ՂՈՒԿԱՍ 13

Ապաշխարութեան անհրաժեշտութիւնը

¹Ոմանք եկան Յիսուսի եւ պատմեցին այն Գալիլ եացիներուն մասին, որոնք Պիղատոսի կողմէ սպաննուեցան, երբ Աստուծոյ զոհ կը մատուցանէին։ ²Յիսուս անոնց ըսաւ.
– Կը կարծէ՞ք թէ սպաննուող Գալիլեացիները միւս բոլոր Գալիլեացիներէն աւելի մեղաւոր էին, որ այդպիսի վախճան մը ունեցան։ ³Ո՛չ։ Կ՚ըսեմ ձեզի, որ եթէ չապաշխարէք՝դուք բոլորդ ալ նոյնպէս պիտի կորսուիք։ ⁴Կամ ի՞նչ կը մտածէք այն տասնըութը մարդոց մասին, որոնց վրայ ինկաւ աշտարակը Սելովամի մէջ եւ սպաննեց զանոնք։ Անոնք աւելի՞ յանցաւոր էին քան Երուսաղէմի բոլոր բնակիչները։ ⁵Ո՛չ։ Կ՚ըսեմ ձեզի, որ եթէ չապաշխարէք՝ բոլորդ ալ նոյնպէս պիտի կորսուիք։

Անպտուղ թզենիին առակը

⁶Անոնց հետեւալ առակը պատմեց.
– Մարդ մը կար, որ իր այգիին մէջ թզենի մը տնկած էր։ Թուզ քաղելու գնաց, բայց թզենիին վրայ պտուղ չգտաւ։ ⁷Այգեպանին ըսաւ. «Այս երրորդ տարին է որ կու գամ թուզ քաղելու, բայց չեմ գտներ։ Ուստի կտրէ՛ զայն, ինչո՞ւ անիմաստ կերպով տեղ գրաւէ»։ ⁸Այգեպանը պատասխանեց. «Տէ՛ր, թող այս տարի ալ մնայ. ես իր շուրջի հողը կրկին կր փորեմ եւ պարարտացուցիչ կը դնեմ։ ⁹Այս ձեւով թերեւս պտուղ տայ. ապա թէ ոչ՝ գալ տարի կտրէ զայն»։

Հաշմանդամ կնոջ բժշկութիւնը

¹⁰Շաբաթ օր մը Յիսուս ժողովարանին մէջ կ՚ուսուցանէր։ ¹¹Հոն կին մը կար, որ տասնըութը տարիէ ի վեր հիւանդ էր՝ չար ոգիէ բռնուած ըլլալով, եւ այս պատճառով՝ մէջքը ծռած կը քալէր եւ բնաւ չէր կրնար շտկուիլ։ ¹²Երբ Յիսուս տեսաւ կինը, իր մօտ կանչեց զայն եւ ըսաւ.
– Ո՛վ կին, հիւանդութենէդ բժշկուած ես։
¹³Յիսուս ձեռքերը անոր վրայ դրաւ, եւ կինը անմիջապէս բժշկուեցաւ եւ սկսաւ զԱստուած փառաւորել։
¹⁴Ժողովրդապետը բարկացաւ, որովհետեւ Յիսուս Շաբաթ օրով կատարեց բժշկութիւնը, եւ ժողովուրդին դառնալով ըսաւ.
– Շաբթուան մէջ վեց օր կարելի է աշխատիլ, ուստի այդ օրերուն եկէք եւ բժշկուեցէք եւ ո՛չ թէ Շաբաթ օր։
¹⁵Տէրը անոր պատասխանեց.
– Կեղծաւորնե՛ր, ձեզմէ իւրաքանչիւրը Շաբաթ օրով իր եզը կամ էշը ախոռէն չի՞ քակեր եւ տանելով ջուր չի՞ տար անոր։ ¹⁶Իսկ այս կինը, որ Աբրահամի աղջիկ է եւ Սատանային կողմէ տասնըութը տարիէ ի վեր գերուած, չէ՞ր արժեր որ Շաբաթ օրով ազատէի։
¹⁷Այս խօսքին վրայ անոնք որոնք կը հակառակէին Յիսուսի՝ ամչցան, մինչ ամբողջ ժողովուրդը կ՚ուրախանար Յիսուսի կատարած բոլոր հրաշագործութիւններուն համար։

Մանանեխի հատիկին օրինակը
(Մտ 13.31-32, Մր 4.30-32)

