ՄԱՐԿՈՍ 10

Յիսուս ապահարզանի դէմ կը խօսի
(Մտ 5.31-32, 19.1-9, Ղկ 16.18)

¹Յիսուս հոնկէ ելլելով՝ եկաւ Հրէաստանի սահմանները, Յորդանան գետին դիմացի կողմը, եւ դարձեալ ժողովուրդը խռնուեցաւ իր շուրջ, եւ ինք իր սովորութեան համաձայն նորէն անոնց կ՚ուսուցանէր։
²Փարիսեցիները Յիսուսը փորձելու մտադրութեամբ մօտեցան անոր եւ հարցուցին.
– Մեր Օրէնքին համաձայն մէկը իրաւունք ունի՞ իր կինը արձակելու։
³Յիսուս անոնց պատասխանեց.
– Մովսէս ի՞նչ օրէնք սահմանեց ձեզի։
⁴Անոնք պատասխանեցին.
– Մովսէս մեզի արտօնութիւն տուաւ բաժանման թուղթ տալու կնոջ եւ արձակելու զայն։
⁵Յիսուս ըսաւ անոնց.
– Մովսէս ձեր խստասրտութեա՛ն պատճառով այդ օրէնքը սահմանեց։ ⁶Սակայն սկիզբէն, արարածներու ստեղծագործութեան ժամանակ, Աստուած «արու եւ էգ ստեղծեց մարդիկը» եւ ըսաւ անոնց. ⁷«Այս պատճառով այրը պիտի ձգէ իր հայրն ու մայրը եւ իր կնոջ միանայ, ⁸եւ երկուքը մէկ մարմին պիտի ըլլան»։ Հետեւաբար այլեւս երկու չեն, այլ՝ մէկ մարմին։ ⁹Արդ, ոեւէ մէկը թող չբաժնէ անոնք՝ որ Աստուած միացուց։
¹⁰Տան մէջ աշակերտները դարձեալ նոյն նիւթին շուրջ հարցուցին Յիսուսի։ ¹¹Անիկա պատասխանեց.
– Ով որ իր կինը արձակէ եւ ուրիշ մը առնէ՝ շնութիւն ըրած կ՚ըլլայ առաջինին դէմ։ ¹²Կինն ալ, եթէ իր ամուսինէն արձակուելէն ետք ուրիշի մը հետ ամուսնանայ՝ կը շնայ։

Յիսուս կ՚օրհնէ մանուկները
(Մտ 19.13-15, Ղկ 18.15-17)

¹³Ժողովուրդէն ոմանք մանուկներ բերին Յիսուսի, որպէսզի ձեռքը դնէ անոնց վրայ, բայց աշակերտները սաստեցին բերողները։ ¹⁴Երբ Յիսուս տեսաւ, բարկացաւ եւ սաստեց աշակերտները, ըսելով.
– Ձգեցէք որ մանուկները ինծի գան, արգելք մի՛ ըլլաք անոնց, որովհետեւ այդպիսիներուն է Աստուծոյ արքայութիւնը։ ¹⁵Լաւ գիտցէք, ով որ Աստուծոյ արքայութիւնը չ՚ընդունիր փոքրիկ մանուկի մը պէս, հոն պիտի չմտնէ։
¹⁶Ապա գրկեց զանոնք եւ ձեռքը դնելով անոնց վրայ՝ օրհնեց զանոնք։

Մեծահարուստ մարդը
(Մտ 19.16-30, 20.16, Ղկ 13.30, 18.18-30)

