Mark 9

¹Եւ Յիսուս աւելցուց. – Վստահ եղէք, որ հոս գտնուողներէն ոմանք պիտի չմեռնին, մինչեւ տեսնեն Աստուծոյ թագաւորութիւնը, որ զօրութեամբ պիտի գայ։

Այլակերպութիւն
(Մտ 17.1-13, Ղկ 9.28-36)

²Վեց օր ետք՝ Յիսուս իր հետ առաւ Պետրոսը, Յակոբոսը եւ Յովհաննէսը եւ զանոնք բարձր լեռ մը հանեց, ուր առանձին էին։ Հոն այլակերպեցաւ անոնց առջեւ. ³հագուստները փայլուն, ձիւնի պէս ճերմակ եղան, այնքան՝ որ աշխարհի վրայ ո՛չ մէկ թափիչ կրնար այդպէս ճերմակ դարձնել։ ⁴Եւ անոնց երեւցաւ Եղիան, Մովսէսի հետ միասին, որոնք Յիսուսի հետ կը խօսէին։ ⁵Պետրոս ըսաւ Յիսուսի.
– Վարդապե՛տ, լաւէոր հոս մնանք. երեք վրաններ շինենք՝ մէկը քեզի, մէկը Մովսէսի եւ միւսը Եղիայի համար։
⁶Անոնք ա՛յնքան վախցած էին, որ Պետրոս չէր գիտեր թէ ինչ կ՚ըսէր։ ⁷Ամպ մը ծածկեց զիրենք, եւ ամպին մէջէն լսուեցաւ ձայն մը, որ կ՚ըսէր.
–Ասիկա է իմ սիրելի Որդիս. անոր մտիկ ըրէք։
⁸Անոնք յանկարծ չորս կողմ նայեցան, բայց Յիսուսէ զատ ոչ ոք տեսան իրենց հետ։
⁹Եւ մինչ լեռնէն վար կ՚իջնէին, Յիսուս անոնց պատուիրեց որ իրենց տեսածին մասին ոեւէ մէկուն բան չըսեն, մինչեւ որ Մարդու Որդին մեռելներէն յարութիւն առնէ։ ¹⁰Անոնք Յիսուսի այս պատուէրը մտքի մէջ պահեցին, բայց իրարու հարց կու տային թէ ի՛նչ կը նշանակէ «մեռելներէն յարութիւն առնել»։ ¹¹Եւ հարցուցին Յիսուսի.
– Ինչո՞ւ Օրէնքի ուսուցիչները կ՚ըսեն՝ թէ նախ Եղիան պէտք է գայ։
¹²Անիկա պատասխանեց.
– Ճիշդ է, որ նախ Եղիան գալով ամէն ինչ կարգի պիտի դնէ։ Սակայն եւ այնպէս՝ ինչո՞ւ Սուրբ գիրքերը կ՚ըսեն թէ Մարդու Որդին շատ պիտի չարչարուի եւ անարգուի։ ¹³Բայց կ՚ըսեմ ձեզի, թէ Եղիան արդէն իսկ եկած է, եւ մարդիկ անոր հետ իրենց ուզածին պէս վարուեցան, ինչպէս որ Սուրբ գիրքերուն մէջ անոր մասին գրուած է։

Յիսուս չար ոգի ունեցող տղայ մը կը բժշկէ
(Մտ 17.14-21, Ղկ 9.37-43)

