Mark 15

Յիսուս Պիղատոսի առջեւ
(Մտ 27.1-2,11-14, Ղկ 23.1-5, Յհ 18.28-38)

¹Առաւօտ կանուխ, աւագ քահանաները երէցներուն, Օրէնքի ուսուցիչներուն եւ Ատեանի բոլոր անդամներուն հետ խորհրդակցեցան եւ Յիսուսը շղթայակապ տարին յանձնեցին Պիղատոսի: ²Պիղատոս հարցուց Յիսուսի.
– Դո՞ւն ես Հրեաներու թագաւորը։
Յիսուս պատասխանեց.
– Ահա դո՛ւն կ՚ըսես։
³Աւագ քահանաները բազմաթիւ ամբաստանութիւններ կ՚ընէին, բայց Յիսուս պատասխան չէր տար։ ⁴Պիղատոս կրկին անգամ հարցուց Յիսուսի.
– Պատասխան չե՞ս տար, տե՛ս, որքա՛ն ամբաստանութիւններ կ՚ընեն քեզի դէմ։
⁵Յիսուս դարձեալ պատասխան չտուաւ, այնքան՝ որ Պիղատոս շատ զարմացաւ։

Յիսուս մահուան կը դատապարտուի
(Մտ 27.15-26, Ղկ 23.13-25, Յհ 18.39—19.16)

⁶Պիղատոս ամէն Զատիկի տօնինազատկ՚արձակէր բանտարկեալ մը, նայած թէ ժողովուրդը ո՛վ կ՚ուզէր։ ⁷Բանտին մէջ կար Բարաբբա անունով մէկը, որ բանտարկուած էր խռովարարներու հետ, որոնք խռովութեան ժամանակ մէկը սպաննած էին։ ⁸Ամբոխը սկսաւ աղաղակել եւ խնդրել որ Պիղատոս իր սովորութեան համաձայն մէկը ազատ արձակէ։ ⁹Պիղատոս ըսաւ անոնց. – Կ՚ուզէ՞ք որ Հրեաներու թագաւորը ազատ արձակեմ։
¹⁰Որովհետեւ գիտէր թէ նախանձի պատճառով է որ աւագ քահանաները իրեն յանձնած էին Յիսուսը։ ¹¹Սակայն աւագ քահանաները ժողովուրդը գրգռեցին, որպէսզի Պիղատոսէն պահանջեն որ Բարաբբան ազատ արձակէ։ ¹²Պիղատոս դարձեալ հարցուց անոնց.
– Հապա ի՞նչ կ՚ուզէք որ ընեմ անոր՝ որ Հրեաներու թագաւոր կը կոչէք։
¹³Անոնք աւագ քահանաներէն դրդուելով՝ կրկին աղաղակեցին.
– Խա՛չը հանէ զայն։
¹⁴Պիղատոս հարցուց.
– Բայց ի՞նչ չարիք գործած է։
Սակայն անոնք աւելի բարձր աղաղակներով կ՚ըսէին.
– Խա՛չը հանէ զայն։
¹⁵Պիղատոս ամբոխը գոհացնել ուզելով՝ ազատ արձակեց Բարաբբան, իսկ Յիսուսը մտրակով ծեծել տալէ ետք զինուորներուն յանձնեց, որպէսզի խաչեն։

Զինուորները կը ծաղրեն Յիսուսը
(Մտ 27.27-31, Ղկ 23.11, Յհ 19.2-3)

¹⁶Զինուորները Յիսուսը տարին ներս, կառավարիչի պալատին բակը եւ կանչեցին գունդին մնացեալ զինուորները։ ¹⁷Յիսուսի ծիրանի հագցուցին եւ գլխուն դրին փուշէ պսակ մը։ ¹⁸Յետոյ սկսան բարեւել եւ ըսել.
– Ողջո՛յն քեզի, Հրեաներո՛ւ թագաւոր։
¹⁹Եղէգով գլխուն կը զարնէին, երեսին կը թքնէին եւ ծունկի գալով կ՚երկրպագէին անոր։ ²⁰Այսպէս ծաղրելէ ետք, Յիսուսի վրայէն հանեցին ծիրանի հագուստը, իր հագուստները հագցուցին եւ դուրս հանեցին՝ որպէսզի խաչեն զայն։

Յիսուսի խաչելութիւնը
(Մտ 27.32-44, Ղկ 23.26-43, Յհ 19.17-27)

