Luke 24

Յիսուսի յարութիւնը
(Մտ 28.1-10, Մր 16.1-8, Յհ 20.1-10)

¹Կիրակի առաւօտ շատ կանուխ, Մարիամ Մագդաղենացին, Յովհաննան եւ Յակոբոսի մայրը՝ Մարիամը, ուրիշ կիներու հետ գերեզման եկան՝ իրենց հետ բերելով իրենց պատրաստած խունկերը։ ²Գերեզմանին մուտքը փակող քարը գլորուած գտնելով՝ ³ներս մտան, բայց Տէր Յիսուսի մարմինը հոն չգտան։ ⁴Մինչ պատահածին վրայ զարմանքէն ապշած էին, ահա երկու լուսազգեստ մարդիկ իրենց քով կանգնեցան։ ⁵Կիները սարսափեցան եւ վախէն իրենց դէմքը գետին դարձուցին։ Մարդիկը ըսին իրենց.
– Ինչո՞ւ ողջը մեռելներուն մէջ կը փնտռէք։ ⁶Հոս չէ՛ ան. յարութի՛ւն առաւ։ Յիշեցէ՛ք ինչ որ ըսաւ՝ մինչ տակաւին ձեզի հետ Գալիլեա կը գտնուէր, ⁷թէ Մարդու Որդին պէտք էր յանձնուէր մեղաւոր մարդոց ձեռքը, պէտք էր խաչուէր եւ երրորդ օրը յարութիւն առնէր։
⁸Եւ յիշեցին անոր խօսքերը։ ⁹Ապա գերեզմանէն վերադարձան եւ ինչ որ տեսան՝ պատմեցին տասնըմէկ առաքեալներուն եւ բոլոր միւս աշակերտներուն։ ¹⁰Ասիկա առաքեալներուն պատմողները իրենք էին՝ Մարիամ Մագդաղենացին, Յովհաննան, Յակոբոսի մայրը՝ Մարիամը, եւ իրենց ընկերացող միւս կիները։ ¹¹Առաքեալները ցնդաբանութիւն համարեցին անոնց պատմածները եւ չհաւատացին։ ¹²Բայց Պետրոս ելաւ գերեզման վազեց, ծռելով ներս նայեցաւ եւ գերեզմանին մէջ միայն պատանքը տեսաւ. ու զարմացած վերադարձաւ՝ մտածելով թէ ի՞նչ պատահեցաւ արդեօք։

Եմմաուսի ճամբուն վրայ
(Մր 16.12-13)

¹³Նոյն օրը աշակերտներէն երկուքը Եմմաուս անունով գիւղ մը կ՚երթային, որ Երուսաղէմէն շուրջ տասնըմէկ քիլոմեթր հեռու է։ ¹⁴Անոնք իրարու հետ կը խօսէին պատահած բոլոր անցուդարձերուն մասին։ ¹⁵Մինչ իրարու հետ կը խօսակցէին ու կը վիճէին, Յիսուս անձամբ մօտեցաւ անոնց եւ սկսաւ միասին երթալ։ ¹⁶Անոնց աչքերը այնպէս մը ծածկուած էին, որ չէին ճանչնար զայն։ ¹⁷Յիսուս հարցուց անոնց.
– Ի՞նչ բանի մասին կը խօսիք ու կը վիճիք քալած ատեն. եւ տրտմած էք։
¹⁸Անոնցմէ մէկը, որ Կղէոպաս կը կոչուէր, ըսաւ.
– Երուսաղէմի մէջ միայն դո՞ւն կաս, որ չես գիտեր թէ այս օրերուն ինչ պատահեցաւ։
¹⁹Յիսուս հարցուց.
– Ի՞նչ բան։
Անոնք ըսին.
– Այն ինչ որ պատահեցաւ Յիսուս Նազովրեցիին։ Անիկա իր խօսքերով ու գործերով զօրաւոր մարգարէ մըն էր՝ Աստուծոյ եւ ամբողջ ժողովուրդին համար։ ²⁰Մեր աւագ քահանաներն ու իշխանները զայն իշխանութեան յանձնեցին, որպէսզի մահուան դատապարտուի, եւ զայն խաչեցին։ ²¹Մենք կը յուսայինք որ Իսրայէլը ազատողը ինք պիտի ըլլար։ Այսուհանդերձ, ահա այսօր երրորդ օրն է որ այդ բաները պատահեցան։ ²²Սակայն մեր մէջէն կարգ մը կիներ, որոնք այս առաւօտ կանուխ գերեզման գացած էին, զարմացուցին մեզ, ²³ըսելով՝ թէ անոր մարմինը չէին գտած եւ թէ հրեշտակներ տեսած էին, որոնք իրենց յայտնած էին թէ անիկա ողջ է։ ²⁴Մեզմէ ոմանք գերեզման գացին եւ ամէն ինչ գտան այնպէս՝ ինչպէս կիները ըսած էին։ Սակայն զայն չտեսան։
²⁵Յիսուս ըսաւ անոնց.
– Ո՛վ անմիտներ, որ կը դժուարանաք մարգարէներուն բոլոր ըսածներուն հաւատալու։ ²⁶Պէտք չէ՞ր որ Քրիստոսը չարչարուէր՝ փառաւորուելու համար։
²⁷Ապա սկսաւ բացատրել Սուրբ գիրքերուն մէջ իր մասին գրուած բոլոր գրութիւնները, սկսեալ Մովսէսի գիրքերէն մինչեւ բոլոր մարգարէութիւնները։
²⁸Մօտեցած էին իրենց երթալիք գիւղին. սակայն Յիսուս այնպէս ձեւացուց թէ ինք աւելի հեռու տեղ մը պիտի երթար։ ²⁹Անոնք ստիպեցին զայն, ըսելով.
– Մեր քով գիշերէ, որովհետեւ արդէն իսկ երեկոյ է եւ ահա կը մթննայ։
Յիսուս անոնց հետ տուն մտաւ գիշերելու համար։ ³⁰Երբ անոնց հետ սեղան բազմեցաւ, առաւ հացը, օրհնեց, կտրեց եւ անոնց տուաւ։ ³¹Անմիջապէս անոնց աչքերը բացուեցան եւ ճանչցան զինք, բայց ինք անոնց աչքերէն անյայտացաւ։ ³²Անոնք իրարու ըսին.
– Մեր սիրտերը չէի՞ն ճմլուեր, երբ անիկա ճամբու ընթացքին մեզի հետ կը խօսէր եւ Սուրբ գիրքերը կը բացատրէր։
³³Անոնք անմիջապէս ելան եւ վերադարձան Երուսաղէմ, ուր հաւաքուած գտան տասնըմէկ աշակերտները եւ ուրիշ հետեւորդներ, ³⁴որոնք ըսին.
– Իրապէ՛ս որ Տէրը յարութիւն առաւ եւ երեւցաւ Սիմոնի։
³⁵Իսկ անոնք պատմեցին՝ ինչ որ իրենց պատահած էր ճամբու ընթացքին, եւ թէ ի՛նչպէս Յիսուս ինքզինք իրենց ճանչցուց՝ հացը կտրած ատեն։

