Mark 7

Նախնիքներու ուսուցումները
(Մտ 15.1-9)

¹Փարիսեցիները եւ Օրէնքի ուսուցիչներէն ոմանք, որոնք Երուսաղէմէն եկած էին, հաւաքուեցան Յիսուսի շուրջ։ ²Անոնք երբ տեսան որ Յիսուսի աշակերտներէն ոմանք պիղծ ձեռքով՝ այսինքն առանց լուացուելու ճաշ կ՚ուտեն, սկսան բամբասել։ ³Որովհետեւ Փարիսեցիները եւ բոլոր Հրեաները ճաշ չեն ուտեր, եթէ իրենց ձեռքերը նախ լաւ մը չլուան, պահելու համար իրենց նախնիքներէն եկած աւանդութիւնը։ ⁴Նոյնպէս, երբ շուկայէն տուն կու գան, նախ կը լուացուին եւ ապա կ՚ուտեն։ Հինէն եկած ուրիշ աւանդութիւններ ալ կը պահեն, ինչպէս՝ գաւաթներու, սափորներու, պղնձեայ կաթսաներու եւ մահճակալներու լուացումները։ ⁵Ուստի Փարիսեցիներն ու Օրէնքի ուսուցիչները հարցուցին Յիսուսի.
– Ինչո՞ւ աշակերտներդ նախնիքներու աւանդութիւնը չեն պահեր եւ անլուայ ձեռքով կը ճաշեն։
⁶Յիսուս անոնց պատասխանեց.
– Եսայի մարգարէն ճիշդ մարգարէացած է ձեզի՝ կեղծաւորներուդ համար, երբ կ՚ըսէ.–
«Այս ժողովուրդը միայն
իր շրթունքներով զիս կը պատուէ,
մինչ իր սիրտը շատ հեռու է ինձմէ։
⁷Պարապ տեղ զիս կը պաշտեն,
որովհետեւ իրենց սորվեցուցածները
մարդոց կողմէ տրուած պատուիրաններ են»։
⁸Արդարեւ ձգած էք Աստուծոյ պատուիրանը եւ մարդոց աւանդութիւնը կը պահէք։
⁹Եւ աւելցուց.
– Ձեր աւանդութիւնը պահելու համար աղէկ գտեր էք Աստուծոյ պատուիրանը անարգելու ձեւը։ ¹⁰Օրինակ, Մովսէս պատուիրեց ձեզի՝ ըսելով. «Պատուէ՛ հայրդ ու մայրդ» եւ ուրիշ տեղ մը կ՚ըսէ. «Ով որ իր հայրը կամ մայրը անիծէ՝ մահուան պիտի դատապարտուի»։ ¹¹Մինչդեռ դուք կը սորվեցնէք՝ թէ «Ով որ իր հօրը կամ մօրը ըսէ.– “Այն օգնութիւնը որ ինձմէ պիտի ստանայիր՝ կորբան է, այսինքն Աստուծոյ նուիրուած է”, ¹²ա՛լ չի կրնար օգնել իր հօրը կամ մօրը»։ ¹³Այսպիսով ահա Աստուծոյ պատուիրանը կ՚անարգէք ձեր սորվեցուցած աւանդութեամբ։ Տակաւին ասոր պէս շատ բաներ ալ կան որ կ՚ընէք։

Ի՞նչն է որ մարդս կ՚ապականէ
(Մտ 15.10-20)