¹⁴Երբ միւս աշակերտներուն քով եկան, տեսան որ բազմութիւն մը անոնց շուրջ հաւաքուած էր եւ Օրէնքի ուսուցիչներ կը վիճաբանէին անոնց հետ։ ¹⁵Ամբողջ ժողովուրդը հազիւ զինք տեսած՝ զարմացաւ եւ իր քով վազեց ողջունելու համար զինք։ ¹⁶Յիսուս հարցուց իր աշակերտներուն։
– Ի՞նչ բանի շուրջ կը վիճաբանէիք անոնց հետ։
¹⁷Ժողովուրդէն մէկը ըսաւ Յիսուսի.
– Վարդապե՛տ, քեզի բերի զաւակս, որ չար ոգիին պատճառով համր դարձած է։ ¹⁸Ուր որ պատահի, չար ոգին զինք կը զգետնէ. տղուս բերանը կը փրփրի, եւ ակռաները կը կրճտէ ու ապա կը պրկուի։ Աշակերտներուդ ըսի որ հանեն չար ոգին, բայց չկրցան։
¹⁹Յիսուս պատասխանեց անոնց.
– Ո՛վ անհաւատ սերունդ, մինչեւ ե՞րբ ձեզի հետ պիտի ըլլամ. մինչեւ ե՞րբ պիտի հանդուրժեմ ձեզի։ Հո՛ս բերէք զայն։
²⁰Եւ անոնք բերին։ Չար ոգին հազիւ Յիսուսը տեսած՝ ցնցեց տղան, որ գետին ինկաւ եւ սկսաւ տապլտկիլ՝ բերանը փրփուրներով լեցուն։ ²¹Յիսուս անոր հօրը հարցուց.
– Ո՞րքան ատենէ ի վեր ասիկա կը պատահի իրեն։
– Մանկութենէն ի վեր,– պատասխանեց հայրը։ – ²²Չար ոգին զինք սպաննելու համար շատ անգամ կրակի եւ ջուրի մէջ կը նետէ զինք։ Արդ, եթէ կրնաս բան մը ընել, Տէ՜ր, խղճա՛ եւ օգնէ՛ մեզի։
²³Յիսուս ըսաւ.
– Ըսիր՝ «Եթէ կրնաս»։ Ամէն ինչ կարելի է անոր համար՝ որ կը հաւատայ։
²⁴Անմիջապէս տղուն հայրը գոչեց.
– Կը հաւատա՛մ, օգնէ՛ որ հաւատքս զօրանայ։
²⁵Յիսուս երբ տեսաւ որ ժողովուրդը չորս կողմէն կը դիզուի, սաստեց չար ոգին՝ ըսելով.
– Համր եւ խո՛ւլ ոգի, կը հրամայեմ որ դո՛ւրս ելլես տղուն մէջէն եւ անգամ մըն ալ չմտնե՛ս։
²⁶Չար ոգին աղաղակով մը զգետնեց տղան եւ դուրս ելաւ անկէ։ Տղան մեռելի պէս եղաւ, այնպէս որ շատեր ըսին թէ մեռաւ։ ²⁷Յիսուս բռնեց անոր ձեռքէն, վերցուց, եւ տղան ոտքի կանգնեցաւ։
²⁸Երբ Յիսուս տուն մտաւ, աշակերտները առանձին հարցուցին անոր.
– Մե՞նք ինչու չկրցանք հանել չար ոգին։
²⁹Յիսուս պատասխանեց.
– Այդ տեսակ չար ոգին միայն աղօթքով եւ ծոմապահութեամբ կարելի է դուրս հանել։

Յիսուս դարձեալ կը խօսի իր մահուան եւ յարութեան մասին
(Մտ 17.22-23, Ղկ 9.43-45)

³⁰Անոնք այդտեղը ձգեցին եւ անցան Գալիլեայի մէջէն։ Յիսուս չէր ուզեր որ մէկը գիտնայ, ³¹որովհետեւ իր աշակերտներուն կը սորվեցնէր, ըսելով.
– Մարդու Որդին պիտի մատնուի մարդոց ձեռքը, որոնք պիտի սպաննեն զայն։ Բայց սպանութենէն երեք օր ետք անիկա յարութիւն պիտի առնէ։
³²Անոնք չէին հասկնար այս խօսքին իմաստը եւ կը վախնային հարցնելու։

Ո՞վ է մեծը
(Մտ 18.1-5, Ղկ 9.46-48)

