Luke 8

Յիսուսի ընկերացող կիներ

¹Անկէ ետք Յիսուս տասներկու աշակերտներուն հետ քաղաքներն ու գիւղերը կը շրջէր՝ քարոզելով եւ Աստուծոյ արքայութիւնը աւետելով։ ²Իրեն հետ էին նաեւ կարգ մը կիներ, որոնք չար ոգիներէ եւ հիւանդութիւններէ բժշկուած էին, ինչպէս Մարիամը, որ Մագդաղենացի կը կոչուէր եւ որմէ եօթը չար ոգիներ հանած էր, ³Հերովդէսի պալատին վերակացու Քուզայի կինը՝ Յովհաննան, Շուշանը, ինչպէս նաեւ շատ մը ուրիշներ, որոնք իրենց միջոցներով կը հոգային Յիսուսի պէտքերը։

Սերմնացանին առակը
(Մտ 13.1-9, Մր 4.1-9)

⁴Երբ շատ մը քաղաքներէ մարդիկ սկսան հաւաքուիլ իր շուրջ եւ խուռն բազմութիւն մը կազմուեցաւ, Յիսուս հետեւեալ առակը պատմեց.
– ⁵Սերմնացան մը սերմ ցանելու ելաւ։ Սերմանած ատեն՝ սերմերէն ոմանք ճամբուն եզերքը ինկան ու ոտքի կոխան եղան, եւ երկինքի թռչունները եկան կերան զանոնք։ ⁶Ուրիշներ ժայռոտ տեղ ինկան, եւ երբ բուսան՝ անմիջապէս չորցան, քանի հողը խոնաւ չէր։ ⁷Ոմանք ինկան փուշերու մէջ, եւ փուշերը միասին բուսնելով՝ խեղդեցին զանոնք։ ⁸Իսկ ուրիշներ ալ ինկան լաւ եւ պարարտ հողի մէջ եւ հարիւրապատիկ պտուղ տուին։
Այս առակը պատմելէ ետք՝ ըսաւ.
– Ականջ ունեցողը թող լսէ։

Յիսուս կը մեկնէ սերմնացանին առակը
(Մտ 13.10-23, Մր 4.10-20)

⁹Աշակերտները հարցուցին Յիսուսի, թէ ի՛նչ է առակին իմաստը։ ¹⁰Յիսուս պատասխանեց.
– Դուք պէտք է գիտնաք Աստուծոյ արքայութեան գաղտնիքները, բայց ուրիշներուն առակներով կը յայտնուի, այնպէս որ «նային՝ բայց չտեսնեն, լսեն՝ բայց չհասկնան»։ ¹¹Իսկ առակին իմաստը հետեւեալն է.է Սերմը Աստուծոյ խօսքն է։ ¹²Ճամբուն եզերքը գտնուող հողը պատկերն է այն մարդոց, որոնք կը լսեն, սակայն Սատանան գալով անոնց սիրտէն կը հանէ Աստուծոյ խօսքը, որպէսզի չհաւատան եւ չփրկուին։ ¹³Ժայռոտ հողը նմանութիւնն է անոնց, որոնք երբ կը լսեն Աստուծոյ խօսքը՝ ուրախութեամբ կ՚ընդունին. սակայն ասոնք արմատ չունին, այսինքն՝ ժամանակուան մը համար կը հաւատան եւ փորձութեան ժամանակ կը հեռանան։ ¹⁴Փուշերով ծածկուած հողը կը նմանի այն մարդոց, որոնք Աստուծոյ խօսքը կը լսեն, սակայն երկրաւոր կեանքի հոգերը, հարստութիւնը եւ հաճոյքները, որոնցմով կ՚ապրին՝ կը խեղդեն իրենց մէջ ինկած սերմերը եւ անպտուղ կը դառնան։ ¹⁵Իսկ պարարտ հողը կը նմանի այն մարդոց, որոնք բարի եւ ուրախ սիրտով կը լսեն Աստուծոյ խօսքը ու կ՚ընդունին զայն, եւ յարատեւելով՝ պտուղ կու տան։

Ճրագին օրինակը
(Մտ 5.15, 10.26, Մր 4.21-25, Ղկ 6.38, 11.3)
– ¹⁶Ոչ ոք ճրագը կը վառէ եւ կը պահէ կաթսայի տակ եւ կամ կը դնէ մահիճի տակ. ընդհակառակը, զայն աշտանակի վրայ կը դնէ, որպէսզի ներս մտնողները լոյսը տեսնեն։
¹⁷Չկայ ծածուկ բան որ չյայտնուի եւ կամ գաղտնի բան՝ որ չգիտցուի եւ երեւան չգայ։ ¹⁸Ուրեմն ուշադիր եղէք թէ ի՛նչպէս կ՚ընդունիք այս խօսքերը, որովհետեւ ունեցողին պիտի տրուի, իսկ չունեցողէն պիտի առնուի նոյնիսկ այն՝ ինչ որ կը կարծէ թէ ունի։

Յիսուսի մայրն ու եղբայրները
(Մտ 12.46-50, Մր 3.31-35)

