Luke 23

Յիսուս Պիղատոսի առջեւ
(Մտ 27.1-2,11-14, Մր 15.1-5, Յհ 18.28-38)

¹Ասոր վրայ բոլորը մէկ ոտքի ելան։ Յիսուսը տարին Պիղատոսի մօտ ²եւ սկսան ամբաստանել զայն, ըսելով.
– Մենք տեսանք որ այս մարդը մեր ժողովուրդը կը մոլորեցնէր եւ կ՚արգիլէր կայսրին տուրք տալ, ինչպէս նաեւ իր անձին համար կ՚ըսէր՝ թէ ինք Քրիստոսն է, օծեալ թագաւորը։
³Պիղատոս հարցուց Յիսուսի.
– Դո՞ւն ես Հրեաներու թագաւորը։
Յիսուս անոր պատասխանեց.
– Ահա դուն կ՚ըսես։
⁴Ապա Պիղատոս աւագ քահանաներուն եւ ժողովուրդին ըսաւ.
– Այս մարդուն վրայ յանցանք չեմ գտներ։
⁵Սակայն անոնք կը պնդէին ու կ՚ըսէին.
– Անիկա իր ուսուցումներով ամբողջ ժողովուրդը ըմբոստութեան կը մղէ ամբողջ Հրէաստանի մէջ, Գալիլեայէն սկսեալ մինչեւ հոս։

Յիսուս Հերովդէսի առջեւ
⁶Պիղատոս երբ Գալիլեա անունը լսեց, հարցուց.
– Այս մարդը Գալիլեացի՞ է։
⁷Եւ երբ գիտցաւ որ Հերովդէսի իշխանութեան հպատակ է, զայն ղրկել տուաւ Հերովդէսի, որ ինք ալ այդ օրերուն Երուսաղէմ կը գտնուէր։
⁸Հերովդէս շատ ուրախացաւ երբ տեսաւ Յիսուսը, որովհետեւ շատ յաճախ լսելով անոր մասին, երկար ժամանակէ ի վեր կ՚ուզէր տեսնել զայն եւ կը յուսար որ անիկա իր ներկայութեան հրաշք մը կը գործէ։ ⁹Հերովդէս շատ մը հարցումներ ըրաւ Յիսուսի, սակայն անիկա բնաւ չէր պատասխաներ։ ¹⁰Աւագ քահանաները եւ Օրէնքի ուսուցիչները կեցած էին հոն եւ աւելի բուռն ամբաստանութիւններ կ՚ընէին անոր դէմ։
¹¹Հերովդէս ալ իր զինուորներուն հետ նախատեց Յիսուսը եւ զայն ծաղրելու համար փառաւոր պատմուճան մը հագցուց անոր եւ վերստին Պիղատոսի ղրկեց։ ¹²Այդ օր Պիղատոս եւ Հերովդէս, որոնք նախապէս թշնամիներ էին, բարեկամ դարձան։

Յիսուս մահուան կը դատապարտուի
(Մտ 27.15-26, Մր 15.6-15, Յհ 18.39—19.16)

