John 12

Յիսուսի ոտքերուն օծումը Բեթանիայի մէջ
(Մտ 26.6-13, Մր 14.3-9)

¹Զատիկէն վեց օր առաջ Յիսուս Բեթանիա եկաւ, հոն՝ ուր Ղազարոսը կ՚ապրէր, այն մարդը՝ որ մեռած էր եւ որուն Յիսուս մեռելներէն յարութիւն տուած էր։ ²Հոն իրեն ընթրիք պատրաստեցին։ Մարթան կը սպասարկէր եւ Ղազարոսն ալ սեղանակիցներէն մէկն էր։ ³Ընթրիքի ատեն Մարիամ շիշ մը ազնիւ եւ սուղ նարդոսի իւղ առնելով՝ օծեց Յիսուսի ոտքերը եւ իր մազերով սրբեց զանոնք։ Տունը իւղին անուշահոտութեամբը լեցուեցաւ։ ⁴Աշակերտներէն մէկը՝ Յուդա Իսկարիոտացին, որ զայն մատնողը պիտի ըլլար, ըսաւ.
– ⁵Ինչո՞ւ այդ իւղը երեք հարիւր արծաթ դահեկանի չծախուէր եւ աղքատներուն չտրուէր։
⁶Ասիկա ըսաւ՝ ո՛չ թէ անոր համար որ կը մտահոգուէր աղքատներով, այլ որովհետեւ գող էր։ Իր քով կը գտնուէր գանձանակը եւ ի՛նչ որ հոն կը ձգուէր՝ անկէ կ՚օգտուէր։ ⁷Յիսուս պատասխանեց.
– Ազա՛տ ձգէ զինք, որովհետեւ թաղումիս օրը ըլլալիքն է որ հիմա կ՚ընէ։ ⁸Աղքատները ամէն ատեն ձեզի հետ ունիք, բայց զիս միշտ ձեզի հետ չունիք։

Դաւ Ղազարոսի դէմ

⁹Հրեաներու մեծ բազմութիւն մը, երբ գիտցաւ թէ Յիսուս Բեթանիայի մէջ է, եկաւ՝ ո՛չ միայն Յիսուսի համար, այլ նաեւ տեսնելու համար Ղազարոսը, որուն Յիսուս մեռելներէն յարութիւն տուած էր։ ¹⁰Ուստի աւագ քահանաները որոշեցին Ղազարոսն ալ սպաննել, ¹¹որովհետեւ Հրեաներէն շատեր Ղազարոսը տեսնելու կ՚երթային ու կը հաւատային Յիսուսի։

Յիսուսի յաղթական մուտքը Երուսաղէմ
(Մտ 21.1-11, Մր 11.1-11, Ղկ 19.28-40)

¹²Յաջորդ օր, ժողովուրդի մեծ բազմութիւն մը, որ Զատիկի տօնին առիթով Երուսաղէմ եկած էր, երբ լսեց թէ Յիսուս Երուսաղէմ կու գայ, ¹³արմաւենիի ճիւղեր առաւ եւ Յիսուսը դիմաւորելու ելաւ, բարձրաձայն աղաղակելով.
«Ովսաննա՜,
օրհնեա՜լ ըլլայ ան՝ որ կու գայ Տիրոջ անունով,
Իսրայէլի թագաւորը»։
¹⁴Յիսուս էշ մը գտնելով՝ նստաւ անոր վրայ, ինչպէս որ Սուրբ գիրքերուն մէջ գրուած է.–
¹⁵«Մի՛ վախնար, ո՜վ Երուսաղէմ, Սիոնի՛ աղջիկ.
ահա թագաւորդ քեզի կու գայ
իշու մը աւանակին վրայ նստած»։
¹⁶Յիսուսի աշակերտները այս բոլորը չհասկցան ատենին, բայց երբ Յիսուս փառաւորուեցաւ՝ այն ատեն յիշեցին, թէ այս կատարուածները Յիսուսի համար գրուած էին եւ իրենք այդ գրուածն էր որ կատարեցին։ ¹⁷Բոլոր անոնք, որոնք Յիսուսի հետ էին՝ երբ անիկա Ղազարոսը կանչեց գերեզմանէն եւ զայն մեռելներէն յարուցանեց, այդ մասին վկայութիւն կու տային։ ¹⁸Այդ իսկ պատճառով Երուսաղէմ գտնուողները բոլորն ալ զինք դիմաւորելու ելան, որովհետեւ լսած էին, թէ ի՛նչպէս անիկա յարութեան հրաշքը գործած էր։ ¹⁹Իսկ Փարիսեցիները իրարու կ՚ըսէին.
– Կը տեսնէ՞ք որ բան մըն ալ չենք կրնար ընել. ահա ամ– բողջ աշխարհը իրեն կը հետեւի։

