Luke 19

Յիսուս եւ Զակքէոս

¹Յիսուս Երիքով մտաւ եւ կ՚անցնէր քաղաքէն։ ²Զակքէոս անունով մարդ մը, որ մաքսապետ էր եւ հարուստ, ³կ՚ուզէր տեսնել թէ ո՛վ է Յիսուսը, բայց ամբոխին պատճառով չէր յաջողեր՝ քանի կարճահասակ էր։ ⁴Ուստի առաջ վազեց եւ ժանտաթզենիի մը վրայ ելաւ, որպէսզի տեսնէ, որովհետեւ Յիսուս այդտեղէն պիտի անցնէր։ ⁵Յիսուս երբ հասաւ այդ տեղը, վեր նայեցաւ եւ ըսաւ.
– Զակքէո՛ս, աճապարէ՛, վա՛ր իջիր, որովհետեւ այսօր պէտք է որ տունդ գիշերեմ։
⁶Զակքէոս աճապարելով վար իջաւ եւ ուրախութեամբ ընդունեց Յիսուսը։ ⁷Բոլոր անոնք որոնք տեսան ասիկա, սկսան մրթմրթալ եւ ըսել.
– Այս մարդը մեղաւորի մը տունը գնաց հիւր եղաւ։
⁸Զակքէոս ոտքի ելաւ եւ Տիրոջ ըսաւ.
– Տէ՛ր, ահա ունեցածիս կէսը աղքատներուն պիտի տամ եւ եթէ ոեւէ մէկը անիրաւած եմ՝ քառապատիկ պիտի հատուցանեմ անոր։
⁹Յիսուս ըսաւ անոր.
– Այսօր այս տունը փրկուեցաւ, քանի այս մարդն ալ Աբրահամի զաւակ է։ ¹⁰Որովհետեւ Մարդու Որդին եկաւ կորսուածը փնտռելու եւ փրկելու։

Ինչպէ՞ս շահարկել դրամը
(Մտ 25.14-30)

¹¹Մինչ ժողովուրդը անոր ըսածները մտիկ կ՚ընէր, Յիսուս իր խօսքը շարունակեց, եւ Երուսաղէմի մօտեցած ըլլալով ու գիտնալով որ ժողովուրդը կը կարծէ թէ Աստուծոյ արքայութիւնը շուտով պիտի յայտնուի, հետեւեալ առակը պատմեց անոնց.
¹²Ազնուական մարդ մը կար, որ հեռաւոր երկիր մը գնաց, որպէսզի թագաւորական իշխանութիւն առնէ եւ իր երկիրը վերադառնայ։ ¹³Նախ քան մեկնիլը, կանչեց իր ծառաներէն տասը հոգի եւ իւրաքանչիւրին տասը ոսկի դրամ տուաւ եւ ըսաւ. «Շահարկեցէ՛ք այս դրամը, մինչեւ վերադարձս»։ ¹⁴Բայցիր քաղաքացիները կ՚ատէին զինք. հետեւաբար պատգամաւոր ղրկեցին իր ետեւէն, ըսելով. «Չե՛նք ուզեր որ ան մեր վրայ թագաւոր դառնայ»։
¹⁵Երբ ազնուականը թագաւորական իշխանութիւնը առաւ եւ վերադարձաւ, անմիջապէս կանչեց իր ծառաները, որոնց դրամ տուած էր, գիտնալու համար թէ ի՛նչ շահած են։ ¹⁶Առաջինը եկաւ եւ ըսաւ. «Տէ՛ր, մէկ տուածիդ դէմ տասը շահեցայ»։ ¹⁷Տէրը ըսաւ. «Ապրի՛ս, բարի՛ ծառայ, քանի այդ փոքրիկ բանին մէջ հաւատարիմ գտնուեցար, ահա քեզ տասը քաղաքներու վրայ կառավարիչ կը նշանակեմ»։ ¹⁸Երկրորդ ծառան ալ եկաւ եւ ըսաւ. «Մէկ տուածիդ դէմ հինգ շահեցայ»։ ¹⁹Տէրը ըսաւ. «Քեզ ալ հինգ քաղաքներու վրայ կառավարիչ կը նշանակեմ»։ ²⁰Երրորդը եկաւ եւ ըսաւ. «Տէ՛ր, ահաւասիկ տուած դրամդ, զայն պահեցի թաշկինակի մը մէջ ծրարած։ ²¹Կը վախնայի քեզմէ, որովհետեւ խիստ մարդ մըն ես։ Կ՚առնես ինչ որ քուկդ չէ եւ կը հնձես ինչ որ չես սերմանած»։ ²²Տէրը ըսաւ անոր. «Չա՛ր ծառայ, քու խօսքովդ քեզ պիտի դատեմ։ Քանի գիտէիր որ խիստ մարդ մըն եմ, կ՚առնեմ ինչ որ իմս չէ եւ կը հնձեմ ինչ որ չեմ սերմանած, ²³ինչո՞ւ դրամս շահարկողներուն չտուիր, քանի գիտէիր նաեւ թէ վերադարձիս զայն տոկոսով միասին պիտի պահանջէի»։ ²⁴Ապա սպասաւորներուն ըսաւ. «Առէ՛ք իրմէ դրամը եւ տարէք տուէք անոր՝ որ տասնապատիկը շահած է»։ ²⁵Անոնք ըսին. «Տէ՛ր, անիկա արդէն տասնպատիկը ունի»։ ²⁶«Գիտցէք»,– ըսաւ ան,– «ունեցողին աւելիով պիտի տրուի, իսկ չունեցողէն պիտի առնուի ունեցած ամենէն փոքր բաժինն ալ։ ²⁷Իսկ իմ թշնամիներս, որոնք չէին ուզեր որ իրենց թագաւոր ըլլամ, հոս բերէք եւ իմ ներկայութեանս սպաննեցէք զանոնք»։
²⁸Այս խօսքը ըսելէ ետք Յիսուս շարունակեց իր ճամբան դէպի Երուսաղէմ։