¹³Պիղատոս իր մօտ կանչեց աւագ քահանաները, իշխաններն ու ժողովուրդը ¹⁴եւ ըսաւ անոնց.
– Դուք այս մարդը ինծի բերիք, ըսելով թէ ժողովուրդը ապստամբութեան կը մղէ։ Ահա ձեր ներկայութեան ես հարցաքննեցի զայն եւ իր մասին ձեր ըրած ամբաստանութիւններէն ո՛չ մէկ բան գտայ իր վրայ։ ¹⁵Զայն Հերովդէսի ղրկեցի, եւ ան ալ յանցանք չգտաւ։ Այս մարդը մահուան արժանի բան կատարած չէ ուրեմն։ ¹⁶Ես անոր պատիժ մը տամ եւ արձակեմ։
¹⁷Պիղատոս ամէն Զատիկի տօնին պէտք էր որ բանտարկեալ մը ազատ արձակէր։ ¹⁸Ամբողջ ամբոխը աղաղակեց.
– Սպաննէ՛ զայն։ Կ՚ուզենք որ Բարաբբան ազատ արձակես։
¹⁹Բարաբբան բանտարկուած էր, որովհետեւ քաղաքին մէջ խռովութիւն յարուցած էր եւ մէկը սպաննած։
²⁰Պիղատոս դարձեալ ժողովուրդին խօսեցաւ, որովհետեւ կ՚ուզէր Յիսուսը ազատ արձակել։ ²¹Սակայն անոնք նորէն կ՚աղաղակէին.
– Խա՛չը հանէ, խա՛չը հանէ զայն։
²²Պիղատոս երրորդ անգամ ըսաւ անոնց.
– Բայց այս մարդը ի՞նչ յանցանք գործած է։ Մահուան արժանի ո՛չ մէկ բան գտայ իր վրայ։ Ուստի անոր պատիժ մը տամ եւ արձակեմ։
²³Սակայն անոնք բարձրաձայն կանչերով կը պնդէին ու կը պահանջէին որ խաչուի։ Երբ ժողովուրդին եւ աւագ քահանաներուն աղաղակները զօրացան, ²⁴Պիղատոս տեղի տուաւ անոնց պահանջներուն։ ²⁵Եւ իրենց պահանջքին համաձայն՝ ազատ արձակեց Բարաբբան, որ խռովութիւն յարուցած ըլլալուն եւ մարդասպանութեան համար բանտարկուած էր. իսկ Յիսուսը յանձնեց անոնց, որպէսզի իրենց ուզածը ընեն։

Դէպի Գողգոթա
(Մտ 27.32, Մր 15.21)

²⁶Երբ զինուորները Յիսուսը առած կը տանէին, ճամբուն վրայ բռնեցին Կիւրենացի Սիմոն անունով մէկը, որ արտէն կու գար, եւ անոր ուսերուն դրին խաչը, որպէսզի Յիսուսի ետեւէն տանի։ ²⁷Հսկայ բազմութիւն մը կը հետեւէր Յիսուսի։ Կիներ կուլային ու կ՚ողբային իր վրայ։ ²⁸Յիսուս անոնց դառնալով ըսաւ.
– Երուսաղէմի՛ աղջիկներ, մի՛ լաք իմ վրաս, այլ լացէք դուք ձեր եւ ձեր զաւակներուն վրայ։ ²⁹Որովհետեւ օրեր պիտի գան, երբ մարդիկ պիտի ըսեն. «Երանի՜ ամուլներուն, այն կիներուն՝ որոնք զաւակ չծնան եւ չդիեցուցին»։ ³⁰Այն ատեն մարդիկ լեռներուն պիտի ըսեն՝ «Մեր վրայ ինկէք». «Մեզ ծածկեցէք»,– պիտի ըսեն բլուրներուն։ ³¹Որովհետեւ եթէ այսպէս կը վարուին դալար փայտին հետ, հապա ի՞նչ պիտի ընեն չորին։

Յիսուսի խաչելութիւնը
(Մտ 27.33-44, Մր 15.22-32, Յհ 19.17-27)

