Matthew 13

1 I 2 I 3 I 4 I 5 I 6 I 7 I 8 I 9 I 10 I 11 I 12 I 13 I 14 I 15 I 16 I 17 I 18 I 19 I 20 I 21 I 22 I 23 I 24 I 25 I 26 I 27 I 28

Սերմնացանին առակը
(Մր 4.1-9, Ղկ 8.4-8)

¹Նոյն օրը Յիսուս տունէն ելաւ եւ գնաց նստաւ լիճին եզերքը։ ²Շուրջը ա՛յնքան մեծ բազմութիւն մը հաւաքուեցաւ, որ ինք նաւակ մտաւ եւ հոն նստաւ, իսկ ամբողջ բազմութիւնը լիճին եզերքը կանգնած մնաց։ ³Եւ առակներով շատ բան կը սորվեցնէր անոնց ու կ՚ըսէր.
– ⁴Սերմանող մը սերմ ցանելու ելաւ։ Սերմանած ատեն հատիկներէն ոմանք ինկան ճամբուն եզերքը եւ թռչունները եկան եւ կերան զանոնք։ ⁵Ուրիշներ ժայռոտ տեղ ինկան, ուր շատ հող չկար, եւ քանի հողը խորունկ չէր՝ անմիջապէս բուսան. ⁶բայց երբ արեւը ելաւ՝ այրեցան, եւ որովհետեւ արմատ չունէին՝ չորցան։ ⁷Ոմանք ինկան փուշերու մէջ, եւ փուշերը ելան եւ խեղդեցին զանոնք։ ⁸Իսկ ուրիշներ ալ ինկան լաւ հողի մէջ եւ պտուղ տուին, ոմանք մէկի տեղ հարիւր, ուրիշներ՝ վաթսուն եւ կամ երեսուն։ ⁹Ականջ ունեցողը թող լսէ։

Առակներուն նպատակը
(Մր 4.10-12, Ղկ 8.9-10)

¹⁰Յետոյ աշակերտները մօտեցան Յիսուսի եւ հարցուցին.
– Ինչո՞ւ առակներով կը խօսիս անոնց։
¹¹Յիսուս պատասխանեց անոնց.
– Դուք պէտք է գիտնաք Աստուծոյ արքայութեան գաղտնիքները, բայց ոչ՝ անոնք։ ¹²Որովհետեւ ունեցողին պիտի տրուի նոյնիսկ աւելիով, իսկ չունեցողէն պիտի առնուի ունեցած փոքր բաժինն իսկ։ ¹³Այս պատճառով առակներով կը խօսիմ անոնց, որովհետեւ կը նային՝ բայց չեն տեսներ, մտիկ կ՚ընեն՝ բայց չեն լսեր ու չեն հասկնար։ ¹⁴Այսպէս կ՚իրականանայ անոնց նկատմամբ Եսայիի մարգարէութիւնը, որ կ՚ըսէ.–
«Անդադար պիտի լսեն, բայց պիտի չհասկնան.
շարունակ պիտի նային, բայց պիտի չտեսնեն,
¹⁵որովհետեւ այս ժողովուրդին միտքը թանձրացած է.
իրենց ականջները խցած են,
եւ իրենց աչքերը փակած,
որպէսզի չըլլայ որ իրենց աչքերը տեսնեն
ու ականջները լսեն
եւ միտքերը հասկնան ու դարձի գան,
եւ ես զանոնք բժշկեմ»։
¹⁶Բայց երանի՜ ձեր աչքերուն, որովհետեւ կը տեսնեն եւ երանի՜ ձեր ականջներուն, որովհետեւ կը լսեն։ ¹⁷Կ՚ըսեմ ձեզի, թէ շատ մարգարէներ եւ արդարներ փափաքեցան ձեր տեսածները տեսնել՝ բայց չտեսան, եւ ձեր լսածները լսել՝ բայց չլսեցին։

Յիսուս կը մեկնէ սերմնացանին առակը
(Մր 4.13-20, Ղկ 8.11-15)