²¹Սիմոն անունով Կիւրենացի մը, Աղեքսանդրի եւ Ռուֆոսի հայրը, արտէն վերադարձին այդտեղէն կ՚անցնէր։ Զինուորները զայն կեցուցին եւ ստիպեցին որ խաչափայտը շալկէ։ ²²Եւ Յիսուսը տարին Գողգոթա, որ կը նշանակէ գանկի վայր։ ²³Հոն զմուռսով խառնուած գինի տուին իրեն, բայց ինք չխմեց։ ²⁴Ապա խաչը հանեցին զայն եւ հագուստները բաժնելու համար վիճակ ձգեցին, տեսնելու համար թէ ո՞վ ի՛նչ բաժին պիտի առնէ։
²⁵Առաւօտեան ժամը ինն էր, երբ զինք խաչեցին։ ²⁶Իր դատապարտութեան արձանագրութիւնը կ՚ըսէր. «Հրեաներու թագաւորն է»։ ²⁷Իրեն հետ խաչ հանեցին երկու աւազակներ ալ, մէկը իր աջ կողմը, իսկ միւսը՝ ձախ կողմը։ ²⁸Այս ձեւով իրականացաւ Սուրբ գիրքերուն մէջ գրուածը, որ կ՚ըսէ. «Չարագործներու կարգին դասուեցաւ»։
²⁹Անոնք որոնք կ՚անցնէին խաչին առջեւէն, կը նախատէին զինք եւ իրենց գլուխը շարժելով կ՚ըսէին.
– Դուն տաճարը պիտի քանդէիր եւ երեք օրէն շինէիր, հա՞. ³⁰դուն քեզ ազատէ եւ վա՛ր իջիր խաչէն։
³¹Նոյնպէս աւագ քահանաները Օրէնքի ուսուցիչներուն հետ կը հեգնէին զինք ու կ՚ըսէին.
– Ուրիշները ազատեց, բայցինքզինք չի կրնարազատել։ ³²Այդ Քրիստոսը, Իսրայէլի թագաւորը, թող հիմա խաչէն վար իջնէ, որպէսզի տեսնենք եւ հաւատանք իրեն։
Իր հետ խաչուած երկու աւազակներն ալ կը նախատէին զինք։

Յիսուսի մահը
(Մտ 27.45-56, Ղկ 23.44-49, Յհ 19.28-30)

³³Գրեթէ կէսօր էր, երբ խաւարը պատեց ամբողջ երկիրը մինչեւ ժամը երեք։ ³⁴Ժամը երեքին Յիսուս բարձրաձայն աղաղակեց, ըսելով.
– «Էլի՛, էլի՛, լա՞մա սաբաքթանի», որ կը նշանակէ. «Աստուած իմ, Աստուած իմ, ինչո՞ւ լքեցիր զիս»։
³⁵Իր շուրջը գտնուողներէն ոմանք, որոնք լսեցին, ըսին.
– Եղիան կը կանչէ։
³⁶Անոնցմէ մէկը վազեց եւ սպունգը քացախին մէջ թաթխելով՝ եղէգին ծայրը անցուց եւ տուաւ Յիսուսի, որ խմէ, ու կ՚ըսէր.
– Ձգեցէք տեսնենք, Եղիան պիտի գա՞յ զինք խաչէն վար իջեցնելու։
³⁷Յիսուս բարձր աղաղակ մը արձակեց եւ հոգին աւանդեց։ ³⁸Տաճարին վարագոյրը վերէն վար պատռուեցաւ եւ երկու մասի բաժնուեցաւ։ ³⁹Հարիւրապետը որ հոն՝ անոր դիմաց կանգնած էր, երբ տեսաւ թէ ի՛նչպէս Յիսուս աղաղակեց եւ հոգին աւանդեց, ըսաւ.
– Իրապէս որ այս մարդը Աստուծոյ Որդին էր։
⁴⁰Հոն կիներ ալ կային, որոնք հեռուէն կը դիտէին։ Անոնց մէջ էին Մարիամ Մագդաղենացին, կրտսեր Յակոբոսի եւ Յովսէսի մայրը՝ Մարիամը, եւ Սողոմէն, ⁴¹որոնք Յիսուսի Գալիլեա գտնուած միջոցին՝ անոր կը հետեւէին եւ կը սպասարկէին անոր։ Ուրիշ շատ կիներ ալ կային, որոնք իրենց հետ Երուսաղէմէն եկած էին։

Յիսուսի թաղումը
(Մտ 27.57-61, Ղկ 23.50-56, Յհ 19.38-42)

^42-43Գրեթէ երեկոյ էր, երբ Արիմաթացի Յովսէփը եկաւ, որ պարկեշտ մարդ մըն էր, Հրեաներու Ատեանին անդամ եւ որ կը սպասէր Աստուծոյ թագաւորութեան գալուն։ Եւ որովհետեւ Ուրբաթ երեկոյ էր եւ տակաւին Շաբաթը չէր սկսած, համարձակութիւն ունեցաւ Պիղատոսի քով երթալու եւ Յիսուսի մարմինը խնդրելու։ ⁴⁴Պիղատոս զարմացաւ որ Յիսուս այդքան շուտ մեռաւ։ Իր մօտ կանչեց հարիւրապետը եւ հարցուց.
– Իրապէ՞ս այդքան շուտ մեռաւ։
⁴⁵Եւ հարիւրապետէն ստուգելէ ետք՝ արտօնեց որ Յովսէփ Յիսուսի մարմինը առնէ։ ⁴⁶Յովսէփ պատանքի կտաւ գնեց, խաչէն իջեցուց Յիսուսը եւ մարմինը փաթթելով դրաւ ժայռափոր գերեզմանի մը մէջ։ Ապա քար մը գլորեց, գերեզմանի մուտքին։ ⁴⁷Մարիամ Մագդաղենացին եւ Յակոբոսի ու Յովսէսի մայրը՝ Մարիամ, հոն էին եւ տեսան գերեզմանը, ուր մարմինը դրուեցաւ։