Յիսուս կ՚երեւի տասնըմէկ աշակերտներուն
(Մտ 28.16-20, Մր 16.14-18, Յհ 20.19-23, Գրծ 1.6-8)

³⁶Մինչ այս մասին կը խօսէին, ահա նոյնինքն Յիսուս կեցաւ անոնց մէջտեղ եւ ըսաւ անոնց.
– Խաղաղութի՜ւն ձեզի։ Ես եմ, մի՛ վախնաք։
³⁷Անոնք վախցած ու սարսափած՝ կարծեցին թէ ոգի մը կը տեսնեն։ ³⁸Բայց ըսաւ անոնց.
– Ի՞նչ իրար անցեր էք եւ ինչո՞ւ կասկածներ կ՚ունենաք ձեր միտքերուն մէջ։ ³⁹Նայեցէ՛ք ձեռքերուս եւ ոտքերուս. նոյնինքն ե՛ս եմ։ Շօշափեցէ՛ք զիս եւ պիտի տեսնէք որ միս ու ոսկոր ունիմ, բան մը՝ որ ոգին չ՚ունենար։
⁴⁰Ասիկա ըսած ատեն անոնց ցոյց տուաւ ձեռքերն ու ոտքերը։ ⁴¹Եւ մինչ իրենց ուրախութենէն չէին հաւատար եւ տակաւին զարմացած էին, Յիսուս ըսաւ անոնց.
– Ուտելիք բան մը ունի՞ք հոս։
⁴²Անոնք իրեն տուին խորոված ձուկի կտոր մը եւ մեղրի խորիսխ, ⁴³եւ ինք անոնց դիմաց կերաւ ու մնացեալը անոնց տուաւ։
⁴⁴Ապա ըսաւ.
– Այս բոլորը ձեզի ըսած էի արդէն, երբ ձեզի հետ էի, թէ պէտք էր որ իրականանային Մովսէսի Օրէնքի գիրքին, մարգարէական գիրքերուն եւ Սաղմոսներուն մէջ իմ մասիս գրուածները։
⁴⁵Յետոյ անոնց միտքերը բացաւ, որպէսզի հասկնան Սուրբ գիրքերը, ⁴⁶եւ ըսաւ անոնց.
– Գրուած է, որ Քրիստոս այսպէս պէտք էր չարչարուէր եւ երեք օր ետք յարութիւն առնէր. ⁴⁷անոր անունով ապաշխարութիւն եւ մեղքերու թողութիւն պէտք էր քարոզուէր բոլոր ժողովուրդներուն՝ Երուսաղէմէն սկսեալ։ ⁴⁸Դուք այս բոլորին վկան էք։ ⁴⁹Եւ ահա ես ձեզի պիտի ղրկեմ Հօրս տուած խոստումը։ Մնացէ՛ք Երուսաղէմի մէջ, մինչեւ երկինքէն զօրութիւն ստանաք։

Յիսուսի համբարձումը
(Մր 16.19-20, Գրծ 1.9-11)

⁵⁰Ապա տարաւ զանոնք մինչեւ Բեթանիա եւ ձեռքերը վեր բարձրացնելով՝ օրհնեց զանոնք։ ⁵¹Եւ մինչ կ՚օրհնէր, բաժնուեցաւ անոնցմէ, դէպի երկինք բարձրանալով։ ⁵²Անոնք երկրպագեցին Յիսուսի եւ մեծ ուրախութեամբ վերադարձան Երուսաղէմ։ ⁵³Ամէն օր տաճարին մէջ էին՝ գովելով ու օրհնաբանելով զԱստուած։