– ¹⁸Դուք, ուրեմն, լսեցէք թէ ի՛նչ ըսել կ՚ուզէ սերմնացանին առակը: ¹⁹Ճամբուն եզերքը գտնուող հողը, ուր կ՚իյնայ սերմը, կը նմանի այն մարդուն՝ որ Աստուծոյ արքայութեան քարոզութիւնը կը լսէ եւ սակայն չի հասկնար. չարը կու գայ եւ կը յափշտակէ անոր սիրտին մէջ ցանուածը։ ²⁰Ժայռոտ հողը կը նմանի այն մարդուն, որ հազիւ Աստուծոյ խօսքը լսած՝ ուրախութեամբ կ՚ընդունի զայն։ ²¹Սակայն սերմը արմատ չունի իր մէջ, այսինքն՝ ժամանակուան մը համար կը հաւատայ, եւ երբ նեղութեան եւ Աստուծոյ խօսքին համար հալածանքի ենթարկուի՝ անմիջապէս իր հաւատքը կը կորսնցնէ։ ²²Փուշերով ծածկուած հողը կը նմանի այն մարդուն, որ Աստուծոյ խօսքը կը լսէ, սակայն երկրաւոր կեանքի հոգերը եւ հարստութեան հրապոյրը կը խեղդեն Աստուծոյ խօսքը, որ անպտուղ կը դառնայ իր մէջ։ ²³Իսկ լաւ հողը կը նմանի այն մարդուն, որ կը լսէ Աստուծոյ խօսքը եւ կը հասկնայ ու պտուղ կու տայ, մէկի փոխարէն հարիւր, ուրիշ մը՝ վաթսուն եւ ուրիշ մը՝ երեսուն։

Որոմին առակը

²⁴Յիսուս ուրիշ առակ մըն ալ խօսեցաւ անոնց ու ըսաւ.
– ²⁵Մարդ մը լաւ սերմեր ցանեց իր արտին մէջ։ Գիշեր մը, երբ ամէն մարդ քնացած էր, անոր թշնամին եկաւ, որոմ ցանեց ցորենին մէջ եւ գնաց։ ²⁶Երբ սերմերը աճեցան եւ սկսան հասկ կազմել, այն ատեն որոմն լ երեւցաւ։ ²⁷Տանտիրոջ ծառաները եկան եւ ըսին անոր. «Տէ՛ր, դուն միայն լաւ սերմեր չցանեցի՞ր արտիդ մէջ. ուրկէ՞ հապա եկաւ որոմը»։
²⁸Անիկա պատասխանեց. «Ասիկա թշնամի մարդու գործ է»։ Ծառաները ըսին. «Կ՚ուզե՞ս որ երթանք եւ որոմը քաղենք»։ ²⁹«Ո՛չ»,– պատասխանեց տէրը,– «Որպէսզի չըլլայ թէ որոմը քաղած ատեն ցորենն ալ միասին արմատախիլ ընէք։ ԽՔ Շ ³⁰Ձգեցէք որ երկուքն ալ միասին աճին մինչեւ հունձքի ժամանակ. այն ատեն հնձուորներուն կ՚ըսեմ. Նախ որոմը քաղեցէք, խուրձեր կազմեցէք այրելու համար, եւ ապա քաղեցէք ցորենը եւ ամբարեցէք շտեմարաններուս մէջ»։
Ահաւասիկ ճիշդ ասոր կը նմանի երկինքի արքայութիւնը։

Մանանեխի հատիկին օրինակը
(Մր 4.30-32, Ղկ 13.18-19)

³¹Յիսուս ուրիշ առակ մըն ալ խօսեցաւ անոնց ու ըսաւ.
– Երկինքի արքայութիւնը կը նմանի մանանեխի հատիկին, որ մարդ մը առնելով կը ցանէ իր արտին մէջ։ ³²Անիկա սերմերէն ամենէն փոքրն է, բայց երբ աճի՝ բոլոր տունկերէն աւելի մեծ կ՚ըլլայ եւ ծառ կը դառնայ, այնպէս որ երկինքի թռչունները կու գան եւ բոյն կը դնեն անոր ճիւղերուն մէջ։

Թթխմորին օրինակը
(Մր 4.33-34, Ղկ 13.20-21)

³³Յիսուս ուրիշ օրինակ մըն ալ տուաւ անոնց եւ ըսաւ.
– Երկինքի արքայութիւնը կը նմանի այն թթխմորին, որ կին մը առնելով՝ պարկ մը ալիւրի հետ խառնեց, մինչեւ որ ամբողջ խմորը թթուեցաւ։
³⁴Յիսուս ժողովուրդին առակներով խօսելով, այս բոլորը անոնց կը սորվեցնէր։ Առանց առակի ոչինչ կը խօսէր, ³⁵որպէսզի իրականանայ ինչ որ Տէրը կ՚ըսէ մարգարէին բերնով. «Առակներով պիտի խօսիմ անոնց եւ պիտի յայտնեմ ինչ որ ծածուկ մնացած էր աշխարհի սկիզբէն ի վեր»։

