Luke 22

Դաւ Յիսուսի դէմ
(Մտ 26.1-5,14-16, Մր 14.1-2,10-11, Յհ 11.45-53)

¹Մօտեցած էր Բաղարջակերաց տօնը, որ Զատիկկը կոչուի։ ²Աւագ քահանաներն ու Օրէնքի ուսուցիչները սկսան Յիսուսը ծածկաբար սպաննելու հնարք մը փնտռել, քանի ժողովուրդէն կը վախնային։
³Ապա Սատանան մտաւ Իսկարիոտացի կոչուած Յուդային մէջ, որ տասներկու աշակերտներէն մէկն էր։ ⁴Ասիկա գնաց եւ խօսեցաւ աւագ քահանաներուն, Օրէնքի ուսուցիչներուն եւ տաճարի պահակապետներուն հետ, որպէսզի Յիսուսը անոնց յանձնէ։ ⁵Անոնք շատ ուրախացան եւ խոստացան դրամ տալ իրեն։ ⁶Յուդա համաձայնեցաւ եւ յարմար առիթ մը կը փնտռէր, որպէսզի Յիսուսը մատնէ անոնց՝ ժողովուրդէն ծածուկ։

Զատկական ընթրիքի պատրաստութիւն
(Մտ 26.17-19, Մր 14.12-16)

⁷Եկաւ Բաղարջակերաց օրը, երբ պէտք էր որ Զատիկին համար գառնուկը մորթուէր։ ⁸Յիսուս Պետրոսն ու Յովհաննէսը ղրկեց՝ պատուիրելով.
– Գացէք եւ զատկական ընթրիքը պատրաստեցէք, որպէսզի ուտենք։
⁹Անոնք հարցուցին.
– Ո՞ւր կ՚ուզես որ ընթրիքը պատրաստենք։
¹⁰Յիսուս ըսաւ.
– Հազիւ քաղաք մտած՝ մարդու մը պիտի հանդիպիք, որ ջուրի սափոր մը շալկած է։ Հետեւեցէ՛ք անոր եւ մտէք այն տունը ուր ինք կը մտնէ, ¹¹եւ տանտիրոջ ըսէք. «Վարդապետը կ՚ըսէ, թէ ո՛ւր է սենեակը ուր ես աշակերտներուսհետ զատկական ընթրիքը պիտի ուտեմ»։ ¹²Անիկա վերնայարկը մեծ եւ կահաւորուած սենեակ մը ցոյց պիտի տայ ձեզի։ Հոն պատրաստեցէք ընթրիքը։
¹³Անոնք գացին եւ ամէն ինչ գտան Յիսուսի ըսածինպէս եւ պատրաստեցին զատկական ընթրիքը։

Վերջին ընթրիքը
(Մտ 26.20-30, Մր 14.17-25, Յհ 13.21-30, Ա.Կր 11.23-25)

¹⁴Երբ ժամը հասաւ, Յիսուս տասներկու առաքեալներուն հետ սեղան բազմեցաւ, եւ ըսաւ անոնց.
– ¹⁵Շատ փափաքեցայ զատկական այս ընթրիքը ձեզի հետ ընել չարչարուելէս առաջ։ ¹⁶Բայց կ՚ըսեմ ձեզի, թէ այլեւս ասկէ պիտի չուտեմ, մինչեւ որ ճշմարիտ Զատիկը կատարուի Աստուծոյ արքայութեան մէջ։
¹⁷Ապա գինիի բաժակը առաւ, շնորհակալութիւն յայտնեց Աստուծոյ եւ ըսաւ.
– Առէ՛ք ասիկա եւ իրարու փոխանցեցէք՝ խմելով ասկէ։ ¹⁸Կ՚ըսեմ ձեզի, թէ ասկէ ետք գինի պիտի չխմեմ, մինչեւ Աստուծոյ արքայութիւնը գայ։
¹⁹Ապա հաց առաւ, շնորհակալութիւն յայտնեց Աստուծոյ, կտրեց եւ աշակերտներուն տուաւ, ըսելով.
– Ասիկա մարմինս է, որ ձեզի համար տրուած է։ Ասիկա կատարեցէք իմ յիշատակիս համար։
²⁰Նոյնպէս, ընթրիքէն ետք, բաժակն ալ առաւ եւ ըսաւ.
– Այս բաժակը Աստուծոյ նոր ուխտն է, կնքուած իմ արիւնովս, որ ձեզի համար կը հոսի։ ²¹Բայց ահա զիս մատնողը ինծի հետ սեղան նստած է։ ²²Ճիշդ է որ Մարդու Որդին պիտի մեռնի՝ ինչպէս որ Աստուած սահմանած է, բայց վա՜յ այն մարդուն որ զայն կը մատնէ։
²³Անոնք սկսան իրարու հարցնել թէ իրենցմէ ո՛վ պիտի ընէ ատիկա։

