John 5

Բեթհեզդայի անդամալոյծին բժշկութիւնը

¹Դարձեալ հրէական տօն մըն էր, եւ Յիսուս Երուսաղէմ գնաց։ ²Երուսաղէմ քաղաքի «Ոչխարներու դուռ» ին քով աւազան մը կար, Եբրայերէն Բեթհեզդա կոչուած, որ հինգ սրահներ ունէր։ ³Այդ սրահներուն մէջ բազմաթիւ հիւանդներ կային — կոյրեր, կաղեր, գօսացածներ — որոնք կը սպասէին աւազանի ջուրերուն խառնուելուն։ ⁴Ժամանակ առ ժամանակ Տիրոջ հրեշտակը կ՚իջնէր աւազանին մէջ եւ ջուրը կը խառնէր. եւ ով որ ջուրը շարժելունպէս առաջին անգամ աւազան կ՚իջնէր, իր հիւանդութենէն կը բժշկուէր։
⁵Հոն մարդ մը կար, որ երեսունութը տարիէ ի վեր հիւանդ էր։ ⁶Յիսուս երբ տեսաւ զայն հոն պառկած, եւ գիտնալով որ երկար ատեն հիւանդ պառկած է, ըսաւ.
– Կ՚ուզե՞ս առողջանալ։
⁷Հիւանդը պատասխանեց.
– Տէ՛ր, մէկը չունիմ որ ջուրերը շարժած ատեն զիս աւազան իջեցնէ. եւ մինչ ես կը դանդաղիմ, ուրիշը ինձմէ առաջ կ՚իջնէ աւազան։
⁸Յիսուս ըսաւ անոր.
– Ե՛լ, մահիճդ առ ու քալէ՛։
⁹Մարդը վայրկեանին առողջացաւ, ելաւ, առաւ մահիճը եւ սկսաւ քալել։ Եւ այդ օրը Շաբաթ էր։ ¹⁰Հրեայ ղեկավարները բժշկուած մարդուն ըսին.
– Օրը Շաբաթ է եւ Օրէնքին դէմ է մահիճդ շալկելը։
¹¹Մարդը պատասխանեց.
– Զիս բժշկողը ի՛նք ըսաւ ինծի՝ «Մահիճդ առ ու քալէ»։
¹²Անոնք հարցուցին.
– Ո՞վ է այդ մարդը որ քեզի ըսաւ՝ «Մահիճդ առ ու քալէ»։
¹³Բայց բժշկուած մարդը չէր գիտեր թէ ով է, որովհետեւ Յիսուս հեռացած էր այդտեղ գտնուող ամբոխին մէջէն։
¹⁴Այս դէպքէն ետք Յիսուս մարդը տաճարին մէջ գտաւ եւ ըսաւ անոր.
– Ահա առողջացար. այլեւս մի՛ մեղանչեր, որպէսզի աւելի գէշը չպատահի քեզի։
¹⁵Մարդը գնաց եւ Հրեայ ղեկավարներուն պատմեց՝ ըսելով, թէ Յիսուսն էր զինք բժշկողը։ ¹⁶Այս պատճառով անոնք սկսան հալածել Յիսուսը, որովհետեւ Շաբաթ օրով այս բաները կը կատարէր։ ¹⁷Յիսուս պատասխանեց անոնց.
– Իմ Հայրս մինչեւ հիմա կը գործէ, ես ալ կը գործեմ։
¹⁸Այս խօսքին համար Հրեաները առաւել եւս կ՚ուզէին զինք սպաննել, որովհետեւ ո՛չ միայն Շաբաթ օրը չէր պահեր, այլ նաեւ զԱստուած իր Հայրը կը կոչէր՝ ինքզինք Աստուծոյ հաւասար ընելով։

