Mark 6

Յիսուս կը մերժուի Նազարէթի մէջ
(Մտ 13.53-58, Ղկ 4.16-30)

¹Յիսուս հոնկէ ելաւ եւ իր հայրենի քաղաքը գնաց. իր աշակերտները իրեն կը հետեւէին։ ²Երբ Շաբաթ օրը եկաւ, անիկա ժողովարանին մէջ սկսաւ ուսուցանել։ Շատեր երբ կը լսէին, կը զարմանային անոր ուսուցումներուն վրայ եւ կ՚ըսէին.
– Ասիկա ուրկէ՞ այսչափ բան գիտէ։ Այս ի՞նչ իմաստութիւն է որ տրուած է իրեն։ Ինչպէ՞ս այսպիսի հրաշքներ կը կատարէ։ ³Ասիկա ատաղձագործին եւ Մարիամի զաւակը չէ՞, Յակոբի, Յովսէսի, Յուդայի եւ Սիմոնի եղբայրը։ Իր քոյրերը հոս մեր մօտ չե՞ն բնակիր։
Եւ այս պատճառով կը դժուարանային հաւատալ իրեն։
⁴Յիսուս ըսաւ անոնց.
– Մարգարէն իր հայրենի քաղաքին, գերդաստանին եւ ընտանիքին մէջ յարգ չունի։
⁵Եւ չկրցաւ ոեւէ հրաշք գործել հոն, բայց միայն սակաւաթիւ հիւանդներ բժշկեց՝ անոնց վրայ ձեռքերը դնելով։ ⁶Եւ կը զարմանար իր քաղաքացիներուն անհաւատութեան վրայ։

Յիսուս կ՚առաքէ տասներկու աշակերտները
(Մտ 10.1,5-15, Ղկ 9.1-6)

Յիսուս շրջակայ գիւղերը պտըտելով՝ կ՚ուսուցանէր։ ⁷Իր մօտ կանչելով տասներկու աշակերտները, սկսաւ զանոնք զոյգ–զոյգ ղրկել՝ չար ոգիներուն վրայ իշխանութիւն տալով անոնց, ⁸ու պատուիրեց.
– Ճամբու համար ձեզի հետ ո՛չ մէկ բան առէք՝ բացի գաւազանէ մը. ո՛չ պարկ, ո՛չ հաց, ո՛չ ալ դրամ ձեր գօտիներուն մէջ։ ⁹Այլ հողաթափ հագէք եւ աւելորդ հագուստ մի՛ առնէք ձեզի հետ։
¹⁰Ապա աւելցուց.
– Ո՛ր տունը որ մտնէք եւ ձեզ ընդունին, հոն իջեւանեցէք մինչեւ որ մեկնիք հոնկէ։ ¹¹Իսկ երբ դուրս ելլէք ոեւէ տեղէ, որուն բնակիչները ձեզ չեն ընդունիր եւ չեն լսեր, ձեր ոտքի փոշին թօթուեցէք՝ իբրեւ վկայութիւն անոնց դէմ։
¹²Աշակերտները գացին եւ սկսան ժողովուրդին քարոզել որ ապաշխարեն։ ¹³Բազմաթիւ չար ոգիներ կը հանէին, շատ մը հիւանդներ իւղով կ՚օծէին եւ զանոնք կը բժշկէին։
¹⁴Հերովդէսթագաւոր լսեց այս բոլորը, որովհետեւ Յիսուսի հռչակը ամէն տեղ կը տարածուէր։ Ոմանք կ՚ըսէին։
– Անիկա Յովհաննէս Մկրտիչն է, որ մեռելներէն յարութիւն առած է եւ այս պատճառով հրաշքներ կը գործուին իր ձեռքով։
¹⁵Ուրիշներ կ՚ըսէին.
– Եղիան է։
Իսկ ոմանք կ՚ըսէին.
– Մարգարէ մըն է, նախկին մարգարէներէն մէկուն պէս։
¹⁶Երբ Հերովդէս լսեց, ըսաւ.
– Ասիկա Յովհաննէս Մկրտիչն է, որուն գլուխը ես կտրել տուի եւ հիմա մեռելներէն յարութիւն առեր է։

