Luke 10

Յիսուս կ՚առաքէ եօթանասուներկու աշակերտները
(Մտ 9.37-38, 10.7-16, Մր 6.8-11, Ղկ 9.3-5)

¹Այսդէպքէնետք՝Յիսուս եօթանասուներկու աշակերտներ եւս նշանակեց եւ զանոնք զոյգ–զոյգ իրմէ առաջ ղրկեցիր երթալիք բոլոր քաղաքներն ու շրջանները։ ²Անոնց ըսաւ.
– Հունձքը առատ է, բայց մշակները՝ քիչ. հետեւաբար խնդրեցէք հունձքի Տիրոջմէն, որ իր հունձքին համար մշակներ պատրաստէ եւ ղրկէ։ ³Գացէ՛ք, ահա կը ղրկեմ ձեզ իբրեւ գառնուկներ՝ գայլերու մէջ։ ⁴Ո՛չ քսակ առէք ձեզի հետ, ո՛չ ճամբու պարկ, ո՛չ կօշիկ։ Ճամբու ընթացքին կենալով ոեւէ մէկուն բարեւ մի՛ տաք։ ⁵Ո՛ր տունը որ մտնէք՝ նախ ըսէք՝ «Խաղաղութիւն այս տան»։ ⁶Եթէ այդ տան մէջ խաղաղասէր մարդ ըլլայ՝ ձեր ողջոյնին խաղաղութիւնը անոր վրայ պիտի հանգչի, ապա թէ ոչ՝ ձեր ողջոյնը պիտի վերադառնայ ձեզի։ ⁷Ձեր իջեւանած տան մէջ մնացէք. եւ հոն, ինչ որ ձեզի տան՝ կերէք ու խմեցէք, որովհետեւ մշակը իր վարձքին արժանի է։ Տունէ տուն մի՛ տեղափոխուիք։ ⁸Ո՛ր քաղաքը որ մտնէք եւ ձեզ ընդունին, կերէք ինչ որ հրամցնեն ձեզի։ ⁹Եթէ հոն հիւանդներ կան՝ բժշկեցէք զանոնք եւ ըսէք ժողովուրդին. «Աստուծոյ թագաւորութիւնը մօտեցած է ձեզի»։ ¹⁰Իսկ այն քաղաքը, ուր կը մտնէք եւ որուն բնակիչները ձեզ չեն ընդունիր, այդ քաղաքին հրապարակները ելլելով՝ ըսէք. ¹¹«Նոյնիսկ ձեր քաղաքի փոշին, որ մեր ոտքերուն փակած է, կը թօթուենք ձեր վրայ։ Բայց գիտցէք, որ Աստուծոյ թագաւորութիւնը մօտեցած է»։ ¹²Ձեզի կ՚ըսեմ, որ Դատաստանի օրը Սոդոմի բնակիչներուն պատիժը աւելի թեթեւ պիտի ըլլայ, քան թէ այդ քաղաքինը։

Անհաւատ քաղաքներ
(Մտ 11.20-24)

– ¹³Վա՜յ քեզի, Քորազի՛ն, վա՜յ քեզի, Բեթսայիդա՛, եթէ այն հրաշքնեըը որոնք ձեր մէջ գործուեցան՝ կատարուէին Տիւրոսի եւ Սիդոնի մէջ, անոնց բնակիչները շատոնց քուրձ հագնելով եւ մոխիրի վրայ նստելով՝ ապաշխարած պիտի ըլլային։ ¹⁴Սակայն դատաստանի օրը Տիւրոսի եւ Սիդոնի բնակիչներուն պատիժը աւելի թեթեւ պիտի ըլլայ, քան ձերը։ ¹⁵Իսկ դուն, Կափառնաո՛ւմ, որ մինչեւ երկինք բարձրացեր ես, գիտցիր՝ որ մինչեւ դժոխք պիտի իջնես։
¹⁶Ապա ըսաւ իր աշակերտներուն.
– Ով որ ձեզ լսէ՝ զիս լսած կ՚ըլլայ, եւ ով որ ձեզ մերժէ՝ զիս մերժած կ՚ըլլայ, իսկ ով որ զիս մերժէ՝ մերժած կ՚ըլլայ զիս ղրկողն ալ։

Եօթանասուներկու աշակերտներուն վերադարձը

¹⁷Եօթանասուներկու աշակերտները ուրախութեամբ վերադարձան եւ ըսին Յիսուսի.
– Տէ՛ր, նոյնիսկ չար ոգիները մեզի կը հնազանդին, երբ քու անունովդ կը հրամայենք։
¹⁸Յիսուս ըսաւ անոնց.
– Տեսայ Սատանան՝ կայծակի նման երկինքէն վար ինկած։ ¹⁹Ահա ձեզի իշխանութիւն տուի կոխկռտելու օձերն ու կարիճները, ինչպէս նաեւ յաղթահարելու թշնամիին զօրութիւնը, եւ ոեւէ բան պիտի չվնասէ ձեզի։ ²⁰Սակայն մի՛ ուրախանաք որ չար ոգիները կը հնազանդին ձեզի, այլ ուրախացէք որ ձեր անունները երկինքի մէջ գրուած են։

Յիսուսի ուրախութիւնը
(Մտ 11.25-27, 13.16-17)