Վէճ մեծութեան մասին
(Մտ 18.1,19-28, 20.25-28, Մր 9.34, 10.42-45)

²⁴Աշակերտներուն մէջ վէճ ծագեցաւ թէ իրենցմէ ո՛վ պիտի նկատուի մեծը։ ²⁵Յիսուս անոնց ըսաւ.
– Ազգերու թագաւորները կը տիրեն իրենց ժողովուրդներուն վրայ եւ իշխողները բարերար կը կոչուին իրենց հպատակներուն կողմէ։ ²⁶Բայց ձեր պարագային այդպէս պէտք չէ ըլլայ։ Ընդհակառակը, ձեր մէջէն ամենէն մեծը թող ամենէն պզտիկին պէս ըլլայ, եւ առաջնորդը՝ սպասաւորին պէս։ ²⁷Ո՞վ է մեծը. սեղան բազմո՞ղը թէ սպասաւորը։ Անշուշտ որ սեղան բազմողը։ Բայց ես ձեր մէջ սպասաւորի պէս եմ։ ²⁸Դուք միշտ քովս մնացիք փորձութիւններուս ընթացքին, ²⁹եւ ես ահա կը խոստանամ թագաւորութիւն տալ ձեզի, ինչպէս Հայրս ինծի տալ խոստացաւ։ ³⁰Իմ թագաւորութեանս մէջ իմ սեղանէս պիտի ուտէք ու խմէք եւ պիտի բազմիք գահերու վրայ՝ դատելու համար Իսրայէլի տասներկու ցեղերը։

Յիսուս Պետրոսի ուրանալը կը գուշակէ
(Մտ 26.31-35, Մր 14.27-31, Յհ 13.36-38)

³¹Ապա Տէրը ըսաւ.
– Սիմո՛ն, Սիմո՛ն, ահա Սատանան ուզեց ձեզ ցորենի պէս մաղէ անցընել. ³²բայց ես քեզի համար աղօթեցի, որ հաւատքդ չտկարանայ. եւ երբ կրկին ինծի դառնաս՝ եղբայրներդ ալ քաջալերես։
³³Պետրոս ըսաւ.
– Տէ՛ր, պատրաստ եմ քեզի հետ թէ՛ բանտ երթալու եւ թէ՛ մեռնելու։
³⁴Յիսուս ըսաւ.
– Պետրո՛ս, քեզի կ՚ըսեմ՝ որ այսօր աքաղաղը չկանչած, երեք անգամ պիտի ուրանաս զիս՝ ըսելով որ զիս չես ճանչնար։

Պատրաստ ըլլալ փորձութիւնը դիմագրաւելու

³⁵Ապա Յիսուս աշակերտներուն ըսաւ.
– Երբ ձեզ առանց քսակի, ճամբու պարկի եւ կօշիկի ղրկեցի, արդեօք բանի մը պէտք ունեցա՞ք։
³⁶Անոնք պատասխանեցին.
– Ո՛չ մէկ բանի։
Եւ ըսաւ.
– Բայց այժմ, ով որ քսակ կամ ճամբու պարկ ունի, թող առնէ։ Իսկ ան որ սուր չունի՝ թող իր վերարկուն ծախէ եւ իրեն համար սուր գնէ։ ³⁷Կ՚ըսեմ ձեզի, թէ իմ մասիս Սուրբ գիրքերուն մէջ գրուածը, թէ՝ «Չարագործներուն կարգին դասուեցաւ», պէտք է իրականանայ, որովհետեւ ինչ որ իմ մասիս գրուած է՝ ահա կը կատարուի։
³⁸Աշակերտները ըսին.
– Տէ՛ր, ահաւասիկ հոս երկու սուր կայ։
Յիսուս ըսաւ.
– Կը բաւէ՛։