Յովհաննէս Մկրտիչի մահը
(Մտ 14.1-12, Ղկ 3.19-20, 9.7-9)
¹⁷Հերովդէս ինքն էր որ Յովհաննէսը ձերբակալել տուած էր, շղթայել եւ բանտ նետել տուած, Հերովդիայի՝ իր Փիլիպպոս եղբօրը կնոջ պատճառով, որուն հետ ինք ամուսնացաւ։ ¹⁸Քանի Յովհաննէս Հերովդէսի կ՚ըսէր.
– Մեր Օրէնքը թոյլ չի՛ տար որ դուն եղբօրդ կինը առնես։
¹⁹Այս պատճառով Հերովդիա ոխ ունէր Յովհաննէսի դէմ, կ՚ուզէր սպաննել զայն, բայց չէր կրնար, ²⁰որովհետեւ Հերովդէս կ՚ակնածէր Յովհաննէսէն, քանի գիտէր որ Յովհաննէս արդար եւ սուրբ մէկն էր ու կը պաշտպանէր զայն եւ հաճոյքով կը լսէր անոր խօսքերը եւ շատ բան կը գործադրէր։
²¹Եւ Հերովդիայի համար յարմար առիթը եկաւ։ Հերովդէս իր ծննդեան տարեդարձին առիթով խնճոյք մը սարքեց իր նախարարներուն, հազարապետներուն եւ Գալիլեայի երեւելիներուն համար։ ²²Հերովդիայի աղջիկը ներս մտաւ եւ սկսաւ պարել. ասիկա Հերովդէսի եւ իր հիւրերուն հաճելի թուեցաւ։ Ուստի թագաւորը աղջըկան ըսաւ.
– Ի՛նչ որ ուզես ինձմէ՝ պիտի տամքեզի։
²³Բազմաթիւ անգամներ երդում կ՚ընէր՝ ըսելով.
– Ի՛նչ որ խնդրես ինձմէ՝ պիտի տամ քեզի, մինչեւ իսկ թագաւորութեանս կէսը։
²⁴Աղջիկը դուրս ելաւ եւ մօրը հարցուց.
– Ի՞նչ ուզեմ։
Մայրը ըսաւ.
– Յովհաննէս Մկրտիչի գլուխը։
²⁵Աղջիկը աճապարանքով ներս մտաւ թագաւորին մօտ եւ ըսաւ անոր.
– Կ՚ուզեմ որ հիմա անմիջապէս ափսէի մը վրայ Յովհաննէս Մկրտիչի գլուխը տաս ինծի։
²⁶Թագաւորը շատ տխրեցաւ, բայց չկրցաւ մերժել զայն՝ իր ըրած երդումներուն եւ հրաւիրեալներուն պատճառով։ ²⁷Ուստի թագաւորը անմիջապէս դահիճը ղրկեց, հրամայելով՝ բերել Յովհաննէսի գլուխը։ Դահիճը գնաց, գլխատեց Յովհաննէսը բանտին մէջ ²⁸եւ ափսէի մը վրայ գլուխը բերաւ ու տուաւ աղջկան, իսկ աղջիկն ալ տարաւ տուաւ իր մօրը։
²⁹Երբ Յովհաննէսի աշակերտները լսեցին ասիկա, եկան, առին մարմինը եւ գերեզմանի մը մէջ դրին։

Հինգ հազարին կերակրումը
(Մտ 14.13-21, Ղկ 9.10-17, Յհ 6.1-14)

³⁰Առաքեալները վերադարձան Յիսուսի մօտ եւ անոր պատմեցին ինչ որ կատարեցին եւ սորվեցուցին։ ³¹Յիսուս ըսաւ անոնց.
– Եկէք երթանք ամայի տեղ մը, ուր առանձին կրնանք ըլլալ եւ հոն քիչ մը կը հանգչինք։
Որովհետեւ ժողովուրդէն շատերուն երթալ–գալուն պատճառով ուտելու իսկ առիթ չէին ունեցած։ ³²Հետեւաբար իրենք առանձինն նաւակ առին եւ գացին ամայի վայր մը։ ³³Երբ ժողովուրդը տեսաւ անոնց երթալը եւ գիտցաւ թէ Յիսուս անոնց հետ է, շրջակայ քաղաքներու բնակիչներէն շատեր լիճին եզերքէն վազելով՝ անոնցմէ առաջ հասան անոնց երթալիք վայրը։ ³⁴Երբ Յիսուս նաւակէն դուրս ելաւ եւ տեսաւ ամբոխը, գթաց անոնց, որովհետեւ հովիւ չունեցող ոչխարներու կը նմանէին։ Ապա սկսաւ շատ բաներ ուսուցանել անոնց։
³⁵Երբ բաւական ժամանակ անցաւ, աշակերտները մօտեցան Յիսուսի եւ ըսին.
– Ամայի տեղ ենք, եւ արդէն բաւական ուշ է. ³⁶արձակէ՛ ժողովուրդը, որպէսզի շրջակայ ագարակներն ու գիւղերը երթան իրենց համար ուտելիք գնելու, որովհետեւ ուտելիք չունին։
³⁷Յիսուս անոնց ըսաւ.
– Դո՛ւք տուէք անոնց ուտելիքը։
Անոնք հարցուցին.
– Կ՚ուզե՞ս որ երթանք եւ երկու հարիւր արծաթ դահեկանի հաց գնենք զանոնք կերակրելու համար։
³⁸Յիսուս ըսաւ.
– Քանի՞ հաց ունիք, գացէք ստուգեցէք։
Աշակերտները ստուգեցին եւ ըսին.
– Հինգ հաց եւ երկու ձուկ։
³⁹Յիսուս հրամայեց աշակերտներուն, որ ժողովուրդը խումբ–խումբ նստեցնեն դալար խոտին վրայ, ⁴⁰եւ անոնք հարիւրական եւ յիսունական հոգիներէ բաղկացած խումբերով նստան։ ⁴¹Ապա Յիսուս առաւ հինգ հացը եւ երկու ձուկը, աչքերը երկինք բարձրացուց, օրհնեց, կտրեց հացերը եւ տուաւ աշակերտներուն՝ որպէսզի բաշխեն, եւ երկու ձուկերը բաժնեց ժողովուրդին։ ⁴²Բոլորն ալ կերան ու կշտացան, ⁴³եւ աւելցած հացի եւ ձուկի կտորները հաւաքելով՝ տասներկու սակառ լեցուցին։ ⁴⁴Իսկ ուտողներուն թիւը, միայն այր մարդիկը հաշուած, շուրջ հինգ հազար էր։