¹⁹Յիսուսիմայրնուեղբայրները իրեն եկան, բայց խուռնբազմութեանպատճառով չկրցան իրեն մօտենալ։
²⁰Լուր տուին իրեն, ըսելով.
– Մայրդ եւ եղբայրներդ դուրսն են եւ կ՚ուզեն քեզ տեսնել։
²¹Յիսուս ըսաւ.
– Մայրս ու եղբայրներս ասոնք են, որոնք Աստուծոյ խօսքը կը լսեն եւ կը գործադրեն։

Յիսուս կը խաղաղեցնէ փոթորիկը
(Մտ 8.18,23-27, Մր 4.35-41)

²²Օր մը Յիսուս նաւակ ելաւ իր աշակերտներուն հետ եւ անոնց ըսաւ.
– Եկէք լիճին միւս կողմը անցնինք։
Ու ճամբայ ելան։ ²³Մինչ աշակերտները կը նաւարկէին, Յիսուս քնացաւ։ Յանկարծ զօրաւոր փոթորիկ մը փչեց լիճին վրայ. ալիքները նաւակին մէջ կը թափէին. բոլորն ալ վտանգի մէջ էին։ ²⁴Աշակերտները մօտեցան Յիսուսի եւ արթնցուցին զինք, ըսելով.
– Վարդապե՛տ, Վարդապե՛տ, ահա կը կորսուինք։
Յիսուս ոտքի ելաւ, սաստեց հովը եւ ալեկոծեալ ջուրերը, որոնք հանդարտեցան եւ խաղաղութիւն տիրեց։ ²⁵Ապա աշակերտներուն ըսաւ.
– Ո՞ւր է ձեր հաւատքը։
Անոնք սարսափած՝ հիացումով իրարու ըսին.
– Ո՞վ է արդեօք այս մարդը, որովհետեւ կը հրահանգէ հովերուն եւ ալիքներուն, եւ կը հնազանդին իրեն։

Գերգեսացի դիւահարին բժշկութիւնը
(Մտ 8.28-34, Մր 5.1-20)

²⁶Ապանաւարկեցինեւ հասան Գերգեսացիներու երկիրը, լիճին միւս կողմը, Գալիլեայի դիմացը։ ²⁷Յիսուս հազիւ ցամաք ելած էր, ահա իրեն հանդիպեցաւ քաղաքէն մէկը, որ չար ոգիներ ունէր ներսիդին։ Այս մարդը երկար ատենէ ի վեր հագուստ չէր հագներ եւ տան մէջ չէր բնակեր, այլ՝ ժայռափոր գերեզմաններու մէջ։ ²⁸Ասիկա երբ տեսաւ Յիսուսը, աղաղակելով ինկաւ անոր ոտքերուն առջեւ եւ բարձրաձայն ըսաւ.
– Ինձմէ ի՞նչ կ՚ուզես, Յիսո՛ւս, բարձրեալ Աստուծոյ Որդին, կ՚աղաչեմ քեզի, մի՛ տանջեր զիս։
²⁹Որովհետեւ Յիսուս չար ոգիին հրամայած էր որ դուրս ելլէ այդ մարդուն մէջէն։ Երկար ժամանակէ ի վեր չար ոգին տիրացած էր անոր, եւ այդ պատճառով՝ շղթայով կապած էին անոր ոտքերն ու ձեռքերը։ Սակայն դիւահարը կը փշրէր շղթաները եւ չար ոգին զինք դէպի անբնակվայրեր կը տանէր։
³⁰Յիսուս անոր հարցուց.
– Ի՞նչ է անունդ։
– Լէգէոն,– ըսաւ։ Որովհետեւ շատ մը ոգիներ մտած էին իր մէջ ³¹եւ կ՚աղաչէին Յիսուսի, որ իրենց չհրամայէ՝ դեւերուն սահմանուած անդունդը երթալ։
³²Հոն խոզերու մեծ երամակ մը կար, որ լերան վրայ կ՚արածէր։ Չար ոգիները աղաչեցին Յիսուսի, որ իրենց հրամայէ խոզերուն մէջ մտնել։ Եւ Յիսուս արտօնեց։ ³³Չար ոգիները մարդուն մէջէն ելլելով՝ մտան խոզերուն մէջ, եւ խոզերու երամակը գահավէժ խուժեց դէպի լիճ եւ խեղդուեցաւ։
³⁴Խոզարածները երբ պատահածը տեսան, փախան եւ քաղաքին ու ագարակներուն մէջ պատմեցին։ ³⁵Ժողովուրդը գնաց տեսնելու թէ ի՛նչ պատահած էր։ Եկան Յիսուսի մօտ, եւ երբ տեսան որ մարդը, որմէ չար ոգիները դուրս ելած էին, նստած էր Յիսուսի ոտքերուն մօտ՝ հագուստներ հագած եւ զգաստացած, վախցան։ ³⁶Ականատեսները անոնց պատմեցին թէ ի՛նչպէս դիւահարը բժշկուած էր։ ³⁷Գերգեսացիներու շրջանի բոլոր բնակիչները կ՚աղաչէին Յիսուսի, որ հեռանայ իրենց սահմաններէն, քանի սաստիկ վախցած եւ տագնապի մէջ էին։ Ուստի Յիսուս նաւակ մտաւ եւ վերադառնալու վրայ էր, ³⁸երբ մարդը, որմէ չար ոգիներ ելած էին, աղաչեց Յիսուսի, որ իրեն հետ երթայ։ Բայց Յիսուս զինք ետ ղրկեց, ըսելով. է ³⁹Տունդ դարձիր եւ պատմէ ինչ որ Աստուած քեզի ըրաւ։ Ան ալ գնաց եւ ամբողջ քաղաքին մէջ պատմեց ինչ որ Յիսուս ըրած էր իրեն։