Յիսուս կ՚աղօթէ Ձիթենեաց լերան վրայ
(Մտ 26.36-46, Մր 14.32-42)

³⁹Ապա Յիսուսիր սովորութեան համաձայն ելաւ գնաց Ձիթենեաց լեռ։ Աշակերտներն ալ իրեն հետեւեցան։ ⁴⁰Երբ հոն հասաւ, ըսաւ անոնց.
– Աղօթեցէք որ փորձութեան մէջ չիյնաք։
⁴¹Իսկ ինք քարընկէց մը հեռացաւ անոնցմէ, ծունկի եկաւ եւ աղօթեց, ⁴²ըսելով.
– Հա՛յր, եթէ ուզես՝ այս բաժակը հեռացո՛ւր ինձմէ. բայց ո՛չ թէ իմ կամքս, այլ քու կամքդ թող ըլլայ։
⁴³Երկինքէն իրեն հրեշտակ մը երեւցաւ, որ զինք կը զօրացնէր։ ⁴⁴Տագնապի մէջ ըլլալով՝ աւելի ջերմեռանդութեամբ կ՚աղօթէր, եւ քրտինքը արիւնի կաթիլներու պէս ոլոռ–ոլոռ գետին կը հոսէր։
⁴⁵Աղօթքէն ելլելով՝ Յիսուս աշակերտներուն մօտ եկաւ եւ զանոնք իրենց տրտմութենէն յոգնած, քնացած գտաւ ⁴⁶եւ ըսաւ.
– Ինչո՞ւ կը քնանաք. ելէք եւ աղօթեցէ՛ք, որ փորձութեան մէջ չիյնաք։

Յիսուսի ձերբակալութիւնը
(Մտ 26.47-56, Մր 14.43-50, Յհ 18.3-11)

⁴⁷Տակաւին կը խօսէր, երբ ահա հասաւ ամբոխ մը՝ Յուդայի առաջնորդութեամբ, որ տասներկու աշակերտներէն էր։ Յուդա երբ մօտեցաւ Յիսուսի, համբուրեց զայն։ Որովհետեւ մատնիչը անոնց նշան տուած էր, ըսելով.
– Ով որ համբուրեմ՝ անիկա է Յիսուսը. ձերբակալեցէք զայն։
⁴⁸Յիսուս ըսաւ անոր.
– Յուդա՛, համբուրելո՞վ կը մատնես Մարդու Որդին։
⁴⁹Աշակերտները, որոնք Յիսուսի շուրջն էին եւ պատահածը տեսան, ըսին անոր.
– Տէ՛ր, սուրով զարնե՞նք անոնց։
⁵⁰Աշակերտներէն մէկը Քահանայապետին ծառային զարկաւ եւ անոր աջ ականջը կտրեց։
⁵¹Յիսուս ըսաւ.
– Կեցէ՛ք, կը բաւէ՛։
Ապա դպաւ ծառային ականջին եւ բժշկեց զայն։ ⁵²Իսկ աւագ քահանաներուն, տաճարի սպաներուն եւ երէցներուն, որոնք եկած էին զինք ձերբակալելու, ըսաւ.
– Աւազա՞կ եմ որ այդպէս սուրերով ու բիրերով վրաս կը յարձակիք։ ⁵³Ամէն օր ձեզի հետ էի տաճարին մէջ եւ չփորձեցիք զիս ձերբակալել։ Բայց ասիկա ահա ձեր ժամն է, խաւարի իշխանութեան ժամը։

