահուան կը դատապարտուի
(Մտ 27.15-31, Մր 15.6-20, Ղկ 23.13-25)

Ասիկա ըսելէ ետք՝ Պիղատոս կրկին դուրս ելաւ Հրեաներուն մօտ եւ ըսաւ անոնց.
– Այս մարդուն վրայ ոեւէ յանցանք չեմ գտներ։ ³⁹Բայց ձեր սովորութեան համաձայն, ամէն Զատիկի տօնին բանտարկեալ մը ազատ կ՚արձակեմ ձեզի։ Արդ, կ՚ուզէ՞ք որ Հրեաներու թագաւորը ազատ արձակեմ ձեզի։
⁴⁰Բոլորը միասին աղաղակեցին.
– Ո՛չ զինք, այլ՝ Բարաբբա՛ն։
Եւ Բարաբբան աւազակ մըն էր։