Որոմին առակին մեկնութիւնը
³⁶Ապա Յիսուս ձգեց ժողովուրդը եւ տուն եկաւ։ Իր աշակերտները մօտեցան իրեն եւ ըսին.
– Բացատրէ՛ մեզի արտին մէջ ցանուած որոմներուն առակը։
³⁷Յիսուս պատասխանեց.
– Լաւ սերմեր ցանողը Մարդու Որդին է, ³⁸եւ արտը աշխարհն է։ Լաւ սերմերը այն մարդիկն են, որոնք արքայութեան հետեւորդներն են, իսկ որոմը՝ անոնք որոնք չարին հետեւորդներն են։ ³⁹Թշնամին որ ցանեց որոմը՝ Սատանան է, հունձքը աշխարհի վախճանն է եւ հնձուորները հրեշտակներն են։ ⁴⁰Արդ, ինչպէս որ որոմը կը հաւաքեն եւ կրակին մէջ կ՚այրեն, այդպէս ալ պիտի պատահի աշխարհի վախճանին։ ⁴¹Այսինքն, Մարդու Որդին իր հրեշտակները պիտի ղրկէ, որոնք իր արքայութենէն պիտի հաւաքեն բոլոր անոնք որ գայթակղութեան պատճառ կ՚ըլլան եւ չարիք կը գործեն, ⁴²ու զանոնք պիտի նետեն բոցավառ հնոցին մէջ, ուր պիտի լան եւ կրճտեն իրենց ակռաները։ ⁴³Այն ատեն արդարները արեւու պէս պիտի փայլին երկինքի արքայութեան մէջ։ Ականջ ունեցողը թող լսէ։

Պահուած գանձին օրինակը

⁴⁴Երկինքի արքայութիւնը կը նմանի արտի մը մէջ պահուած գանձի։ Երբ մէկը զայն գտնէ՝ կրկին կը ծածկէ հողին մէջ եւ ուրախութենէն կ՚երթայ, իր ամբողջ ունեցածը կը ծախէ ու կը գնէ այդ արտը։

Մարգարիտին օրինակը

⁴⁵Նմանապէս, երկինքի արքայութիւնը կը նմանի այն վաճառականին, որ գեղեցիկ մարգարիտներ կը փնտռէ։ ⁴⁶Երբ շատ թանկագին մարգարիտ մը գտնէ՝ կ՚երթայ, իր ամբողջ ունեցածը կը ծախէ եւ կը գնէ այդ մարգարիտը։

Ուռկանին օրինակը

– ⁴⁷Դարձեալ, երկինքի արքայութիւնը կը նմանի ծովը նետուած ուռկանի մը, ուր ամէն տեսակ ձուկ կը բռնուի։ ⁴⁸Երբ լեցուի, ձկնորսները ցամաք կը քաշեն եւ նստելով ձուկերը կը զատեն. լաւերը կը հաւաքեն ամաններու մէջ, իսկ անպէտները կը թափեն։ ⁴⁹Ահա, նոյնպէս պիտի պատահի աշխարհի վախճանին։ Հրեշտակները պիտի ելլեն եւ չարերը զատեն արդարներուն մէջէն ⁵⁰եւ նետեն բոցավառ հնոցին մէջ, ուր անոնք պիտի լան եւ կրճտեն իրենց ակռաները։
⁵¹Ապա Յիսուս հարցուց իր աշակերտներուն.
– Հասկցա՞ք բոլոր ըսածներս։
– Այո՛, Տէ՛ր,– ըսին անոնք։
⁵²Յիսուս ըսաւ անոնց.
– Այսպէս, ահա, ոեւէ Օրէնքի ուսուցիչ որ երկինքի արքայութեան աշակերտ կը դառնայ՝ կը նմանի տանտիրոջ մը, որ իր գանձէն դուրս կը բերէ նորն ու հինը։

Յիսուս կը մերժուի Նազարէթի մէջ
(Մր 6.1-6, Ղկ 4.16-24)

⁵³Երբ Յիսուս վերջացուց այս առակները, մեկնեցաւ հոնկէ ⁵⁴եւ եկաւ իր հայրենի գաւառը, ուր ժողովարանին մէջ սկսաւ սորվեցնել անոնց։ Լսողները կը զարմանային ու կ՚ըսէին.
– Ուրկէ՞ ձեռք ձգած է այսքան իմաստութիւն եւ հրաշագործ զօրութիւն։
⁵⁵Ասիկա ատաղձագործին որդին չէ՞. իր մայրը Մարիամը չէ՞ եւ եղբայրները՝ Յակոբոսը, Յոսէսը, Սիմոնը եւ Յուդան։ ⁵⁶Իր քոյրերը բոլորն ալ մեր մօտ չե՞ն բնակիր։ Այս ամէնը ուրկէ՞ իրեն։
⁵⁷Եւ այս պատճառով կը դժուարանային հաւատալ իրեն։
Յիսուս ըսաւ անոնց.
– Մարգարէն իր հայրենի գաւառին եւ ընտանիքին մէջ յարգ չունի։
⁵⁸Եւ անոնց անհաւատութեան պատճառով հոն շատ հրաշքներ չկատարեց։