¹⁷Հազիւ Յիսուս հոնկէ ճամբայ կ՚ելլէր, ահա մեծահարուստ մարդ մը վազելով եկաւ իր մօտ, ծունկի եկաւ եւ հարցուց.
– Բարի՛ Վարդապետ, ի՞նչ պէտք է ընեմ յաւիտենական կեանքը ժառանգելու համար։
¹⁸Յիսուս ըսաւ անոր. – Ինչո՞ւ զիս բարի կը կոչես։ Միայն Աստուածբարի է։ ¹⁹Պատուիրանները գիտես. «Մի՛ շնար, մի՛ սպաններ, մի՛ գողնար, սուտ վկայութիւն մի՛ տար, ուրիշին իրաւունքը մի՛ յափշտակեր, պատուէ՛ հայրդ ու մայրդ»։
²⁰Անիկա պատասխանեց։
– Վարդապե՛տ, այդ բոլորը պատանութենէս ի վեր պահած եմ, հետեւաբար ալ ի՞նչ կը պակսի ինծի։
²¹Յիսուս սիրով աչքերը յառեց անոր եւ ըսաւ. – Մէկ բան տակաւին պէտք է ընես։ Եթէ կ՚ուզես կատարեալ ըլլալ՝ գնա՛, ինչ որ ունիս՝ ծախէ եւ աղքատներուն տուր. այդպիսով երկինքի մէջ գանձ պիտիունենաս, եւ յետոյ ա՛ռ խաչդ եւ հետեւէ՛ ինծի։
²²Երիտասարդը երբ ասիկա լսեց, խոժոռեցաւ եւ տրտում–տխուր գնաց, որովհետեւ շատ հարուստ էր։ ²³Յիսուս չորս կողմը նայելով՝ ըսաւ աշակերտներուն.
– Որքա՜ն դժուար է հարստութիւն ունեցողներուն համար՝ Աստուծոյ արքայութիւնը մտնել։
²⁴Աշակերտները այս խօսքերուն վրայ զարմացան, բայց Յիսուս շարունակեց եւ ըսաւ.
– Որդեակներ, որքա՜ն դժուար է հարստութեան վրայ յոյս դնողներուն համար՝ Աստուծոյ արքայութիւնը մտնել։ ²⁵Շատ աւելի դիւրին է որ պարանը ասեղի ծակէն մտնէ, քան հարուստը՝ Աստուծոյ արքայութիւնը։
²⁶Աշակերտները ա՛լ աւելի զարմացան եւ իրարու ըսին.
– Ուրեմն ո՞վ կրնայ փրկուիլ։
²⁷Յիսուս նայեցաւ անոնց եւ ըսաւ.
– Մարդոց համար ատիկա անկարելի է, բայց ո՛չ Աստուծոյ համար. որովհետեւ ամէն ինչ կարելի է Աստուծոյ համար։
²⁸Ասոր վրայ Պետրոս ըսաւ Յիսուսի.
– Ահա մեր ամբողջ ունեցածը ձգեցինք եւ հետեւեցանք քեզի։
²⁹Յիսուս անոր ըսաւ.
– Վստա՛հ եղէք, ով որ կը ձգէ տուն, եղբայրներ, քոյրեր, հայր, մայր, զաւակներ եւ ագարակներ՝ ինծի համար կամ Աւետարանին համար, ³⁰ներկայ կեանքին մէջ հարիւրապատիկ տուներ, եղբայրներ, քոյրեր, մայրեր, զաւակներ եւ ագարակներ պիտի ունենայ, ինչպէս նաեւ հալածանքներ պիտի կրէ, եւ գալիք աշխարհին մէջ յաւիտենական կեանքը պիտի ժառանգէ։ ³¹Շատեր որոնք հիմա առաջին են՝ վերջին պիտի ըլլան, եւ շատ մը վերջին եղողներ՝ առաջին։

Յիսուս երրորդ անգամ կը խօսի իր մահուան եւ յարութեան մասին
(Մտ 20.17-19, Ղկ 18.31-34)

³²Յիսուս եւ իր աշակերտները ճամբայ ելած էին Երուսաղէմ երթալու համար։ Յիսուս անոնցմէ առաջ անցած կ՚երթար, եւ իր աշակերտները զարմացած էին, իսկ անոնց հետեւող մարդիկը կը վախնային։ Յիսուս տասներկու աշակերտները դարձեալ մէկ կողմ առնելով՝ սկսաւ անոնց ըսել ինչ որ իրեն պիտի պատահէր։
– ³³Ահա Երուսաղէմ կ՚երթանք,– ըսաւ,– ուր Մարդու Որդին պիտի մատնուի աւագ քահանաներուն եւ Օրէնքի ուսուցիչներուն ձեռքը, որոնք զինք մահուան պիտի դատապարտեն եւ ապա հեթանոսներուն ձեռքը յանձնեն։ ³⁴Անոնք պիտի ծաղրեն զինք, ծեծեն, թքնեն վրան եւ սպաննեն, բայց երեք օր ետք անիկա յարութիւն պիտի առնէ։

Յակոբոսի եւ Յովհաննէսի խնդրանքը
(Մտ 20.20-28, Ղկ 22.25-27)

