John 1

Որդին՝ կեանքի Խօսքը

¹Աշխարհի ստեղծագործութենէն առաջ գոյութիւնունէր Բանը։ Բանը Աստուծոյ հետ էր եւ Բանը Աստուած էր։ ²Անիկա սկիզբէն Աստուծոյ հետ էր։ ³Անով էր որ Աստուած ամէն ինչ ստեղծեց. առանց անոր ո՛չ մէկ բան ստեղծեց։ ⁴Կեանքը անով սկիզբ առաւ։ Եւ կեանքը մարդոց համար լոյսն է՝ ⁵որ խաւարին մէջ կը փայլի. բայց խաւարը չկրցաւ հասկնալ զայն։
⁶Յովհաննէս, որ Աստուծոյ կողմէ ղրկուած մարդ մըն էր, ⁷եկաւ Լոյսին համար վկայութիւն տալու, որպէսզի ամէն մարդ անոր միջոցաւ հաւատայ։ ⁸Ինք Լոյսը չէր, այլ՝ Լոյսին համար վկայ մը։ ⁹Բանն էր ճշմարիտ Լոյսը, որ աշխարհ գալով՝ կը լուսաւորէ ամբողջ մարդկութիւնը։ ¹⁰Աշխարհի մէջ էր անիկա, աշխարհը իրմով ստեղծուեցաւ, սակայն աշխարհը զինք չճանչցաւ։ ¹¹Իր իսկ ստեղծած աշխարհը եկաւ, բայց իր իսկ ստեղծած մարդիկը զինք չընդունեցին։ ¹²Իսկ զինք ընդունողներուն եւ իրեն հաւատացողներուն իշխանութիւն տուաւ Աստուծոյ որդիներ ըլլալու. ¹³ո՛չ արեան ճամբով եւ ո՛չ մարմինի կամ մարդկային կամքով, այլ՝ Աստուծմէ ծնելով։
¹⁴Եւ Բանը մարդ եղաւ եւ մեր միջեւ բնակեցաւ, եւ մենք տեսանք անոր փառքը. փառքը Միածինին, որ Հօրմէն եկաւ՝շնորհքով եւ ճշմարտութեամբ լեցուն։
¹⁵Յովհաննէս անոր մասին վկայեց, յայտարարելով.
– Ասիկա է ան՝ որուն մասին կ՚ըսէի. «Ան որ ինձմէ ետք պիտի գայ՝ ինձմէ մեծ է, որովհետեւ ինձմէ առաջ գոյութիւն ունէր»։
¹⁶Անոր լիառատ շնորհքէն է որ մենք բոլորս շնորհքի վրայ շնորհք ստացանք. ¹⁷որովհետեւ Օրէնքը Մովսէսի միջոցաւ տրուեցաւ, մինչ շնորհքն ու ճշմարտութիւնը՝ Յիսուս Քրիստոսի միջոցաւ։
¹⁸Ոեւէ մէկը երբեք զԱստուած չէ տեսած, բացի Միածինէն, որ Աստուած է եւ Հօրմէն անբաժան. եւ Որդին էր որ մեզի ճանչցուց զայն։

Յովհաննէս Մկրտիչի վկայութիւնը
(Մտ 3.1-12, Մր 1.2-8, Ղկ 3.1-18)

¹⁹Յովհաննէս հետեւեալ վկայութիւնը տուաւ, երբ Հրեայ ղեկավարներ Երուսաղէմէն քահանաներ եւ Ղեւտացիներ ղրկեցին իրեն՝ որպէսզի հարցնեն.
– Ո՞վ ես դուն։
²⁰Անիկա առանց վարանելու խոստովանեցաւ եւ յայտարարեց.
– Ես չեմ Քրիստոսը։
– ²¹Հապա ո՞վ ես դուն,– հարցուցին.– Եղիա՞ն ես։
– Ո՛չ, Եղիան չեմ,– պատասխանեց։
– Մարգարէ՞ն ես դուն,– հարցուցին։
– Ո՛չ,– պատասխանեց։
– ²²Ուրեմն ըսէ՛ մեզի, ո՞վ ես դուն, որպէսզի պատասխան մը տանք մեզ ղրկողներուն։ Դուն քու մասիդ ի՞նչ կ՚ըսես։ ²³Յովհաննէս պատասխանեց.
– Ես «անապատին մէջ աղաղակողին ձայնն եմ,– ինչպէս կ՚ըսէ Եսայի մարգարէն,– հարթեցէ՛ք Տիրոջ ճամբան»։
²⁴Ղրկուած պատգամաւորները, որոնք Փարիսեցիներ էին, ²⁵հարցուցին Յովհաննէսի.
– Հապա ինչո՞ւ կը մկրտես, եթէ դուն Քրիստոսը չես, ոչ ալ Եղիան կամ մարգարէն։
²⁶Յովհաննէս պատասխանեց.
– Ես ձեզ ջուրով կը մկրտեմ, բայց ձեր մէջ կայ մէկը, թէպէտ դուք չէք ճանչնար, ²⁷որ ինձմէ ետք եկողն է։ Ես անոր կօշիկներուն կապերն անգամ քակելու արժանի չեմ։
²⁸Այս խօսակցութիւնը տեղի ունեցաւ Բեթաբարայի մէջ, Յորդանան գետին միւս կողմը, ուր Յովհաննէս կը մնար ու կը մկրտէր։

