ՄԱՐԿՈՍ 8

Չորս հազարին կերակրումը
(Մտ 15.32-38)

¹Այդ օրերուն դարձեալ մեծ բազմութիւն մը հաւաքուեցաւ, եւ ուտելիք ոչինչ ունէին։ Յիսուս կանչեց իր աշակերտները եւ ըսաւ անոնց.
– ²Կը խղճամ այս ժողովուրդին, որովհետեւ ահա երեք օր է որ մօտս են եւ հիմա ոչինչ ունին ուտելիք։ ³Եթէ զիրենք անօթի տուն ղրկեմ՝ ճամբու ընթացքին կրնան մարիլ, որովհետեւ անոնցմէ ոմանք հեռու տեղերէ եկած են։
⁴Աշակերտները պատասխանեցին.
– Այս ամայի վայրին մէջ ուրկէ՞ կրնաս զանոնք կշտացնելու չափ հաց գտնել։
⁵Յիսուս հարցուց.
– Քանի՞ հաց ունիք։
– Եօթը,– պատասխանեցին անոնք։
⁶Յիսուս հրամայեց ժողովուրդին որ գետին նստին։ Ապա առաւ եօթը հացը, շնորհակալութիւն յայտնեց Աստուծոյ, կտրեց եւ իր աշակերտներուն տուաւ որ հրամցընեն։ Անոնք ալ հրամցուցին ժողովուրդին։ ⁷Քանի մը մանր ձուկեր ալ ունէին։ Յիսուս անոնք ալ օրհնեց եւ հրամայեց որ հրամցնեն։ ⁸Բոլորն ալ կերան ու կշտացան, եւ աշակերտները աւելցած կտորները հաւաքելով՝ եօթը զամբիւղ լեցուցին։ ⁹Իսկ ուտողները շուրջ չորս հազար հոգիէին։ Ապա Յիսուս արձակեց ժողովուրդը, ¹⁰իսկ ինք անմիջապէս աշակերտներուն հետ նաւակ մտաւ եւ եկաւ Դալմանունայի կողմերը։

Փարիսեցիները նշան մը կ՚ուզեն
(Մտ 12.38-39, 16.1-4, Ղկ 11.29-32)

¹¹Փարիսեցիները եկան եւ սկսան Յիսուսի հետ վիճաբանիլ։ Անոնք զինք փորձելու համար՝ իրմէ նշան մը կ՚ուզէին, Աստուծմէ վկայուած ըլլալը հաստատելու համար։ ¹²Յիսուս խոր հառաչեց եւ ըսաւ.
– Ինչո՞ւ այս սերունդի մարդիկը նշան կ՚ուզեն. վստահ գիտցէք, որ ձեզի նշան պիտի չտրուի՛։
¹³Ապա ձգեց զանոնք եւ դարձեալ նաւակ մտնելով՝ գնաց լիճին դիմացի կողմը։

Փարիսեցիներու եւ Հերովդէսի կողմնակիցներու խմորը
(Մտ 16.5-12, Ղկ 12.1)

¹⁴Աշակերտները սակայն մոռցան հաց առնել, եւ միայն մէկ հաց ունէին իրենց հետ նաւակին մէջ։ ¹⁵Յիսուս անոնց պատուիրեց.
– Զգուշացէ՛ք Փարիսեցիներու եւ Հերովդէսի կողմնակիցներու խմորէն։
¹⁶Աշակերտները իրենք իրենց կը խորհէին ու կ՚ըսէին. «Այսպէս կ՚ըսէ, «որովհետեւ հաց չունինք»։ ¹⁷Յիսուս գիտցաւ անոնց մտածումը եւ ըսաւ.
– Թերահաւատնե՛ր, ինչո՞ւ դուք ձեզի կը խորհիք թէ հաց չունիք։ Տակաւին չէ՞ք հասկնար ու չէ՞ք ըմբռներ։ Ձեր մտքերը ապո՞ւշ կտրած են։ ¹⁸Աչք ունիք՝ չէ՞ք տեսներ, ականջ ունիք՝ չէ՞ք լսեր։ Չէ՞ք հասկնար տակաւին։ Չէ՞ք յիշեր, ¹⁹թէ ի՛նչպէս հինգ հացով հինգ հազար հոգի կերակրուեցան, եւ կտորները քանի՞ սակառի մէջ հաւաքեցիք։
Անոնք պատասխանեցին.
– Տասներկու։
– ²⁰Եւ երբ եօթը հացով չորս հազար հոգի կերակրուեցան, քանի՞ զամբիւղի մէջ հաւաքեցիք կտորները։
– Եօթը,– պատասխանեցին։
²¹Եւ Յիսուս ըսաւ.
– Ու տակաւին չէ՞ք հասկնար։