³⁵Յակոբոսն ու Յովհաննէսը՝ Զեբեդէոսի որդիները, Յիսուսի մօտենալով՝ սկսան միասին քալել եւ ըսին Յիսուսի.
– Վարդապե՛տ, կ՚ուզենք որ մեր խնդրանքը կատարես։
³⁶Յիսուս հարցուց.
– Ի՞նչ կ՚ուզէք որ ընեմ ձեզի։
³⁷Անոնք պատասխանեցին.
– Երբ թագաւորութեանդ փառքի գահին նստիս, շնորհէ՛ որ մենք քու աջ եւ ձախ կողմդ նստինք։
³⁸Յիսուս ըսաւ անոնց.
– Չէք գիտեր թէ ի՛նչ կ՚ուզէք։ Կրնա՞ք խմել տառապանքի այն բաժակէն, որմէ ես պիտի խմեմ, կամ կրնա՞ք յանձն առնել այն մկրտութիւնը, որով ես պիտի մկրտուիմ։
– ³⁹Կրնա՛նք,– պատասխանեցին անոնք։
Յիսուս ըսաւ անոնց.
– Արդարեւ դուք պիտի խմէք այն բաժակէն, որմէ ես պիտի խմեմ եւ մկրտուիք այն մկրտութեամբ, որով ես պիտի մկրտուիմ, ⁴⁰բայց իմ աջ եւ ձախ կողմս նստեցնելու իրաւունքը իմս չէ, այլ այդ տեղերը պիտի տրուին անոնց՝ որոնց համար պատրաստուած են։
⁴¹Երբ միւս տասը աշակերտները լսեցին ասիկա, սկսան բարկանալ Յակոբոսի եւ Յովհաննէսի վրայ։ ⁴²Յիսուս զանոնք իր մօտ կանչեց եւ ըսաւ.
– Գիտէք որ ազգերու իշխան նկատուածները կը տիրեն իրենց հպատակներուն վրայ եւ ղեկավարները կ՚իշխեն իրենց ժողովուրդներուն վրայ։ ⁴³Բայց ձեր պարագային այդպէս պէտք չէ՛ ըլլայ։ Եթէ ձեզմէ մէկը ուզէ մեծ ըլլալ՝ պէտք է ձեր բոլորին սպասաւորը ըլլայ, ⁴⁴եւ եթէ ձեզմէ մէկը ուզէ առաջին ըլլալ՝ պէտք է բոլորին ծառան ըլլայ, ⁴⁵որովհետեւ Մարդու Որդին, ինքն ալ, չեկա՛ւ ուրիշներու կողմէ սպասաւորութիւն ընդունելու, այլ սպասաւորելու եւ իր կեանքը շատերու համար որպէս փրկագին տալու։

Կոյր Բարտիմէոսի բժշկութիւնը
(Մտ 20.29-34, Ղկ 18.35-43)

⁴⁶Երիքով եկան։ Երբ Յիսուս իր աշակերտներուն եւ մեծ բազմութեան մը հետ դուրս կու գար Երիքովէն, Տիմէի որդին՝ Բարտիմէոսը, որ կոյր մուրացկան մըն էր, ճամբու եզերքին նստած էր։ ⁴⁷Երբ լսեց որ անցնողը Նազովրեցի Յիսուսն է, սկսաւ աղաղակել.
– Դաւիթի՛ Որդի, Յիսո՜ւս, ողորմէ՛ ինծի։
⁴⁸Շատեր սաստեցին զայն որ լռէ, իսկ անիկա աւելի բարձր ձայնով կ՚աղաղակէր.
– Դաւիթի՛ Որդի, ողորմէ՛ ինծի։
⁴⁹Յիսուս կանգ առաւ եւ հրամայեց իրեն բերել կոյրը։ Անոնք կանչեցին կոյրը եւ ըսին.
– Քաջալերուէ՛, ե՛լ, քեզ կը կանչէ։
⁵⁰Անիկա վերարկուն նետեց, ոտքի ցատկեց եւ Յիսուսի մօտ եկաւ։ ⁵¹Յիսուս հարցուց անոր.
– Ի՞նչ կ՚ուզես որ ընեմ քեզի։
Կոյրը պատասխանեց.
– Վարդապե՛տ, կ՚ուզեմ որ աչքերս բացուին։
⁵²Յիսուս ըսաւ.
– Գնա՛, հաւատքդ քեզ բժշկեց։
Անմիջապէս անոր աչքերը բացուեցան եւ ճամբու ընթացքին Յիսուսի կը հետեւէր։