²¹Նոյն ժամուն Յիսուս Սուրբ Հոգիին պարգեւած ուրախութեամբ ըսաւ.
– Հա՜յր, երկինքի եւ երկրի Տէր, շնորհակալ եմ քեզի, որ այս բաները պահեցիր իմաստուններէն ու գիտուններէն եւ յայտնեցիր պարզ ու համեստ մարդոց։ Այո՛, Հա՛յր, դուն այսպէս ուզեցիր։ ²²Հայրս ամէն ինչ տուած է ինծի։ Ոչ ոք կը ճանչնայ Որդին՝ բացի Հօրմէն, եւ ոչ ոք կը ճանչնայ Հայրը՝ բացի Որդիէն, կամ բացի անկէ՝ որուն յայտնել ուզէ Որդին։
²³Յետոյ դառնալով իր աշակերտներուն՝ առանձին ըսաւ.
– Երանի՜ այն աչքերուն, որոնք ձեր տեսածները կը տեսնեն։ ²⁴Կ՚ըսեմ ձեզի, որ շատ մը մարգարէներ եւ թագաւորներ ուզեցին ձեր տեսածները տեսնել, բայց չտեսան, եւ ձեր լսածները լսել՝ բայց չլսեցին։

Բարի Սամարացիին առակը

²⁵Օրէնքի ուսուցիչ մը ելաւ եւ Յիսուսը փորձելու համար ըսաւ.
– Վարդապե՛տ, ի՞նչ պէտք է ընեմ յաւիտենական կեանքը ժառանգելու համար։
²⁶Յիսուս ըսաւ.
– Օրէնքի գիրքին մէջ գրուածը ի՞նչ է. ինչպէ՞ս կը հասկնաս։
²⁷Ան պատասխանեց.
– «Սիրէ՛ քու Տէր Աստուածդ ամբողջ սրտովդ, ամբողջ հոգիովդ, ամբողջ զօրութեամբդ եւ ամբողջ մտքովդ» եւ «Սիրէ՛ ընկերդ քու անձիդ պէս»։
²⁸Յիսուս ըսաւ.
– Ճիշդ պատասխան տուիր։ Ըրէ՛ ըսածդ եւ պիտի ապրիս։
²⁹Բայց անիկա ինքզինք արդարացնել ուզելով, ըսաւ Յիսուսի.
– Բայց ո՞վ է իմ ընկերս։
³⁰Այս հարցումին վրայ Յիսուս ըսաւ.
– Մարդ մը Երուսաղէմէն Երիքով կ՚իջնէր։ Ճամբան աւազակներու ձեռքը ինկաւ, որոնք կողոպտելով՝ մերկացուցին զինք, վիրաւորեցին եւ կիսամահ վիճակի մէջ ձգեցին ու գացին։ ³¹Պատահեցաւ որ քահանայ մը նոյն ճամբայէն կ՚անցնէր։ Տեսաւ վիրաւորը, բայց ճամբան շեղելով՝ անցաւ գնաց։ ³²Ղեւտացի մըն ալ նոյն տեղէն անցնելու ատեն՝ տեսաւ վիրաւորը եւ ինքն ալ շրջանցեց գնաց։ ³³Բայց Սամարացի մը, որ հոնկէ կ՚անցնէր, տեսաւ վիրաւորը եւ գթաց անոր։ ³⁴Մօտեցաւ եւ վէրքերը փաթթեց՝ անոնց վրայ ձէթ եւ գինի դնելով. ապա դրաւ իր գրաստին վրայ եւ տարաւ պանդոկ մը ու զայն խնամեց։ ³⁵Յաջորդ օր, երբ պանդոկէն պիտի մեկնէր, պանդոկապետին երկու արծաթ դահեկան տուաւ եւ ըսաւ. «Խնամէ՛ զայն, եւ ինչ ծախս որ ընես իրեն համար՝ յաջորդ գալուս կը վճարեմ»։
³⁶Յետոյ Յիսուս հարցուց.
– Արդ, քու կարծիքովդ՝ այս երեքէն ո՞ր մէկը եղաւ աւազակներուն ձեռքը ինկողին ընկերը։
³⁷Օրէնքի ուսուցիչը ըսաւ.
– Ան՝ որ հոգ տարաւ անոր։
Յիսուս ըսաւ.
– Գնա՛, դո՛ւն ալ նոյնը ըրէ։
Յիսուս կ՚այցելէ Մարիամի եւ Մարթայի
³⁸Մինչ իրենց ճամբան կը շարունակէին, Յիսուս գիւղ մը մտաւ։ Հոն Մարթա անունով կին մը ընդունեց զինք իր տան մէջ։ ³⁹Ասիկա քոյր մը ունէր, Մարիամ անունով, որ եկաւ եւ Տիրոջ ոտքերուն քով նստելով՝ սկսաւ անոր խօսքերը մտիկ ընել, ⁴⁰մինչ Մարթա սեղանի պատրաստութեամբ չափազանց զբաղած էր։ Ուստի Մարթա եկաւ Յիսուսի մօտ եւ ըսաւ.
– Տէ՛ր, հոգդ չէ՞ որ քոյրս առանձին ձգած է զիս գործիս մէջ. ըսէ՛ իրեն, որ օգնէ ինծի։
⁴¹Յիսուս պատասխանեց.
– Մարթա՛, Մարթա՛, դուն շատ բաներու համար կը մտահոգուիս ու կը նեղուիս։ ⁴²Սակայն մէկ բան պէտք է։ Մարիամ լաւ բաժինը ընտրեց, բան մը՝ որ բնաւ ետ պիտի չառնուի իրմէ։