Յիսուս կոյր մը կը բժշկէ

²²Ապա Բեթսայիդա եկան։ Հոն Յիսուսի բերին կոյր մը եւ կ՚աղաչէին իրեն որ դպչի անոր։ ²³Յիսուս կոյրին ձեռքը բռնելով՝ զայն գիւղէն դուրս հանեց, թուքով թրջեց անոր աչքերը եւ ապա ձեռքով դպաւ անոր աչքերուն եւ հարցուց.
– Բան մը կը տեսնե՞ս։
²⁴Անիկա աչքերը բացաւ եւ ըսաւ.
– Մարդիկ կը տեսնեմ, որոնք կարծես ծառ են, բայց կը քալեն։
²⁵Յիսուս դարձեալ ձեռքերը դրաւ անոր աչքերուն վրայ։ Անիկա աչքերը բացաւ, նայեցաւ եւ տեսողութիւնը վերագտնելով՝ ամէն ինչ յստակ կը տեսնէր։ ²⁶Յիսուս զայն տուն ղրկեց եւ ըսաւ.
– Գիւղ մի՛ մտներ, այլ տունդ գնա։ Իսկ երբ գիւղ երթաս՝ հոն ոեւէ մէկուն բան չըսես։

Պետրոսի յայտարարութիւնը Յիսուսի մասին
(Մտ 16.13-20, Ղկ 9.18-21)

²⁷Ապա Յիսուս իր աշակերտներուն հետ գնաց Փիլիպպոսի կառուցած Կեսարիայի գիւղերը։ Ճամբու ընթացքին անոնց հարցուց.
– Մարդիկ իմ մասիս ի՞նչ կ՚ըսեն, ո՞վ եմ ես։
²⁸Անոնք պատասխանեցին.
– Ոմանք կ՚ըսեն՝ թէ Յովհաննէս Մկրտիչն ես, ոմանք՝ Եղիա մարգարէն, իսկ ուրիշներ՝ մարգարէներէն մէկը։
²⁹Յիսուս հարցուց անոնց.
– Իսկ դո՞ւք ինչ կ՚ըսէք իմ մասիս. ո՞վ եմ ես։
Պետրոս պատասխանեց.
– Դուն Քրիստոսը՝ Օծեալն ես։
³⁰Յիսուս խստիւ պատուիրեց անոնց, որ ոեւէ մէկուն չըսեն ասիկա։

Յիսուս կը խօսի իր չարչարանքներուն, մահուան եւ յարութեան մասին
(Մտ 16.21-23, Ղկ 9.22)

³¹Ապա Յիսուս իր աշակերտներուն սկսաւ ուսուցանել եւ ըսաւ.
– Մարդու Որդին շատ պիտի չարչարուի եւ մերժուի երէցներէն, աւագ քահանաներէն եւ Օրէնքի ուսուցիչներէն, պիտի սպաննուի եւ սակայն երրորդ օրը յարութիւն պիտի առնէ։
³²Յիսուս այս բաները յստակօրէն յայտնեց իր աշակերտներուն։ Ասոր վրայ, Պետրոս մէկ կողմ առաւ զայն եւ սկսաւ յանդիմանել։ ³³Իսկ Յիսուս դարձաւ եւ աշակերտները տեսնելով՝ յանդիմանեց Պետրոսը, ըսելով.
– Ետի՛ս գնա, Սատանա՛յ, որովհետեւ Աստուծոյ ծրագիրներուն համաձայն չես խորհիր, այլ մարդոց մտահոգութիւնը կ՚արտայայտես։

Յիսուսի հետեւելու պայմանները
(Մտ 16.24-28, Ղկ 9.23-27)

³⁴Ապա իր մօտ կանչեց ժողովուրդը իր աշակերտներուն հետ միասին եւ ըսաւ անոնց.
– Եթէ մէկը ուզէ ինծի հետեւիլ՝ թող ուրանայ իր անձը, առնէ իր խաչը եւ ետեւէս գայ։ ³⁵Որովհետեւ ով որ ուզէ իր կեանքը փրկել՝ պիտի կորսնցնէ զայն, եւ ով որ ինծի եւ Աւետարանին համար իր կեանքը կորսնցնէ՝ պիտի փրկէ զայն։ ³⁶Ի՞նչ օգուտ, երբ մէկը ամբողջ աշխարհը շահի, բայց իր կեանքը կորսնցնէ։ ³⁷Որովհետեւ իր կեանքին փոխարէն ի՞նչ փրկագին կրնայ տալ։ ³⁸Ով որ զիս կամ խօսքերս ընդունիլը ամօթ նկատէ, Աստուծոյ անհաւատարիմ եւ մեղաւոր այս սերունդին մէջ, Մարդու Որդին ալ զայն ընդունիլը ամօթ պիտի նկատէ՝ երբ գայ իր Հօրը փառքով, սուրբ հրեշտակներուն հետ։