Փառաւորումի ժամը հասած

²⁰Տօնին առիթով կարգ մը Յոյներ ալ եկած էին Երուսաղէմ՝ Աստուծոյ երկրպագելու։ ²¹Անոնք մօտեցան Փիլիպպոսի, որ Գալիլեայի Բեթսայիդա քաղաքէն էր, եւ աղաչելով ըսին.
– Տէ՛ր, կ՚ուզենք Յիսուսը տեսնել։
²²Փիլիպպոս եկաւ Անդրէասին ըսաւ եւ երկուքը միասին Յիսուսի ներկայացուցին անոնց խնդրանքը։
²³Յիսուս պատասխանեց անոնց.
– Ահա Մարդու Որդիին փառաւորուելու ժամը հասաւ։ ²⁴Վստահ գիտցէք, որ եթէ ցորենի հատիկը հողին մէջ չիյնայ եւ չմեռնի, ինք որպէս առանձին հատիկ կը մնայ, իսկ եթէ մեռնի՝ բազմաթիւ հատիկներ կու տայ։ ²⁵Ով որ իր անձը կը սիրէ՝ կը կորսնցնէ զայն, իսկ ով որ իր անձը կ՚անտեսէ այս աշխարհի վրայ՝ զայն յաւիտենական կեանքին համար պահած կ՚ըլլայ։ ²⁶Ով որ ուզէ ինծի ծառայել՝ պէտք է ինծի հետեւի, եւ ինծի ծառայողը պիտի ըլլայ հոն՝ ուր ես կը գտնուիմ։ Եւ Հայրս պիտի պատուէ ինծի ծառայողը։
²⁷Բայց հիմա հոգիս խռոված է. եւ ի՞նչ ըսեմ։ Ըսե՞մ՝ «Հա՜յր, ազատէ՛ զիս այս ժամէն»։ Բայց տառապանքի այս ժամուն համար եկած եմ արդէն։ ²⁸Հա՜յր, փառաւորէ՛ քու անունդ։ Ձայն մը եկաւ երկինքէն, որ կ՚ըսէր.
– Փառաւորեցի եւ դարձեալ պիտի փառաւորեմ։
²⁹Ժողովուրդը, որ հոն կը գտնուէր, լսեց ձայնը։ Ոմանք ըսին.
– Որոտում եղաւ։
Իսկ ուրիշներ ըսին.
– Հրեշտակ մը խօսեցաւ իրեն։
³⁰Բայց Յիսուս պատասխանեց.
– Ինծի համար չէ որ այս ձայնը եկաւ, այլ՝ ձեզի համար։ ³¹Հիմա կը սկսի այս աշխարհի դատաստանը։ Հիմա այս աշխարհի իշխանը դուրս պիտի նետուի։ ³²Եւ երբ երկրէն բարձրանամ՝ ամէնքն ալ ինծի պիտի քաշեմ։
³³Ասիկա ըսելով՝ կը հասկցնէր թէ ի՛նչ տեսակ մահով պիտի մեռնէր։ ³⁴Ժողովուրդը պատասխանեց.
– Մեր Օրէնքը մեզի կ՚ըսէ, թէ Քրիստոս յաւիտեան պիտի մնայ, իսկ դուն ինչպէ՞ս կ՚ըսես թէ Մարդու Որդին պէտք է բարձրանայ։ Ո՞վ է այդ Մարդու Որդին։
³⁵Յիսուս պատասխանեց.
– Լոյսը քիչ մը ատեն ալ ձեզի հետ է. քալեցէ՛ք քանի լոյսը ունիք, որպէսզի խաւարը ձեզի չտիրէ։ Որովհետեւ ան որ խաւարին մէջ կը քալէ՝ չի գիտեր թէ ո՛ւր կ՚երթայ։ ³⁶Հաւատացէ՛ք լոյսին՝ քանի տակաւին լոյսը ունիք, որպէսզի լոյսի որդիներ ըլլաք։
Յիսուս այս խօսքերը ըսելէ ետք՝ գնաց եւ անոնցմէ պահուըտեցաւ։