Յայրոսի աղջիկը եւ հիւանդ կինը
(Մտ 9.18-26, Մր 5.21-43)

⁴⁰Երբ Յիսուս Գալիլեա վերադարձաւ, ժողովուրդը զինք դիմաւորեց, քանի բոլորն ալ իրեն կը սպասէին։ ⁴¹Եւ ահա Յայրոս անունով մէկը, որ ժողովրդապետ էր, ինկաւ Յիսուսի ոտքերուն առջեւ եւ կ՚աղաչէր որ իր տունը գայ, ⁴²որովհետեւ իր մէկ հատիկ աղջիկը, որ տասներկու տարեկան էր, մահամերձ էր։
Եւ մինչ Յիսուս կ՚երթար, ժողովուրդը չորս կողմէն զինք կը նեղէր։ ⁴³Կին մը, որ տասներկու տարիէ ի վեր արիւնահոսութենէ կը տառապէր եւ հակառակ որ իր ամբողջ ունեցածը բժիշկներու ծախսեր էր՝ ո՛չ մէկը կրցած էր զինք բժշկել, ⁴⁴ետեւէն մօտեցաւ եւ դպաւ Յիսուսի հագուստին քղանցքին։ Նոյն վայրկեանին արիւնահոսութիւնը դադրեցաւ։ ⁴⁵Յիսուս հարցուց.
– Ո՞վ դպաւ ինծի։
Բոլորն ալ կ՚ուրանային։ Պետրոս եւ իրեն ընկերակցողները ըսին.
– Վարդապե՛տ, ժողովուրդը չորս կողմէն կը հրէ ու կը հրմշտկէ քեզ, եւ դուն ալ կ՚ըսես՝ «Ո՞վ դպաւ ինծի»։
⁴⁶Յիսուս ըսաւ.
– Մէկը դպաւ ինծի, որովհետեւ զգացի որ ինձմէ զօրութիւն մը դուրս եկաւ։
⁴⁷Երբ կինը տեսաւ թէ չէր կրնար եղածը Յիսուսէն ծածուկ պահել, դողալով եկաւ ինկաւ անոր ոտքերուն առջեւ եւ բոլորին դիմաց ըսաւ, թէ ինչո՛ւ համար դպած էր անոր եւ թէ ի՛նչպէս վայրկեանին բժշկուած էր։ ⁴⁸Յիսուս անոր ըսաւ.
– Աղջիկս, քաջալերուէ՛, հաւատքդ քեզ փրկեց. խաղաղութեամբ գնա։
⁴⁹Մինչ Յիսուս կը խօսէր, ժողովրդապետին տունէն մէկը եկաւ եւ անոր ըսաւ.
– Աղջիկդ մեռաւ, այլեւս մի՛ յոգնեցներ Վարդապետը։
⁵⁰Յիսուս ասիկա լսելով՝ըսաւ ժողովրդապետին.
– Մի՛ վախնար, միայն հաւատա՛ եւ աղջիկդ պիտի ապրի։
⁵¹Երբ Յիսուս ժողովրդապետին տունը հասաւ, չձգեց որ ոեւէ մէկը ներս մտնէ՝ բացի Պետրոսէն, Յակոբոսէն, Յովհաննէսէն եւ աղջկան հօրմէն ու մօրմէն։ ⁵²Ներս գտնուողները բոլորն ալ կու լային ու կ՚ողբային։ Յիսուս ըսաւ անոնց.
– Մի՛ լաք, աղջիկը մեռած չէ, այլ կը քնանայ։
⁵³Անոնք զինք կը ծաղրէին, որովհետեւ գիտէին որ աղջիկը մեռած է։ ⁵⁴Յիսուս բոլորն ալ դուրս հանեց, ապա բռնեց աղջկան ձեռքէն եւ բարձրաձայն ըսաւ.
– Աղջի՛կս, ոտքի՛ ել։
⁵⁵Անմիջապէս անոր հոգին վերադարձաւ եւ ոտքի կանգնեցաւ։ Ապա Յիսուս հրամայեց որ ուտելիք տան աղջկան, ⁵⁶մինչ ծնողները ապշահար եղած էին։ Յիսուս անոնց պատուիրեց որ պատահածին մասին ոեւէ մէկուն բան չըսեն։