¹⁸Յիսուս հարցուց.
– Ի՞նչ բանի կը նմանի Աստուծոյ թագաւորութիւնը, կամ ի՞նչ բանի հետ բաղդատեմ զայն։ ¹⁹Անիկա կը նմանի մանանեխի հատիկին, որ մէկը իր պարտէզին մէջ ցանեց։ Հատիկը մեծցաւ եւ ծառ դարձաւ, եւ երկինքի թռչունները գալով՝ անոր ոստերուն մէջ բոյն դրին։

Թթխմորին օրինակը
(Մտ 13.33)

²⁰Դարձեալ հարցուց.
– Ի՞նչ բանի նմանցնեմ Աստուծոյ թագաւորութիւնը։ ²¹Կը նմանի այն թթխմորին, որ կին մը առնելով՝ պարկ մը ալիւրի հետ խառնեց, մինչեւ որ ամբողջ խմորը թթուեցաւ։

Նեղ դուռը
(Մտ 7.13-14,21-23, 8.11-12, 19.30, 20.16, 25.10-12, Մր 10.31)

²²Յիսուս քաղաքներն ու գիւղերը շրջելով կ՚ուսուցանէր՝ հետզհետէ դէպի Երուսաղէմ ուղղուելով։ ²³Մէկը հարցուց իրեն.
– Տէ՛ր, արդեօք քիչե՞ր միայն պիտի փրկուին։
Յիսուս անոնց ըսաւ.
– ²⁴Ջանացէք նեղ դռնէն մտնել։ Կ՚ըսեմ ձեզի, որ շատեր պիտի ուզեն մտնել, բայց պիտի չկրնան։ ²⁵Երբ տանտէրը մտնէ եւ դուռը փակէ, դուրս պիտի մնաք. պիտի սկսիք դուռը բաղխել եւ ըսել. «Տէ՛ր, Տէ՜ր, դուռը բա՛ց մեզի»։ Տանտէրը պիտի պատասխանէ. «Չեմ գիտեր թէ ուրկէ էք»։
²⁶Այն ատեն պիտի ըսէք. «Քեզի հետ կերանք ու խմեցինք եւ մեր հրապարակներուն վրայ մեզի սորվեցուցիր»։ ²⁷Անիկա պիտի պատասխանէ. «Ձեզի կ՚ըսեմ, թէ չե՛մ գիտեր ուրկէ՛ էք։ Հեռացէ՛ք ինձմէ դուք բոլորդ, անիրաւնե՛ր»։ ²⁸Այն ատեն պիտի լաք եւ ձեր ակռաները կրճտէք, երբ տեսնէք որ Աբրահամ, Իսահակ, Յակոբ եւ բոլոր մարգարէները Աստուծոյ թագաւորութեան մէջ են, մինչ դուք դուրս ձգուած էք։ ²⁹Արեւելքէն ու արեւմուտքէն, հիւսիսէն ու հարաւէն մարդիկ պիտի գան եւ Աստուծոյ թագաւորութեան մէջ բազմին։ ³⁰Եւ ահա այսպէս, շատեր որ հիմա վերջին են՝ առաջին պիտի ըլլան, իսկ շատեր որ առաջին են՝ վերջին։

Յիսուսի սէրը Երուսաղէմի հանդէպ
(Մտ 23.37-39)

³¹Նոյն ժամուն՝ Փարիսեցիներէն ոմանք մօտեցան Յիսուսի եւ ըսին.
– Ել եւ գնա՛ այստեղէն, որովհետեւ Հերովդէս քեզ սպաննել կ՚ուզէ։
³²Յիսուս պատասխանեց.
– Գացէք եւ այդ աղուէսին ըսէք. «Ահաւասիկ չար ոգիներ կը հանեմ, բժշկութիւններ կը կատարեմ այսօր ու վաղը եւ երրորդ օրն ալ գործս պիտի վերջացնեմ»։ ³³Այսուհանդերձ, պէտք է որ այսօր, վաղը եւ միւս օր գործս շարունակեմ, որովհետեւ կարելի չէ որ մարգարէ մը Երուսաղէմէն դուրս սպաննուի։
³⁴Երուսաղէ՜մ, Երուսաղէ՛մ, դուն որ մարգարէները կը սպաննէիր եւ կը քարկոծէիր Աստուծմէ քեզի ղրկուած պատգամաբերները. քանի՜ անգամ ուզեցի որդիներդ հաւաքել, ինչպէս հաւը իր ձագերը կը հաւաքէ թեւերուն տակ. բայց դո՛ւք, Երուսաղէմի՛ բնակիչներ, չուզեցիք։ ³⁵Ահա «պիտի լքուի ձեր Տունը»։ Ու կ՚ըսեմ ձեզի, թէ այլեւս զիս պիտի չտեսնէք՝ մինչեւ որ ըսէք. «Օրհնեալ ըլլայ ան՝ որ կու գայ Տիրոջ անունով»։