Հրեաներու անհաւատութիւնը

³⁷Հակառակ անոր որ Յիսուս բազմաթիւ հրաշքներ գործած էր անոնց դիմաց, բայց անոնք չէին հաւատար իրեն, ³⁸որպէսզի իրականանայ ինչ որ Աստուած ըսած էր Եսայի մարգարէի բերնով.–
«Տէ՛ր, ո՞վ հաւատաց մեր տուած լուրին,
Տիրոջ զօրութիւնը որո՞ւն յայտնուեցաւ»։
³⁹Անոնք չէին կրնար հաւատալ, որովհետեւ Տէրը դարձեալ կ՚ըսէ Եսայիի բերնով.–
⁴⁰«Աստուած անոնց աչքերը կուրցուց,
եւ անոնց միտքերը կարծրացուց,
որպէսզի չըլլայ որ աչքերով տեսնեն
եւ միտքով հասկնան ու դարձի գան,
եւ ես բժշկեմ զանոնք»։
⁴¹Եսայի այս խօսքերը ըսաւ, որովհետեւ տեսաւ Յիսուսի փառքը եւ խօսեցաւ անոր մասին։ ⁴²Ամէն պարագայի, նոյնիսկ Հրեայ իշխանաւորներէն շատեր հաւատացին Յիսուսի, բայց Փարիսեցիներուն պատճառով չէին յայտներ, որպէսզի ժողովարաններէն դուրս չդրուին, ⁴³քանի նախընտրեցին մարդոցմէ փառաւորուիլ, քան՝ Աստուծմէ։

Աշխարհի լոյսը

⁴⁴Եւ Յիսուս բարձրաձայն ըսաւ.
– Ով որ ինծի կը հաւատայ, ո՛չ թէ ինծի հաւատացած կ՚ըլլայ, այլ անոր՝ որ զիս ղրկած է։ ⁴⁵Նոյնպէս, ով որ զիս կը տեսնէ՝ զիս ղրկողն ալ տեսած կ՚ըլլայ։ ⁴⁶Ես որպէս լոյս եկայ աշխարհ, որպէսզի ով որ ինծի հաւատայ՝ խաւարի մէջ չմնայ։ ⁴⁷Ես չեմ դատապարտեր ան՝ որ իմ խօսքերս կը լսէ եւ սակայն չի գործադրեր, որովհետեւ չեմ եկած աշխարհը դատապարտելու, այլ՝ աշխարհը փրկելու։ ⁴⁸Սակայն կայ մէկը որ պիտի դատապարտէ զիս անարգողը եւ խօսքերս չընդունողը։ Աստուծոյ խօսքը, որ ես ձեզի խօսեցայ, անիկա՛ զայն պիտի դատապարտէ վերջին օրը։ ⁴⁹Որովհետեւ ես ինձմէ չխօսեցայ, այլ զիս ղրկող Հայրը ինծի պատուիրեց ինչ որ պիտի ըսեմ եւ խօսիմ։ ⁵⁰Եւ գիտեմ որ այդ պատուէրը յաւիտենական կեանք կու տայ։ Հետեւաբար, ինչ որ կը խօսիմ՝ Հօրս ինծի ըսածն է որ կը խօսիմ։