³²Երկու այլ չարագործներ ալ բերին, որպէսզի Յիսուսի հետ սպաննուին ³³Երբ հասան Գանկ կոչուած վայրը, հոն խաչեցին Յիսուսը եւ երկու չարագործները՝ մէկը անոր աջ կողմը, իսկ միւսը՝ ձախ։ ³⁴Յիսուս ըսաւ.
– Հա՜յր, ներէ՛ անոնց, որովհետեւ չեն գիտեր թէ ի՛նչ կ՚ընեն։ Ապա զինուորները վիճակ ձգելով անոր հագուստները բաժնեցին իրենց միջեւ։ ³⁵Ժողովուրդը կեցած կը դիտէր, մինչ իշխանները անոնց հետ կը հեգնէին զայն, ըսելով.
– Ուրիշները ազատեց. թող ինքզինք ալ ազատէ, եթէ իրապէս Քրիստոսն՝ է ինք, Աստուծոյ ընտրեալ Որդին։
³⁶Զինուորներն ալ կը ծաղրէին եւ դիմացը գալով քացախ կու տային ³⁷ու կ՚ըսէին. է Եթէ Հրեաներու թագաւորն ես՝ դուն քեզ ազատէ՛։ ³⁸Իր խաչին վրայ Յունարէն, Լատիներէն եւ Եբրայերէն արձանագրութիւն մըն ալ կար.է «Ասիկա է Հրեաներու թագաւորը»։ ³⁹Կախուած չարագործներէն մէկը կը նախատէր զայն, ըսելով. է Դուն չե՞ս Քրիստոսը, ազատէ թէ՛ դուն քեզ, թէ՛ մեզ։
⁴⁰Բայց միւս չարագործը սաստեց զայն եւ ըսաւ.
– Աստուծմէ չե՞ս վախնար, դուն՝ որ նոյն պատիժը կը կրես։ ⁴¹Տակաւին մեր պատիժը իրաւացի է, որովհետեւ մենք մեր ըրածին արժանի հատուցումն է որ կը ստանանք, մինչդեռ ասիկա գէշ բան մը չէ ըրած։
⁴²Եւ ապա ըսաւ Յիսուսի.
– Տէ՛ր, յիշէ՛ զիս, երբ քու թագաւորութեամբդ գաս։
⁴³Յիսուս ըսաւ անոր.
– Վստահ եղիր, այսօր ինծի հետ պիտի ըլլաս դրախտին մէջ։

Յիսուսի մահը
(Մտ 27.45-56, Մր 15.33-41, Յհ 19.28-30)

⁴⁴Գրեթէ կէսօր էր, երբ արեւը խաւարեցաւ եւ ամբողջ երկիրը խաւարի մէջ մնաց մինչեւ ժամը երեք։ ⁴⁵Տաճարին վարագոյրը մէջտեղէն պատռուեցաւ։ ⁴⁶Այն ատեն Յիսուս բարձրաձայն ըսաւ.
– Հա՛յր, ձեռքերուդ մէջ կ՚աւանդեմ հոգիս։
Այս խօսքը ըսաւ եւ հոգին աւանդեց։
⁴⁷Հարիւրապետը պատահածը տեսնելով՝ զԱստուած փառաւորեց, ըսելով.
– Իրապէս որ այս մարդը արդար էր։
⁴⁸Եւ բոլորն ալ, որոնք եկած էին դիտելու, երբ տեսան պատահածները, իրենց կուրծքը ծեծելով տուն դարձան։ Այնտեղ, հեռուն կեցած էին ⁴⁹Յիսուսի բոլոր ծանօթները, ինչպէս նաեւ այն կիները, որոնք Գալիլեայէն իրեն հետեւած էին, եւ կը դիտէին եղածները։

Յիսուսի թաղումը
(Մտ 27.57-61, Մր 15.42-47, Յհ 19.38-42)

^50-51Հրէաստանի Արիմաթեա քաղաքէն Յովսէփ անուն մարդ մը կար, որ բարեգործ եւ արդար էր եւ որ կը սպասէր Աստուծոյթագաւորութեան։ Հակառակ անոր որ Հրեաներուն Ատեանին անդամ էր, սակայն անոնց որոշումին եւ կատարածին համաձայն չէր եղած։ ⁵²Ասիկա գնաց Պիղատոսի մօտ եւ խնդրեց որ Յիսուսի մարմինը իրեն տրուի։ ⁵³Ապա խաչէն իջեցուցզայն, պատանքով փաթթեց եւ դրաւ զայն ժայռափոր գերեզմանի մը մէջ, ուր նախապէս ոեւէ մէկը չէր թաղուած։ ⁵⁴Օրը Ուրբաթ էր եւ Շաբաթ օրը պիտի սկսէր։
⁵⁵Կիները, որոնք Գալիլեայէն Յիսուսի հետեւած էին,
Յովսէփի հետ գացին, տեսան գերեզմանը եւ թէ ի՛նչպէս անոր մարմինը հոն դրուեցաւ։ ⁵⁶Ապա տուն վերադարձան եւ խունկեր ու իւղեր պատրաստեցին։ Եւ Շաբաթ օրը հանգիստ ըրին, ինչպէս որ Օրէնքը կը պատուիրէ։