Որդիին Իշխանութիւնը

¹⁹Յիսուս ըսաւ անոնց.
– Հաստատ գիտցէք, թէ Մարդու Որդին ինք իրմէ ոչինչ կը կատարէ, այլ կը կատարէ միայն այն՝ ինչ որ կը տեսնէ թէ Հայրը կը կատարէ։ Որովհետեւ ինչ որ Հայրը կը գործէ, Որդին ալ նոյնը կը գործէ։ ²⁰Հայրը կը սիրէ Որդին եւ անոր ցոյց կու տայ ինչ որ ինք կը կատարէ։ Տակաւին ձեր տեսածներէն աւելի սքանչելի գործեր ալ ցոյց պիտի տայ Որդիին, այնպէս որ դուք պիտի զարմանաք։ ²¹Ինչպէս որ Հայրը մեռելները կը յարուցանէ եւ կեանք կու տայ անոնց, նոյնպէս ալ Որդին կեանք կու տայ իր ուզածներուն։ ²²Եւ Հայրը ոեւէ մէկը չի դատեր, այլ դատելու իշխանութիւնը ամբողջութեամբ յանձնած է Որդիին, ²³որպէսզի բոլորն ալ պատուեն Որդին, ինչպէս որ Հայրը կը պատուեն։ Ան որ չի պատուեր Որդին, չի պատուեր Հայրը որ զայն ղրկած է։
²⁴Լաւ գիտցէք, ով որ իմ խօսքերս կը լսէ եւ կը հաւատայ անոր՝ որ զիս ղրկեց, յաւիտենական կեանք ունի եւ պիտի չդատապարտուի, որովհետեւ արդէն իսկ մահէն կեանքի անցած է։ ²⁵Հաստա՛ տ գիտցէք, ժամանակ կու գայ եւ արդէն իսկ եկած է, երբ մեռելները Աստուծոյ Որդիին ձայնը պիտի լսեն եւ լսողները պիտի ապրին։ ²⁶Որովհետեւ, ինչպէս որ Հայրը կեանք պարգեւելու զօրութիւնը ունի իր մէջ, այդ զօրութիւնը տուած է նաեւ Որդիին։ ²⁷Նոյնպէս ալ դատելու իշխանութիւնը տուաւ Որդիին, որովհետեւ անիկա Մարդու Որդին է։ ²⁸Ուրեմն մի՛ զարմանաք որ ըսի, թէ ահա կու գայ ժամանակը, երբ բոլոր անոնք որոնք գերեզմաններու մէջ են՝ պիտի լսեն անոր ձայնը ²⁹եւ դուրս գան. անոնք որ բարիք գործած են՝ յարութիւն պիտի առնեն եւ ապրին, իսկ անոնք որ չարիք գործած են՝ յարութիւն պիտի առնեն եւ դատապարտուին։ ³⁰Ես ինձմէ չեմ կրնար դատել, այլ կը դատեմ այնպէս՝ ինչպէս Հօրմէս կը լսեմ. եւ ուրեմն իմ դատաստանս արդար է, որովհետեւ կը գործադրեմ ո՛չ թէ իմ կամքս, այլ կամքը անոր՝ որ զիս ղրկեց։

Վկայութիւն Որդիին մասին

– ³¹Եթէ իմ անձիս մասին վկայողը ե՛ս ըլլայի, այդ վկայութիւնը կրնայիք չընդունիլ։ ³²Սակայն իմ մասիս ուրիշն է որ կը վկայէ, եւ գիտեմ թէ իմ մասիս անոր վկայութիւնը ճշմարիտ է։ ³³Դուք մարդ ղրկեցիք Յովհաննէսին, եւ անիկա ճշմարտութեան ի նպաստ վկայութիւն տուաւ։ ³⁴Բայց ես պէտք չունիմ մարդու մը կողմէ տրուած վկայութեան։ Ասիկա կ՚ըսեմ, որպէսզի դուք փրկուիք։ ³⁵Յովհաննէս այն առկայծ ճրագն էր, որ կը շողար. եւ դուք ուզեցիք որոշ ատեն մը անոր լոյսով ուրախանալ։ ³⁶Բայց ես իմ մասիս տրուած վկայութիւն մը ունիմ, որ աւելի մեծ է քան Յովհաննէսի տուած վկայութիւնը։ Այն գործերը, որ Հայրս տուաւ ինծի որ կատարեմ, նոյնինքն այդ կատարած գործերս են որ կը վկայեն իմ մասիս՝ թէ Հայրը զիս ղրկեց։ ³⁷Եւ Հայրը որ զիս ղրկեց՝ ի՛նք է որ իմ մասիս կը վկայէ։ Դուք երբեք չէք լսած անոր ձայնը եւ ոչ ալ տեսած անոր դէմքը. ³⁸ոչ իսկ իր խօսքը տեղ գտած է ձեր սիրտերուն մէջ, քանի դուք չէք հաւատար անոր՝ որ ինք ղրկեց։ ³⁹Քննեցէ՛ք Սուրբ գիրքերը, քանի կը կարծէք թէ անոնցմով յաւիտենական կեանք պիտի ունենաք. եւ նոյն գիրքերն են որ կը վկայեն իմ մասիս։ ⁴⁰Դուք, սակայն, չէք ուզեր ինծի գալ՝ կեանքը ունենալու համար։
⁴¹Ես մարդոցմէ փառաբանութիւն ընդունելու պէտք չունիմ։ ⁴²Բայց ձեզ կը ճանչնամ եւ գիտեմ թէ Աստուծոյ հանդէպ սէր չունիք ձեր սիրտերուն մէջ։ ⁴³Ես Հօրս անունով եկայ, բայց դուք չէք ընդունիր զիս. մինչդեռ եթէ մէկը ինքն իր անունով գայ՝ պիտի է ընդունիք զայն։ ⁴⁴Ինչպէ՞ս ինծի պիտի հաւատաք, երբ դուք իրարմէ փառաբանութիւն կ՚ընդունիք, եւ չէք փնտռեր այն փառաբանութիւնը որ կու գայ միակ Աստուծմէ։ ⁴⁵Մի՛ կարծէք թէ ես ձեզ պիտի ամբաստանեմ Հօրս դիմաց։ Մովսէս, որուն վրայ ձեր յոյսը դրած էք, ի՛նք պիտի ամբաստանէ ձեզ։ ⁴⁶Որովհետեւ եթէ Մովսէսի հաւատայիք՝ անշուշտ ինծի ալ պիտի հաւատայիք, որովհետեւ անիկա իմ մասիս է որ գրած է։ ⁴⁷Բայց եթէ անոր գրածին չէք հաւատար, ի՞նչպէս իմ խօսքերուս պիտի հաւատաք։