Աստուծոյ Գառնուկը

²⁹Յաջորդ օր Յովհաննէս տեսաւ Յիսուսը, որ իրեն կու գար, եւ ըսաւ.
– Ահաւասիկ Աստուծոյ գառնուկը, որ աշխարհի մեղքը կը վերցնէ։ ³⁰Ասիկա է այն անձը, որուն համար կ՚ըսէի. «Ինձմէ ետք կու գայ մէկը, որ ինձմէ մեծ է, որովհետեւ ինձմէ առաջ գոյութիւն ունէր»։ ³¹Ես ինքս ալ չէի ճանչնար զայն. բայց ես եկայ եւ ջուրով մկրտեցի, որպէսզի անիկա Իսրայէլի ժողովուրդին յայտնուի։
³²Յովհաննէս տուաւ այս վկայութիւնն ալ.
– Տեսայ Հոգին, որ աղաւնիի պէս կ՚իջնէր երկինքէն եւ կը հանգչէր անոր վրայ։ ³³Այո՛, ես չէի ճանչնար զինք, բայց ան՝ որ զիս ղրկեց ջուրով մկրտելու, ըսաւ ինծի. «Որուն վրայ որ տեսնես թէ կ՚իջնէ ու կը հանգչի Հոգին, անիկա է որ Սուրբ Հոգիով պիտի մկրտէ»։ ³⁴Ես տեսայ ատիկա եւ կը վկայեմ թէ ի՛նքն է Աստուծոյ Որդին։

Յիսուսի առաջին աշակերտները
(Մտ 4.18-22, Մր 1.16-20, Ղկ 5.1-11)

³⁵Յաջորդ օր Յովհաննէս դարձեալ հոն կեցած էր իր երկու աշակերտներուն հետ։ ³⁶Տեսնելով որ Յիսուսը այդտեղէն կ՚անցնէր, ըսաւ.
– Ահաւասիկ Աստուծոյ գառնուկը։
³⁷Երկու աշակերտները լսելով Յովհաննէսի այս խօսքը, հետեւեցան Յիսուսի։ ³⁸Յիսուս երբ ետեւ դարձաւ եւ տեսաւ որ անոնք իրեն կը հետեւին, ըսաւ.
– Ի՞նչ կ՚ուզէք։
Անոնք ըսին.
– Ռաբբի՛, ո՞ւր կը մնաս։ (Ռաբբի կը նշանակէ վարդապետ, այսինքն՝ ուսուցիչ)։
³⁹Յիսուս պատասխանեց.
– Եկէք եւ տեսէք։
Անոնք գացին եւ տեսան թէ ո՛ւր կը մնար, եւ այդ օրը անոր մօտ մնացին, որովհետեւ կէսօրէ ետք շուրջ ժամը չորս էր։ ⁴⁰Անդրէասը՝ Սիմոն Պետրոսի եղբայրը, մէկն էր այն երկու աշակերտներէն, որոնք Յովհաննէսի վկայութիւնը լսեցին եւ Յիսուսի հետեւեցան։ ⁴¹Անիկա անմիջապէս իր եղբայրը՝ Սիմոնը գտաւ եւ ըսաւ անոր.
– Մեսիան գտանք։ (Մեսիա կը նշանակէ Քրիստոս, այսինքն՝ Օծեալ)։
⁴²Յետոյ տարաւ զինք Յիսուսի մօտ։ Յիսուս նայեցաւ անոր եւ ըսաւ.
– Դուն Սիմոնն ես, Յովնանի որդին։ Դուն Կեփաս պիտի կոչուիս։ (Կեփաս կը նշանակէ Պետրոս, այսինքն՝ ժայռ)։

Յիսուս կը կանչէ Փիլիպպոսը եւ Նաթանայէլը

⁴³Յաջորդ օր Յիսուս մտադրեց Գալիլեա երթալ։ Տեսաւ Փիլիպպոսը եւ ըսաւ անոր.
– Հետեւէ՛ ինծի։
⁴⁴Փիլիպպոս Բեթսայիդայէն էր, Անդրէասի եւ Պետրոսի քաղաքէն։ ⁴⁵Փիլիպպոս գտաւ Նաթանայէլը եւ ըսաւ անոր.
– Գտանք այն մարդը, որուն մասին գրեցին Մովսէս՝ իր Օրէնքի գիրքին մէջ, ինչպէս նաեւ մարգարէները։ Անիկա Յիսուսն է, Յովսէփի որդին, Նազարէթ քաղաքէն։
⁴⁶Նաթանայէլ հարցուց.
– Բայց կարելի՞ է որ Նազարէթէն լաւ բան մը ելլէ։
Փիլիպպոս ըսաւ.
– Եկուր եւ տե՛ս։
⁴⁷Երբ Յիսուս տեսաւ Նաթանայէլը, որ իրեն կու գար, ըսաւ անոր.
– Ահաւասիկ ճշմարիտ Իսրայէլացի մը, որուն մէջ նենգութիւն չկայ։
⁴⁸Նաթանայէլ հարցուց.
– Ուրկէ՞ կը ճանչնաս զիս։
Յիսուս պատասխանեց.
– Տակաւին Փիլիպպոսը քեզ չկանչած՝ տեսայ քեզ, երբ թզենիին տակն էիր։
⁴⁹Նաթանայէլ ըսաւ.
– Ռաբբի՛, դուն Աստուծոյ Որդին ես, դուն Իսրայէլի թագաւորն ես։
⁵⁰Յիսուս պատասխանեց.
– «Թզենիին տակ քեզ տեսայ» ըսելո՞ւս համար կը հաւատաս. ասկէ ետք աւելի մեծ բաներո՛ւ ականատես պիտի ըլլաս։
⁵¹Եւ խօսքը շարունակելով ըսաւ.
– Վստա՛հ եղէք, երկինքը բացուած պիտի տեսնէք եւ Աստուծոյ հրեշտակները՝ որոնք կ՚ելլեն ու կ՚իջնեն Մարդու Որդիին վերեւ։