Յիսուս կը քալէ ջուրին վրայէն
(Մտ 14.22-33, Յհ 6.15-21)

⁴⁵Ապա Յիսուս անմիջապէս աշակերտները ստիպեց որ նաւակ ելլեն եւ իրմէ առաջ երթան Բեթսայիդա, լիճին միւս կողմը, մինչեւ որ ինք ժողովուրդը արձակէ։ ⁴⁶Ժողովուրդէն հրաժեշտ առնելէն ետք, Յիսուս լեռ բարձրացաւ աղօթելու։ ⁴⁷Երբ երեկոյ եղաւ, նաւակը լիճին մէջտեղն էր, եւ Յիսուս առանձինը՝ ցամաքին վրայ։ ⁴⁸Տեսաւ որ աշակերտները նաւակը վարելու մեծ դժուարութեան մէջ էին, որովհետեւ հովը իրենց դիմացէն կը փչէր։ Առաւօտեան ժամը չորսի մօտ էր, երբ ինք ջուրին վրայէն քալելով՝ անոնց քով եկաւ եւ կ՚ուզէր զանոնք անցնիլ։ ⁴⁹Աշակերտները երբ տեսան որ ջուրին վրայէն կը քալէր, կարծեցին թէ ուրուական մըն է եւ սկսան պոռալ։ ⁵⁰Արդարեւ, բոլորն ալ զինք տեսան եւ շատ վախցան։ Յիսուս անմիջապէս խօսեցաւ անոնց հետ եւ ըսաւ.
– Քա՛ջ եղէք, ես եմ, մի՛ վախնաք։
⁵¹Ապա նաւակ բարձրացաւ անոնց քով, եւ հովը դադրեցաւ։ Աշակերտները աւելի ապշեցան եւ շատ զարմացան։ ⁵²Անոնք արդէն իսկ չէին հասկցած հացի հրաշքին իմաստը եւ հիմա ալ իրենց միտքը փակուած էր։

Յիսուս հիւանդներ կը բժշկէ
(Մտ 14.34-36)

⁵³Ապա լիճին դիմացը անցնելով եկան Գեննեսարէթ, ուր ցամաք ելան։ ⁵⁴Հազիւ նաւակէն դուրս ելան, այդտեղի ժողովուրդը անմիջապէս ճանչցաւ Յիսուսը։ ⁵⁵Յիսուս ո՛ւր որ երթար, ամբողջ գաւառին մէջ, մարդիկ իր ետեւէն հոս ու հոն կը վազէին եւ իրեն կը բերէին հիւանդները իրենց անկողիններուն մէջ։ ⁵⁶Եւ ո՛ւր որ մտնէր՝ գիւղ, քաղաք կամ ագարակ, այդ տեղերու մարդիկը իրենց հիւանդները հրապարակներու վրայ կը դնէին եւ կ՚աղաչէին որ գոնէ թոյլ տայ հիւանդներուն, որ իր հագուստի քղանցքին դպչին։ Եւ անոնք որ դպան՝ բժշկուեցան։