³³Կափառնաում եկան։ Երբ տուն մտան, Յիսուս հարցուց իր աշակերտներուն.
– Ի՞նչ բանի մասին կը վիճաբանէիք ճամբու ընթացքին։
³⁴Անոնք լուռ մնացին, որովհետեւ ճամբու ընթացքին իրարու հետ կը վիճաբանէին թէ ո՛վ է մեծը։ ³⁵Երբ նստաւ, կանչեց տասներկու աշակերտները եւ ըսաւ անոնց.
– Եթէ մէկը կ՚ուզէ առաջին ըլլալ՝ թող բոլորին վերջինը եւ բոլորին սպասաւորը ըլլայ։
³⁶Ապա փոքրիկ մը առաւ, անոնց մէջտեղ կանգնեցուց եւ զայն գրկելով ըսաւ.
– ³⁷Ով որ այսպիսի փոքրիկ մը իմ անունովս ընդունի՝ զիս ընդունած կ՚ըլլայ, եւ ով որ զիս կ՚ընդունի՝ ո՛չ թէ զիս, այլ զիս ղրկողը ընդունած կ՚ըլլայ։

Ով որ մեզի հակառակ չէ, մեր կողմն է
(Ղկ 9.49-50)

³⁸Յովհաննէս ըսաւ անոր.
– Վարդապե՛տ, մէկը տեսանք որ քու անունովդ չար ոգիներ կը հանէր եւ մենք արգիլեցինք իրեն, որովհետեւ մեզի հետ չի շրջիր։
³⁹Յիսուս ըսաւ.
– Արգելք մի՛ ըլլաք իրեն, որովհետեւ ոեւէ մէկը չի՛ կրնար իմ անունովս հրաշք գործել եւ անմիջապէս ինծի դէմ խօսիլ։ ⁴⁰Որովհետեւ ան որ մեզի հակառակ չէ, կը նշանակէ թէ մեր կողմն է։ ⁴¹Վստահ եղէք, թէ ան որ ձեզի գաւաթ մը ջուր կու տայ՝ որովհետեւ Քրիստոսի կը պատկանիք, իր վարձատրութիւնը պիտի չկորսնցնէ։

Գայթակղութեան հարց
(Մտ 18.6-9, Ղկ 17.1-2)

– ⁴²Եւ ով որ ինծի հաւատացող այս փոքրիկներէն մէկը գայթակղեցնէ, աւելի լաւ կ՚ըլլայ, որ գայթակղեցնողին վիզին մեծ երկանաքար անցուի եւ ծովը ձգուի։ ⁴³Եթէ ձեռքդ քեզ կը գայթակղեցնէ՝ կտրէ՛ զայն, որովհետեւ աւելի լաւ է խեղանդամ մտնել յաւիտենական կեանքը, քան թէ երկու ձեռք ունենալ եւ իյնալ դժոխքի անշէջ կրակին մէջ։ ⁴⁵Եթէ ոտքդ քեզ կը գայթակղեցնէ՝ կտրէ՛ զայն. աւելի լաւ է կաղ ոտքով մտնել յաւիտենական կեանքը, քան թէ երկու ոտք ունենալ եւ իյնալ դժոխք։ ⁴⁷Եթէ աչքդ քեզ կը գայթակղեցնէ՝ հանէ՛ զայն, աւելի լաւ է միականի մտնել Աստուծոյ արքայութիւնը, քան թէ երկու աչք ունենալ եւ իյնալ դժոխք, ⁴⁸ուր «զանոնք կրծող որդը չի մեռնիր եւ կրակը չի մարիր»։ ⁴⁹Որովհետեւ ամէն մարդ կրակով պիտի մաքրուի, ինչպէս ամէն զոհ՝ աղով։ ⁵⁰Լաւ բան է աղը, բայց եթէ իր համը կորսնցնէ՝ ինչո՞վ պիտի աղեն զայն։ Արդ, աղ ունեցէք դուք ձեր մէջ եւ իրարու հետ խաղաղութեամբ ապրեցէք։