¹⁴Յետոյ Յիսուս իր մօտ կանչեց ամբողջ ժողովուրդը եւ ըսաւ անոնց.
– Բոլորդ ալ ինծի մտիկ ըրէք ու լա՛ւ հասկցէք։ ¹⁵Ո՛չ մէկ բան, որ դուրսէն կը մտնէ մարդուն մէջ՝ կրնայ պղծել զայն, այլ ինչ որ դուրս կ՚ելլէ մարդէն՝ ա՛յն է որ կը պղծէ մարդը։ ¹⁶Ականջ ունեցողը թող լսէ՛։
¹⁷Երբ ժողովուրդէն բաժնուեցաւ եւ տուն մտաւ, աշակերտները իրեն հարցուցին թէ ի՛նչ ըսել կ՚ուզէր իր հանելուկային խօսքով։ ¹⁸Յիսուս ըսաւ անոնց.
– Դո՞ւք ալ այդպէս անմիտ էք։ Չէ՞ք գիտեր, թէ ի՛նչ որ դուրսէն մարդուն ներսը կը մտնէ՝ չի կրնար զայն պղծել, ¹⁹որովհետեւ սիրտին մէջ չէ որ կը մտնէ, այլ՝ անոր ստամոքսը եւ ապա դուրս կ՚ելլէ, մաքրելով բոլոր կերածները։
²⁰Եւ ապա շարունակեց.
– Ընդհակառակը, ինչ որ մարդէն դուրս կ՚ելլէ՝ ա՛յն է որ կը պղծէ մարդս։ ²¹Որովհետեւ մարդուն ներսէն, այսինքն սիրտէն է որ կ՚ելլեն չար մտածումները.– շնութիւն, պոռնկութիւն, ²²գողութիւն, սպանութիւն, ագահութիւն, չարութիւն, նենգութիւն, գիջութիւն, չար նախանձ, հայհոյութիւն, ամբարտաւանութիւն, անզգամութիւն։ ²³Այս բոլոր չար բաներն են որ մարդուս ներսէն ելլելով՝ կը պղծեն զայն։

Փիւնիկեցի կնոջ հաւատքը
(Մտ 15.21-28)

²⁴Ապա հոնկէ ելլելով՝ եկաւ Տիւրոսի եւ Սիդոնի սահմանները։ Տուն մը մտաւ եւ չուզեց որ ոեւէ մէկը գիտնայ իր հոն ըլլալը. բայց չկրցաւ ծածուկ պահել։ ²⁵Կին մը, որուն աղջիկը չար ոգիէ կը տառապէր, լսելով իր մասին, եկաւ ինկաւ անոր ոտքերուն առջեւ։ ²⁶Կինը որ հեթանոս մըն էր, Սուրիական Փիւնիկէէն, կ՚աղաչէր Յիսուսի որ իր աղջկան մէջէն չար ոգին դուրս հանէ։ ²⁷Բայց Յիսուս ըսաւ.
– Ձգէ որ նախ մանուկները կշտանան, որովհետեւ ճիշդ չէ՛ մանուկներուն ձեռքէն հացը առնել եւ շուներուն նետել։
²⁸Իսկ կինը պատասխանեց.
– Տէ՛ր, նոյնիսկ շուները սեղանին տակ կը կերակրուին մանուկներու թափած փշրանքներէն։
²⁹Յիսուս ըսաւ անոր.
– Այդ խօսքիդ համար՝ գնա՛, աղջիկիդ մէջէն չար ոգին դուրս ելած է։
³⁰Անիկա տուն գնաց եւ աղջիկը անկողինին մէջ պառկած գտաւ, չար ոգին անկէ դուրս ելած։

Յիսուս խուլ եւ համր մարդ մը կը բժշկէ

³¹Յիսուս Տիւրոսի սահմաններէն մեկնելով, Սիդոնի վրայով անցաւ Դեկապոլիսի սահմաններէն եւ եկաւ Գալիլեայի լիճին եզերքը։ ³²Եւ ահա իրեն բերին խուլ եւ համր մարդ մը, խնդրելով որ ձեռքը դնէ անոր վրայ։ ³³Յիսուս զայն ամբոխէն հեռու՝ մէկ կողմ տարաւ, մատները անոր ականջներուն մէջ դրաւ, յետոյ թքեց եւ դպաւ անոր լեզուին։ ³⁴Ապա երկինք նայեցաւ, հառաչեց եւ ըսաւ.
– Եփփաթա՛, որ կը նշանակէ՝ «Բացուէ՛»։
³⁵Նոյն վայրկեանին անոր ականջները բացուեցան, եւ լեզուն բացուելով՝ սկսաւ կանոնաւոր կերպով խօսիլ։ ³⁶Յետոյ Յիսուս պատուիրեց ժողովուրդին, որ ոեւէ մէկուն չըսեն։ Սակայն ի՛նչքան ալ անիկա կը պատուիրէր որ չտարածեն, անոնք առաւել չափով կը պատմէին այս մասին։ ³⁷Մարդիկ ծայր աստիճան կը զարմանային եւ կ՚ըսէին.
– Այս մարդը ամէն ինչ լաւ կը կատարէ. նոյնիսկ խուլերուն լսել կու տայ եւ համրերուն՝ խօսիլ։