Յիսուսի յաղթական մուտքը Երուսաղէմ
(Մտ 21.1-11,15-17, Մր 11.1-11, Յհ 12.12-19)

²⁹Երբ Յիսուս մօտեցաւ Բեթփագէի եւ Բեթանիայի, մօտիկը այն լերան որ Ձիթենեաց կը կոչուի, աշակերտներէն երկու հոգի ղրկեց՝ ³⁰անոնց պատուիրելով.
– Գացէք սա դիմացի գիւղը։ Հազիւ մտած՝ հոն կապուած աւանակ մը պիտի գտնէք, որուն վրայ ո՛չ ոք նստած է տակաւին։ Քակեցէք զայն եւ բերէք։ ³¹Եթէ ոեւէ մէկը հարցնէ թէ ինչո՛ւ կը քակէք, իրեն ըսէք՝ «Տէրը պէտք ունի անոր»։
³²Երկու աշակերտները գացին եւ ամէն ինչ գտան այնպէս՝ ինչպէս Յիսուս ըսած էր իրենց։ Աւանակը հոն էր։ ³³Եւ մինչ կը քակէին զայն, անոր տէրերը ըսին իրենց.
– Ինչո՞ւ կը քակէք աւանակը։
³⁴Անոնք պատասխանեցին.
– Տէրը պէտք ունի անոր։
³⁵Եւ զայն բերին Յիսուսի։ Ապա իրենց վերարկուները դրին աւանակին վրայ եւ Յիսուսը հեծցուցին անոր վրայ։ ³⁶Եւ մինչ կը յառաջանար, ժողովուրդը վերարկուները ճամբուն վրայ կը փռէր։
³⁷Երբ մօտեցաւ Երուսաղէմի, հոն ուր Ձիթենեաց լերան զառիվարը կը սկսէր, աշակերտները բոլորն ալ սկսան ուրախութեամբ եւ բարձրաձայն զԱստուած օրհնաբանել՝ իրենց տեսած բոլոր հրաշագործութիւններուն համար, ³⁸ըսելով.
«Օրհնեալ է թագաւորը որ կու գայ Տիրոջ անունով.
խաղաղութի՜ւն երկինքի մէջ
եւ փա՜ռք Բարձրեալին»։
³⁹Փարիսեցիներէն ոմանք ամբոխին մէջէն ըսին Յիսուսի.
– Վարդապե՛տ, աշակերտներդ սաստէ որ լռեն։ ⁴⁰Յիսուս պատասխանեց. է Կ՚ըսեմ ձեզի, որ եթէ ատոնք լռեն՝ քարերը պիտի աղաղակեն։

Յիսուս կու լայ Երուսաղէմի վրայ

⁴¹Երբ Յիսուս աւելի մօտեցաւ Երուսաղէմի եւ տեսաւ զայն, լացաւ անոր վրայ ⁴²եւ ըսաւ. է Գոնէ այսօր գիտնայիր թէ ի՛նչ բանի մէջ կը կայանայ խաղաղութիւնդ։ Բայց այլեւս պիտի չկրնաս տեսնել։ ⁴³Որովհետեւ օրեր պիտի գան, երբ թշնամիներդ շուրջդ պատնէշ պիտի կանգնեն, պիտի պաշարեն եւ ամէն կողմէ պիտի նեղեն քեզ։ ⁴⁴Հիմնայատակ պիտի ընեն քեզ եւ սպաննեն բնակչութիւնդ։ Քար քարի վրայ պիտի չձգեն, որովհետեւ չգիտցար ժամանակը երբ Աստուած եկաւ քեզ փրկելու։

Յիսուս տաճարը կը մաքրագործէ
(Մտ 21.12-17, Մր 11.15-19, Յհ 2.13-17)

⁴⁵Ապա տաճար մտաւ եւ սկսաւ դուրս հանել աղաւնեվաճառներն ու գնողները, լումայափոխներուն սեղանները շրջեց ⁴⁶եւ ըսաւ անոնց. է Սուրբ գիրքերուն մէջ գրուած է. «Տունս աղօթքի տուն պիտի ըլլայ», մինչ դուք աւազակներու որջի վերածած էք զայն։ ⁴⁷Յիսուս ամէն օր տաճարին մէջ կ՚ուսուցանէր։ Աւագ քահանաները, Օրէնքի ուսուցիչներն ու ժողովուրդին ղեկավարները կ՚ուզէին զինք սպաննել։ ⁴⁸Բայց չէին գիտեր թէ ի՛նչպէս ընեն, մանաւանդ որ ամբողջ ժողովուրդը անոր բերնէն կախուած՝ մտիկ կ՚ընէր իրեն։