Պետրոս կ՚ուրանայ Յիսուսը
(Մտ 26.57-58,69-75, Մր 14.53-54,66-72, Յհ 18.12-18,25-27)

⁵⁴Անոնք ձերբակալեցին Յիսուսը եւ բերին Քահանայապետին տունը։ Պետրոս հեռուէն կ՚երթար անոր ետեւէն։ ⁵⁵Երբ գաւիթին մէջտեղը կրակ վառեցին եւ շուրջը նստան, Պետրոս ալ անոնց մէջ տեղաւորուեցաւ։ ⁵⁶Աղախին մը, տեսնելով Պետրոսը, որ կրակին մօտ նստեր էր, շեշտակի նայեցաւ անոր եւ ըսաւ.
– Ասիկա ալ անոր հետ էր։
⁵⁷Պետրոս ուրացաւ եւ ըսաւ.
– Ո՛վ կին, չե՛մ ճանչնար զայն։
⁵⁸Քիչ ետք ուրիշ մէկն ալ զինք տեսաւ եւ ըսաւ.
– Դո՛ւն ալ անոնցմէ ես։
Պետրոս ըսաւ.
– Ո՛վ մարդ, ես անոնցմէ չեմ։
⁵⁹Շուրջ ժամ մը ետք, ուրիշ մէկն ալ կը պնդէր ու կ՚ըսէր.
– Ճի՛շդ է, ասիկա ալ անոր հետ էր, որովհետեւ Գալիլեացի է։
⁶⁰Պետրոս ըսաւ.
– Ո՛վ մարդ, չեմ գիտեր թէ ի՛նչ կը խօսիս։
Եւ անմիջապէս, մինչ Պետրոս ասիկա կ՚ըսէր, աքաղաղը կանչեց։ ⁶¹Տէրը դարձաւ եւ նայեցաւ Պետրոսի։ Իսկ Պետրոս յիշեց Տիրոջ խօսքը որ ըսած էր իրեն, թէ «Տակաւին աքաղաղը չկանչած, երեք անգամ պիտի ուրանաս զիս՝ ըսելով թէ զիս չես ճանչնար»։ ⁶²Դուրս ելաւ եւ լացաւ դառնագին։

Յիսուս կը ծաղրուի եւ կը ծեծուի
(Մտ 26.67-68, Մր 14.65)

⁶³Այն մարդիկը, որոնք Յիսուսի վրայ պահակ կեցած էին, կը ծաղրէին զինք եւ կը ծեծէին։ ⁶⁴Դէմքը կը ծածկէին, կը զարնէին ու կը հարցնէին.
– Գիտցի՛ր, ո՞վ է քեզի զարնողը։
⁶⁵Եւ ուրիշ շատ մը հայհոյալից խօսքերով կը նախատէին զինք։

Յիսուս Ատեանին առջեւ
(Մտ 26.59-66, Մր 14.55-64, Յհ 18.19-24)

⁶⁶Երբ առաւօտ եղաւ, ժողովուրդին երէցները, աւագ քահանաներն ու Օրէնքի ուսուցիչները հաւաքուեցան, Յիսուսը բերել տուին իրենց Ատեանը ⁶⁷եւ ըսին անոր.
– Եթէ դուն ես Քրիստոսը, ըսէ՛ մեզի։
Յիսուս պատասխանեց.
– Եթէ ըսեմ՝ պիտի չհաւատաք, ⁶⁸եւ եթէ հարցում ընեմ ձեզի՝ պատասխան պիտի չտաք եւ ոչ ալ պիտի արձակէք զիս։ ⁶⁹Բայց ասկէ ետք Մարդու Որդին պիտի նստի ամենազօր Աստուծոյ աջ կողմը։
⁷⁰Բոլորը ըսին.
– Ուրեմն դուն Աստուծոյ Որդի՞ն ես։
Յիսուս պատասխանեց.
– Դուք կ՚ըսէք արդէն որ ես եմ։
⁷¹Անոնք ըսին.
– Ալ ի՞նչ պէտք կայ վկայութեան, որովհետեւ մենք անձամբ լսեցինք ի՛ր իսկ բերնէն։